เรียวตะยืนมองดูเธอตาค้างไปนานหลายวินาที จนเธอที่ไม่เต็มใจหมั้นกับเขาอยู่นั้น ก็เกิดอาการเขินขึ้นมาทันที นานมากแล้วที่เธอไม่เคยเห็นรอยยิ้มจากเขา และพอเธอมองไปยังเขาก็พบว่าวันนี้เขาก็ดูดีเป็นอย่างมากเลยล่ะ ชุดสูทราคาแพงสีดำและพอดีกับตัวเขา มันดูเหมาะกับเขาเป็นอย่างมาก เขาหล่อไร้ที่ติเลยล่ะ
“คุณพลอยใสคะ คุณพลอยใส” พนักงานบริการกระซิบเรียกเธอเบาๆ
“คะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“คุณเรียวตะ ดูหล่อมากเลยใช่ไหมคะ”
“ปะ เปล่าค่ะ ก็งั้นๆ
“แต่เมื่อสักครู่ เราเรียกคุณพลอยใสไปตั้งหลายครั้งนะคะ คุณพลอยใสไม่รู้สึกตัวเลย” พนักงานกระซิบเบาๆ และยิ้มให้เธอ เมื่อเธอได้ยินดังนั้นก็มองต่ำลง ดูที่มือของตัวเองที่กำลังถือช่อพดอกไม้อยู่
“นี่เธอกำลังเขินให้นายนั่นอย่างนั้นเหรอ” เธอถามตัวเองเบาๆ
ก่อนที่จะหลุดจากภวังค์อีกครั้ง
เมื่อเธอและเขาจะต้องถ่ายรูปร่วมกัน
“คุณเรียวตะ เอามือโอบเอวคุณพลอยใสหน่อยครับ” พนักงานหนุ่มบอก
เรียวตะได้ยินดังนั้นก็ดึงหญิงสาวเข้ามากอดชิดกับตัวเองทันที
“ดีมากครับ ทั้งสองท่านรบกวนยิ้มด้วยนะครับ เรากำลังจะถ่ายแล้วครับ” ทั้งสองคนได้ยินดังนั้นก็มองกล้องและยิ้มออกมาทันที
“ดีมากเลยครับ ท่าต่อไปรบกวนคุณ
