“ไม่มาหรอกค่ะ ดิฉันทำตามหน้าที่แล้ว “ คนเป็นทีเอบอกเสียงเรียบ เพราะคิดว่าเค้าพูดเกินไปแล้ว
“ครับ ผมทราบว่าคุณทีเอทำตามหน้าที่ ถ้าเป็นคนอื่นคุณก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน “
ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงโกรธขึ้นมาแบบนี้ เค้าคาดหวังอะไรจากเธอ คนตรงหน้าเป็นทีเอ เเละที่มาหาเพราะเป็นหน้าที่เท่านั้น
รถมินิขับมาจอดหน้าอพาร์ตเมนต์ใกล้มหาวิทยาลัย คนในรถเงียบมาตลอดทาง มองไปข้างหน้า เพียงอย่างเดียว ก่อนจะเปิดประตูรถลงไป
“ทานยาตามที่หมอสั่ง พักผ่อนนะคะ “ เธอย้ำกับเค้าอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าตึกไป
คนที่อยู่ในรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว เค้าไม่สนใจเธอสักนิดไม่เลย
พราวรุ้งมองรถมินิที่ขับออกไปจนสุดสายตา เธอพูดอะไรผิดไป ก็เค้าพูดแบบนี้กับเธอได้ยังไง เธอเป็นห่วงเค้า แค่ในฐานะ คนที่ต้องรักษางานของตัวเองเอาไว้ เธอเป็นแค่ทีเอเท่านั้นเอง
อาจารย์หนุ่มยิ้มกับน้องใหม่ที่กำลังนั่งทำงานอยู่เพียงลำพัง เกือบ1เดือนแล้ว ที่เค้าพยายามรุกจีบเธอ แต่ก็ไม่เป็นผล ผู้หญิงแบบนี้ไว้ตัวมาก แต่ถ้าลองได้แล้ว รับรองว่าไม่ไปไหนแน่นอน
“เป็นไงบ้างครับ ทำงานเกือบจะครบเดือนแล้ว “ เค้าถามชวนคุย และเดินมาที่โต๊ะทำงานของเธอ
“ดีค่ะ สนุกดี “
“แล้วกับนายอิทธิพ
