เมื่อได้ยินคำพูดของพี่เลี้ยง เรนนี่ที่รู้สึกกลัวจึงเดินเข้าไปกอดน้าบีของเธอ “นี่เรากำลังจะทำอะไรกันเหรอคะ? คุณพ่อกลับมาแล้วนะคะ”
พี่เลี้ยงรู้สึกอับอายที่ต้องขอความช่วยเหลือจากเบียงก้า
“ถ้าเขาถาม บอกเขานะคะว่าฉันเป็นคนเอามาเอง” เบียงก้ากล่าว
“ขอบคุณที่เป็นห่วงฉันนะคะ คุณเบียงก้า ฉันยังต้องส่งลูกชายทั้งสองคนให้ได้เรียนหนังสือ ฉันเสียงานนี้ไปไม่ได้จริง ๆ ค่ะ” สาวใช้มองไปยังโถงทางเดิน ก่อนจะหันกลับมาแล้วบีบมือของตัวเองด้วยความรู้สึกประหม่า
"ฉันเข้าใจค่ะ"
เบียงก้าเหลือบมองที่แม็คแอนด์ชีสที่จวนจะสุก กลิ่นของมันลอยไปทั่ว ถ้าลุคเข้ามา เขาคงได้กลิ่นแน่ เพราะอย่างนั้น แม้ว่าเธอจะทิ้งมันไป เขาก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดี
เก็บมันไว้จะเป็นการดีกว่า
ลุคไม่ปล่อยให้ลูก ๆ รับประทานอาหารขยะเพราะ เขาเป็นพวกคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด แม้ว่าเขาจะเคยอาศัยอยู่ในที่อย่างมณฑลเจียงซี แต่เขาก็ยังเป็นลูกคนรวย
บ่อยครั้ง นิสัยการใช้ชีวิตของเด็กที่ร่ำรวยนั้นแตกต่างจากผู้ชายทั่ว ๆไป
เขายังไม่เลิกหมกมุ่นอยู่กับเธอ เพราะมันจะจบลงก็ต่อเมื่อเธอแต่งงานอย่างเป็นทางการแล้วเท่านั้น เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะลุคไม่ยอมแพ้และ
