ขวัญตาเก็บความสงสัยในเรื่องของไอรินเอาไว้ทั้งหมด เธอไม่ได้ถามว่าคนที่เลี้ยงไอรินอยู่คณะอะไร เพราะไม่อยากรู้ลึกขนาดนั้น เลยตัดจบบทสนทนาและขอตัวกลับบ้านทันที
"หน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นอะไร ฉันเห็นตั้งแต่กลับมาแล้วนะ"คิณที่สังเกตุหน้าเธอมาตั้งแต่แรก เก็บความสงสัยไว้ไม่ได้
"เปล่าค่ะ ฉันจะไปอาบน้ำก่อนนะ"ว่าจบก็เดินเข้าไปอาบน้ำทันที แต่ไม่วายยังข้องใจเรื่องไอรินไม่หาย ทำไมตอนที่นั่งคุยกันเธอถึงเห็นแววตาแปลกๆส่งมาให้ตลอด แม้จะแค่แวบเดียว แต่ก็ทำให้เธอปล่อยผ่านไปไม่ได้
"อ๊ะ.."สัมผัสตรงอกอวบทำเธอตกใจ เพราะจิตใจมัวแต่ไปสนใจเรื่องอื่นจนไม่เห็นคิณที่เดินมายืนอาบน้ำด้วยกันที่ใต้ฝักบัว
"เป็นอะไรหืม ใจลอยคิดถึงใคร ถึงไม่เห็นผัวเดินเข้ามา"
"เปล่าค่ะ แค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย"คิณซุกไซร้ซอกคอขาว หอมกลิ่นสบู่อ่อนๆ บวกกับกลิ่นกายที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอที่ถ้าเขาได้กลิ่นเมื่อไหร่ไม่เคยปล่อยผ่านไปได้เลย
"ฉันอยากให้เธออมให้ อมให้หน่อยได้ไหม"
ขวัญตาพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนหันไปกอดคอแกร่งแล้วจูบริมฝีปากหนาหนักๆอย่างปลุกเร้าอารมณ์ เสียงจูบดังจ๊วบจ๊าบตามอารมณ์กระสันของทั้งคู่ ลิ้นร้อนที่ดูดดึงกันไปมาจนน้ำลายฉ่ำแฉะ
