“ถ้าจะให้พูด ครั้งแรกที่เห็นเย่เทียนหยู่เป็นคนซื่อตรง บุคลิกก็ดี แต่ก็ยังกังวลใจว่าลูกสาวเธอจะต้องทนทุกข์ทรมาน ในความคิดฉัน ถ้าต้องสูญเสีย เย่เทียนหยู่ก็สูญเสียเช่นกัน”
แม่หลิวบ่นไปพูดไป “ซือซือ ได้ยินหรือยัง จากนี้ต้องคอยฟังที่เย่เทียนหยู่พูดดีๆ เขาพูดอะไร เธอจะทำอะไร ก็ไม่ต้องใช้อารมณ์”
“......”
หลิวซือซือถึงกับพูดไม่ออก ก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าใครกันที่พูดว่าพี่เย่เป็นคนไร้ประโยชน์ ตอนนี้เห็นว่าเขาแข็งแกร่ง ก็เปลี่ยนไปยังกับคนละคนแบบนี้
พ่อหลิวไม่มีทางเลือก ปล่อยวาง ลูกสาวก็มีวาสนาของลูกสาวเอง ที่สำคัญ แม้ว่าจะเพิ่งคบกันไปไม่นาน แต่เขาก็รู้สึกว่าเย่เทียนหยู่เป็นคนดีไม่เลวเลย
เย่เทียนหยู่ไม่มีความเขินอาย พูดรับประกันว่า “ผมเข้าใจว่าคุณลุงกังวลเรื่องอะไร คุณโปรดวางใจเถอะ ก่อนที่จะแต่งงาน ผมจะไม่นอนด้วยกันกับซือซือแน่นอน”
“ดี ดีเลย นายพูดแบบนี้ ฉันก็ค่อยวางใจหน่อย” พ่อหลิวกล่าว
“วางใจอะไรกันล่ะ พูดเรื่อยเปื่อย ตอนนี้มันยุคไหนกันแล้ว คนหนุ่มสาวไม่น้อยก็มีลูกก่อนแต่งทั้งนั้น มีแต่คุณนั้นแหละที่ยังหัวโบราณอยู่”
แม่หลิวพูดโต้กลับอย่างรวดเร็ว “เทียนหยู่ นายอย่าไปสนใจเขาเลย นายกับซือซือ
