ไม่นานนัก คนขับรถก็มาถึง เราทั้งคู่จึงออกเดินทางไปยังบ้านตระกูลทรัพย์ไพศาลอนันต์ด้วยความเตึงเครียด
เมื่อมาถึง แม่บ้านก็มาเชิญพวกเราให้ไปยังห้องประชุมประจำตระกูลทันที ห้องนั้นใหญ่กว้าง ตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงโทนสีน้ำตาลเข้ม ตรงกลางห้อง มีโต๊ะประชุมตัวยาว สมาชิกในตระกูลนั่งกันเรียงรายกันครบทุกคนแล้ว แต่ไม่มีใครพูดอะไร ทำให้บรรยากาศภายในห้องอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก
พริบตาที่ฉันก้าวขาเข้าไปในห้อง พิรมลก็ลุกพรวดขึ้นตวาดเสียงแหลมใส่ทันที
“นี่เธอยังกล้าโผล่หน้ามาอีกเหรอ! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอที่หายตัวไป ตระกูลเราคงไม่ต้องเสียดีลพันล้านให้ไอ้พวกนอกวงการนั่น!”
คำพูดของเธอพุ่งมาแรงจนฉันแทบผงะไปหนึ่งก้าว
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เอ่ยอะไร เตชิตก็กอดอกพยักหน้าเสริม
พาขวัญยกมือขึ้นกอดอก ปรายตามองอย่างรังเกียจ
“โห...นึกว่าภรรยาว่าที่ผู้นำ TP กรุ๊ป จะเจ๋งกว่านี้ ที่แท้ก็แค่ตัวถ่วง”
เตชินท์ที่นั่งอยู่หัวมุมโต๊ะ หันมาสบตาฉันแล้วกล่าวอย่างเฉยชา
“การตัดสินใจยกดีลให้พวกนั้นเนี่ย มันส่งผลถึงทั้งองค์กรนะ
