“ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวคนเดียวจะดูแลกิจการทั้งหมดนี้นะครับ”
“ฉันก็มีผู้ช่วยค่ะ ก็เลยดูแลทุกอย่างได้ไง ไม่ได้ดูแลเองทั้งหมด”“หมายถึงวสินเหรอครับ”“ใช่ค่ะ รวมถึงคนอื่นๆ ด้วย แต่ฉันไว้ใจพี่สินที่สุด”“ที่นี่สวยมากเลยนะครับ ท่ามกลางขุนเขาแล้วก็กว้างใหญ่มาก เอ่อ จอดแล้วเดินได้ไหมครับผมอยากชมองุ่นของคุณ” “ได้สิคะ งั้นจอดตรงที่มีคนงานก็แล้วกัน” ว่าแล้วเธอก็ขับรถนำไปยังจุดที่มีคนงานของถากถางหญ้า บางส่วนก็กำลังเก็บเกี่ยวผลผลิต และพอเห็นว่าแสงฉายกำลังมาลูกน้องทั้งหมดก็หันมาทักทายพร้อมกัน“สวัสดีครับนายหญิง” ทุกคนทักทายพร้อมกัน“สวัสดีค่ะ ตามสบายนะคะพอดีแสงพาเพื่อนมาเที่ยวน่ะ” แสงฉายตอบกลับเสียงหวานและยิ้มละมุนละไม “เจอร์รี่คะ มาทางนี้” เธอเรียกเขาพร้อมกับกวักมือเรียก แล้วเดินเข้ามาในร่ององุ่น เขาตื่นตาตื่นใจมาก บรรยากาศน่าอยู่ แต่ขณะที่เขากำลังเดินผ่านคนงาน หูก็ดันได้ยินคนงานนินทาแต่ฟังไม่รู้เรื่อง ทว่าคนที่ชะงักคือแสงฉายแทน
