“ผมหวังว่าคุณจะใช้เขาให้เกิดประโยชน์ในอนาคตนะครับ!”
“อ้อ อย่างนั้นเหรอ?”
“เขามีความสามารถขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?”
หลินหว่านชิงคาดไม่ถึง
“จริงซะยิ่งกว่าจริงอีกครับ!”
“ถ้าคุณไม่เชื่อล่ะก็ ถามหานซีได้เลยครับ”
ฉินหมิงชี้ไปทางหานซีที่อยู่ด้านข้าง
“อืม ที่ฉินหมิงพูดมาน่ะถูกแล้ว รองผู้อำนวยการกัวท่านนี้มีความสามารถจริง ๆ”
หานซีพยักหน้า
หลายวันมานี้เขาอยู่ที่โรงงานกับฉินหมิงตลอด ความสามารถของรองผู้อำนวยการกัวเธอก็เคยเห็นมาแล้ว นับว่าเป็นคนที่มีความสามารถดีคนหนึ่ง
“ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถบางอย่างนะเนี่ย!”
“งั้นเอาอย่างนี้ ผู้อำนวยการเซี่ยของสาขาที่สองจะเกษียณในหนึ่งเดือนแล้ว รอให้ผู้อำนวยการเซี่ยเกษียณ ฉันจะย้ายรองผู้อำนวยการกัวไปดำรงตำแหน่งแทนละกัน"
หลินหว่านชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด
เนื่องจากได้ฟังฉินหมิงและหานซีแนะนำ เธออดไม่ได้ที่จะเห็นความสำคัญของรองผู้อำนวยการกัว
“ดีครับ”
ใบหน้าฉินหมิงดีใจ จากนั้นเหมือนเขายะคิดอะไรได้บางอย่างเลยพูดเสริมไปว่า “ประธานหลินครับ ผมยังมีอีกเรื่องหนึ่ง”
“เกี่ยวกับเงินปันผลสิบเปอร์เซ็นต์ ผมไม่สามารถรับไว้คนเดียวได้ ผมคิดว่าควรจะแบ่งให้รองผ
