“มันคงอิจฉาหนูรุ้งเขาละสิ นังนี่มันไม่เจียมตัวเลยจริง ๆ ให้ตายสิ”
คนเป็นแม่เอ่ยเสียงระอาในความฝันเฟื่องของลูกสาวที่หวังจะชนะใจ ธมกรทั้งที่ฝ่ายชายไม่เคยให้ความหวังหรือแสดงทีท่าจะสนใจในตัวบุตรสาวนางมาก่อน
“มันคิดไปเองคนเดียวทั้งนั้น ผู้กองเขาเคยมองมันซะที่ไหนกันล่ะ”
“สาว ๆ ก็อย่างนี้แหละพี่ ฝันถึงเจ้าชายกันทุกคน เดี๋ยวนานไปมันก็ลืมไปเองแหละ ขี้คร้านเจอหนุ่ม ๆ หล่อ ๆ คนใหม่ก็เลิกสนใจผู้กองเขาไปเองแหละ”
“ก็คงจะเป็นอย่างนั้นล่ะ”
งานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสดำเนินต่อไปอย่างแช่มชื่น จวบจนถึงช่วงเวลาสุดท้ายของงาน คู่บ่าวสาวออกมายืนรอส่งแขกชุดสุดท้ายที่เพิ่งลากลับเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่ทุกคนจะร่วมเดินทางไปส่งบ่าวสาวเข้าห้องหอ ที่บ้านพักในกองบิน
บ้านของธมกรจัดว่าเป็นบ้านพักหนุ่มโสดที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน มีทีวี โต๊ะทำงานอยู่ทางซ้ายมือก่อนถึงบันไดขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน ขวามือแบ่งเป็นส่วนพักผ่อนหรือรับแขกด้วยโซฟายาวรายล้อมด้วยโซฟาเดี่ยวสองข้าง กับโต๊ะตรงกลางที่มีไว้สำหรับตั้งวางแก้วเครื่องดื่มหรือจานอาหารเล็ก ๆ น้อย ๆ ห้องน้ำอยู่เลยไปทางด้านหลังติดกับประตูหลังบ้านที่เชื่อมต่อบริเวณพื้นที่สำหรับชะล