“ฮึ...เรื่องอะไรผมต้องยกเลิกสัญญาให้ยุ่งยาก สู้ผมปล้ำถอดชุดบ้า ๆ นั่นออกจากตัวคุณยังจะง่ายและรวดเร็วกว่าเสียอีก” เขาไหวไหล่และขยับตัวเดินเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของเธอก่อนชะโงกหน้ามองเธอที่นั่งหลังโต๊ะทำงานด้วยแววตาท้าทายพร้อมตอบอย่างไม่ยี่หระ
“ฉันไม่รู้ว่าบริษัทฯในเครือซันกรุปรุ่งเรืองมาถึงขนาดนี้ได้ยังไงเมื่อมีผู้บริหารที่จิตใจต่ำ สมองคิดถึงแต่เรื่องใต้สะดืออย่างคุณบริหารงานให้แบบนี้”
เธอเม้มปาก หลังเอ่ยอย่างไม่เกรงใจ ในเมื่อเธอไม่เต็มใจทำงานให้เขาทำให้เธอไม่เกรงกลัวอำนาจของการเป็นนายจ้างของคนตรงหน้าจึงกล้าพูดจาโต้ตอบเขาอย่างไม่ยอมอ่อนข้อให้
เขายิ้มอ่อนมุมปาก ปรือตามองริมฝีปากเต็มอิ่มเคลือบลิปสติกสีชมพูจางพลางเอ่ยเสียงแผ่วเบา “อันที่จริงก่อนเจอคุณผมก็ไม่ค่อยมีเวลาคิดเรื่องใต้สะดือสักเท่าไหร่หรอกนะแต่พอคุณเข้ามาในชีวิตผมเท่านั้นแหละพราวรุ้ง สมองของผมมันก็ไม่มีเรื่องอื่นอีกเลย ผมถึงต้องการมีเซ็กซ์กับคุณ คาดหวังว่ามันคงจะเป็นแบบนั้นไม่นานและผมจะได้กลับไปมีชีวิตปกติของผมอีกครั้งยังไงล่ะ”
“ทุเรศ...”
เธอสะบัดหน้าเมินหนีสายตาหื่นกระหายโจ่งแจ้งที่จงใจกดต่ำมองหน้าอกของเธอแม้ว่าเธอจะซุกซ่อนไว้อย่า
