ก๊อก ก๊อก
“พี่อัน แม่ให้เอาข้าวมาให้”
ก๊อก ก๊อก
“เปิดประตูให้ผมหน่อยพี่อัน ไม่งั้นผมจะใช้กุญแจสำรองเปิดเข้าไปนะ” วันนี้ทั้งวันพี่สาวยังไม่กินอะไรสักคำ เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมออกมา พลอยทำให้เขาและแม่เป็นห่วง
ตั้งแต่เลิกกับพี่หมอรามิล พี่อันดาก็เอาแต่เก็บตัวไม่ยอมออกมาเจอคนในบ้าน นอกจากจะเป็นห่วงที่ไม่กินข้าวกินปลา ยังแอบกังวลว่าพี่สาวจะเผลอทำอะไรสิ้นคิด
อัยย์เห็นว่าอันดาไม่ยอมเปิดประตูให้สักทีจึงตัดสินใจใช้กุญแจสำรองเปิดเข้าไป
แกร๊ก…
ภาพแรกหลังจากเปิดเข้ามาแล้วเห็นก็คือ พี่สาวนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นแล้วอิงแผ่นหลังลงข้างเตียงนอน ดวงตาแดงก่ำจากการร้องไห้ มือชายหนุ่มที่ถือถาดอาหารพลันกำขอบถาดไว้แน่นด้วยความโกรธ
ถึงจะชอบรามิลและอยากได้มาเป็นพี่เขยมาก แต่ถ้ามาทำให้พี่สาวของเขาเสียใจ จากเคยชอบก็สามารถเปลี่ยนเป็นเกลียดได้เหมือนกัน
“ทำไมไม่เปิดประตูให้ผม”
“…” มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับอัยย์
“แม่เห็นพี่ไม่กินข้าวมาทั้งวัน เลยบอกผมเอาขึ้นมาให้” ความจริงเขาอยากเอาอาหารขึ้นมาให้พี่อันดาเองเพราะเป็นห่วง มีพี่สาวคนเดียวไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไง
“กินสักคำหน่อยนะพี่อัน”
อันดาเงยหน้าขึ้นมองน้องชา
