ทำเอามณีรัชดาเป็นงง และหล่อนแทบตกใจ ที่เมื่อมองไปแล้วเห็นคนขับที่เดินเปิดประตูลงมา
หล่อนอุทาน
“คุณรังสินัย” เพราะจำเขาได้ เขาเคยช่วยเหลือหล่อนในวันที่ประสบอุบัติเหตุ รถยนต์เกือบเฉี่ยวชน
“คุณณี จริงๆ ผมดีใจที่ได้เจอคุณ”
รังสินัยจอดรถแอบอยู่ข้างทาง
มณีรัชดาเลยถาม
“คุณรังสินัยมาทำอะไรแถวนี้คะ”
เขายิ้มเมื่อตอบ
“ผมแวะมาบ้านเพื่อนครับ ก็เลยกำลังจะกลับพอดี เผอิญมองเห็นคุณณี ทีแรกนึกว่าไม่ใช่ ต้องขับรถไปใกล้ ถึงจะเห็นว่า ใช่คุณณีจริง”
เขาเอ่ยเท้าความ ตอนเจอหล่อนเมื่อครู่
มณีรัชดายิ้ม บอกความจริงแก่เขา
“คือ ณีทำงานอยู่แถวนี้ค่ะ กำลังจะเลิก”
“หรือครับ” และเขาพยักหน้าที่เพิ่งทราบว่าหล่อนทำงานอยู่แถวนี้
และอีกฝ่ายที่มองนั้น เขาขับรถตามมาเห็นมองจ้องด้วยดวงตาไม่พอใจอย่างที่สุด
ที่เห็นมณีรัชดายืนคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางสนิทสนม
ทำให้จอมภูหัวเสียที่สุด
เขาอยากรู้ หมอนี่เป็นใครกันแน่?
จอมภูถึงกับบดกรามเบียดเข้าหากันแน่น
“ผมตามหาคุณมานานหลายเดือนแล้ว แม้แต่ตรงที่ ที่ผมเคยพบคุณ ก็ไม่เจอ”
เขาบอกหล
