ซ่งซีซีรู้ว่านางไม่ได้พูดอย่างขอไปที การขอไปทีกับความจริงใจนางมองออกได้
"ฮูหยินใหญ่คือมารดาของฮองเฮา หากโรงงานเย็บปักซู่เจินมีฮองเฮาเป็นผู้นำทางคงจะดีที่สุด"
ฉีฮูหยินใหญ่สะดุ้งเล็กน้อย "พระชายา หากโรงงานเย็บปักซู่เจินประสบความสำเร็จได้ ก็จะมีชื่อเสียงที่ดีตลอดกาล เจ้าได้เริ่มแล้ว แม้ว่าจะมีอุปสรรค แต่เชื่อว่ามันจะไม่ได้ยากเกินไปสำหรับพระชายา"
ซ่งซีซีกล่าวว่า "จะบอกว่าง่ายแต่ก็ไม่ง่ายเลย ถึงยังไงมันเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนคิดอยู่เลย"
ฉีฮูหยินใหญ่พยักหน้าเล็กน้อยและเดินไปข้างหน้าช้าๆ "เป็นเรื่องยากที่จะจัดหารจริงๆ แต่พระชายาก็โดนด่าไปแล้ว ทำไมต้องแบ่งผลงานให้ฮองเฮาด้วยเล่า?"
ซ่งซีซียิ้มและกล่าวว่า "ข้าเชื่อว่ามาพูดถึงเรื่องผลงานกับเรื่องนี้มันคงใจแคบไปหน่อย สามารถนำไปทำต่อถึงเป็นสิ่งที่ดีที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชน"
ฉีฮูหยินใหญ่ไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจได้ และผ่านไปพักใหญ่ถึงชมเชยว่า "ที่พระชายามีความคิดและใจกว้างเช่นนี้ได้หายากจริงๆ"
"ไม่งั้นฮูหยินใหญ่ลองไปคุุยกับฮองเฮาดีไหม" ซ่งซีซีมาที่นี่ก็มีจุดประสงค์ของนางเอง เรื่องสถาบันการศึกษาสตรีได้รับการสนับสนุนจากไทเฮา หากโรงงานมีฮองเฮาเ
