“พี่อเล็กซ์... นิ่มขอร้องนะคะ ปล่อยนิ่มไปเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้กับนิ่มเลย นิ่ม... นิ่มกลัว”
“พี่ปล่อยหนูนิ่มไปไม่ได้หรอก เพราะหนูนิ่มกล้าใส่ชุดโป๊ๆ นี่ขึ้นไปเต้นบนเวที หนูนิ่มทำให้พี่โกรธมาก พี่เลยต้องขังหนูนิ่มไว้ไม่ให้ใครได้เห็นอีก”
อเล็กซ์ไร้หลังนิ้วมือไปตามพวงแก้มเพราะดวงตากลมโตของหล่อนมองเขาอย่างงุนงง
“พี่ไม่อยากให้ใครเห็นหนูนิ่ม ไม่อยากให้ใครมองหน้าสวยๆ ไม่อยากให้ใครเห็นอกอวบอิ่ม ไม่อยากให้ใครมองสะโพก ไม่อยากให้ใครเก็บหนูนิ่มไปจินตนาการ... เหมือนพี่”
“คะ? พี่อเล็กซ์พูดอะไรคะ นิ่ม... จิน... เอ่อ...”
ปลายนิ้วไล้มาจนถึงริมฝีปากค่อยๆ คลึงเคล้นบางเบาจนกายสาวสะท้าน ดวงตาคมเข้มตวัดขึ้นสบดวงตากลมโตที่มองเขาตื่นๆ
“ตั้งแต่หนูนิ่มมาอยู่ที่นี่ ทุกครั้งที่พี่เอาใคร พี่จะจินตนาการว่าพี่กำลังเอาหนูนิ่มอยู่”
“คะ?”
“เพราะพี่อยากเอาหนูนิ่มที่สุด พี่อยากมาก แต่ไม่น่าเชื่อว่าคุณแม่จะรู้ ท่านดูออกว่าพี่ต้องการหนูนิ่ม ท่านเลยเอาหนูนิ่มมายั่วให้พี่ตบะแตก ท่านต้องการให้พี่ยอมรับว่า... ว่าพี่ ‘รัก’ หนูนิ่ม”
