หลังจากที่เธอฟื้นขึ้นมา จากการที่เรียวตะเอาแต่รังแกเธอ
เธอก็รีบต่อสายหาแม่ของเธอทันที เพราะเธอไม่อยากอยู่กับเรียวตะเต็มทนแล้ว เขามันเอาแต่ใจและเผด็จการ และคอยสั่งนู้นสั่งนี้จนเธอนั้นไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง
[ฮัลโหล ลูกรัก ว่ายังไงจ้ะ แม่กำลังเตรียมงานหมั้นให้ลูกอยู่เลย]
[คะ…คุณแม่คะ คือว่า…]
[อะไรจ้ะลูก??]
[คือพลอยไม่อยากหมั้นกับเรียวตะค่ะ]
[ทำไมล่ะลูก เรียวตะเขารักหนูมากนะ]
[คือพลอยใสไม่ได้ชอบเรียวตะค่ะ]
[หนูพลอย วันนี้กลับมาบ้านหาแม่ได้ไหม แม่มีเรื่องจะคุยกับลูก]
[ได้ค่ะ อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันนะคะ]
หลังจากหญิงสาววางสายไป เธอก็ขออนุญาตเรียวตะที่นั่งทำงานอยู่ห้องทำงานทันที และบอกเหตุผลว่าแม่ต้องการพบตัว
เรียวตะที่ได้ยินดังนั้นก็คิ้วขมวด และเตรียมตัวจะไปด้วย แต่เธอยืนยันว่าจะไปคนเดียว เขาจริงให้เซย์จิขับรถไปส่งเธอที่บ้าน
“แม่คะ พลอยคิดถึง แม่จังเลยค่ะ”
หญิงสาวที่เดินทางมาถึงบ้านของตัวเองก็เดินเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ทันที
“แม่ก็คิดถึงลูกจ้ะ”
“ฮึก ฮือ หนูไม่อยากใช้ชีวิตอยู่กับเรียวตะค่ะ แม่ช่วยพูดกับพ่อและคุณอา ให้ยกเลิกงานหมั้นนี้ได้ไหมคะ”
หญิงสาวที่อัดอั้นตันใจมานานก็ร้องไห้ออกมา เพราะตอนน
