หลายเดือนถัดมา...
“คุณแจง คุณแจงจะเดินทำไมบ่อยนักคะ เดี๋ยวคุณจัสทำเองค่ะ” เสียงของลูกสาวผมเองครับ ปัจจุบันก็ยังเรียกคุณจัสคุณแจงคุณยิม และคุณกับทุกคนในครอบครัว
ตอนนี้จัสมินกำลังบ่นแจงที่กำลังเดินจดเลขทะเบียนรถของลูกค้าที่เอามาจอดไว้ล่าสุด โดยที่จัสมินซึ่งเดินมาจากบ้านแม่ของผมเริ่มโวยวายทันทีที่เห็นคุณแม่ท้องโตเดินเหินไปมา ในขณะที่ตอนนี้ผมและลูกน้องกำลังดูอาการของรถให้ลูกค้าอยู่
“อันนี้คุณจัสทำไม่ได้นะคะ เดี๋ยวคุณแจงทำเอง คุณจัสไปนั่งกินขนมในห้องนะคะ คุณแจงเตรียมไว้ให้แล้ว”
“ให้คุณยิมทำสิคะ เดี๋ยวน้องเหนื่อย คุณแจงไปพักกับคุณจัสเถอะค่ะ” เดี๋ยวนี้จากจ๊ะจ๋า กลายเป็นคะขาค่ะแล้วครับ
ตามแต่แม่แจงไอดอลของจัสมินจะพาพูดนั่นแหละครับ
“คุณยิมทำงานหลายอย่าง เห็นไหมคะรถลูกค้ารออีกตั้งหลายคัน เราต้องช่วย ๆ กันนะคะ”
“ทำ ทำไมเยอะแยะคะคุณยิม น้องใกล้ออกมาแล้ว คุณยิมใช้แรงงานคุณแจงทำไมเยอะนักคะ คุณยิมไม่รักคุณแจงกับคุณจัสตินเหรอคะ” ตะโกนแหกปากมาต่อว่าผมครับ
ไม่มีที่ลงก็ลงที่พ่ออย่างผมนี่แหละ แล้วชื่อของลูกชายคนเล็กของผมก็คือ
‘จัสติน’ และคนที่ตั้งก็คือคุณจัสมินนั่นแหละครับ
‘ถ้าไม่ให้คุณจัสตั้งชื่อน้อง คุ
