“คุณรักยายมัดหมี่ของอา อาพูดถูกไหม” พิมุกต์ยิ้มมุมปากขณะมองลึกเข้าไปในดวงตาคนหนุ่มอย่างรู้เท่าทัน
“แต่ลูกสาวคุณอาสนใจแต่พี่ชายของผม” เขาเอ่ยและหรี่ตามองอย่างระแวดระวัง
“คุณก็รู้ว่านายหัวเพลิงไม่ได้สนใจไยดีอะไรยายมัดหมี่ และยายมัดหมี่ก็เชื่อฟังอา” พิมุกต์ยิ้มมุมปาก
คำตอบของพิมุกต์ทำให้เขาแอบคิดในใจว่าหากคู่สนทนาล่วงรู้ถึงความต้องการของบิดาตนที่เล็งหาผู้หญิงที่คู่ควรให้กับเพลิงเพชรอยู่ละก็ บิดาของมัดหมี่ไม่มีทางที่จะยื่นข้อเสนอเช่นนี้ให้เขาอย่างแน่นอน เขาจึงรีบฉวยโอกาสนี้เพื่อให้ตนได้ครอบครองหญิงสาวที่มีใจให้เอาไว้ในทันที
“หมายความว่าคุณอาไม่รังเกียจ ถ้าหากผมจะขอให้คุณพ่อ กับท่านผู้หญิงมาขอหมั้นคุณมัดหมี่เอาไว้ก่อนใช่ไหมครับ”
“แน่นอน อาจะรังเกียจหลานชายได้ยังไงเล่า มีแต่จะสนับสนุนและส่งเสริมละไม่ว่า”
“ขอบพระคุณครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะรีบกลับไปขอให้คุณพ่อกับท่านผู้หญิงช่วยเป็นเถ้าแก่มาสู่ขอคุณมัดหมี่ให้เร็วที่สุด ส่วนเรื่องที่คุณอาแนะนำ ผมจะรีบนำไปดำเนินการหลังจากที่ผมหมั้นกับคุณมัดหมี่ทันทีอย่างแน่นอนครับ”
“ดี!” พิมุกต์ลงเสียงเน้นหนักอย่างชอบใจ
ดังนั้นทันทีที่พันแสงกลับถึงบ้าน จึงรีบเกริ่
