ณ อู่ของพันศึก
“เฮีย…เฮียศึก!...เฮียพันศึกครับ!!!”
เสียงไอ้จ๊อดลูกน้องผมตะโกนใส่หูผม จนรู้สึกตัวเพราะในหัวของผมนั้นคิดแต่เรื่องของยาหยีทุกเวลา
“มีไร”
ผมพูดเสียงเรียบ พร้อมมองหน้ามันนิ่งๆ
“นี่คือรายการอะไหล่ที่ผมต้องใช้เปลี่ยนของลูกค้าทั้งหมดครับ”
มันยื่นกระดาษส่งมาให้ผม ผมรับมาพร้อมกวาดเรียวตาผ่านตัวอักษรที่มันเป็นคนจดมาให้ เพราะจะได้รู้ว่ารถของลูกค้าที่มาซ่อมนั้นมีอะไรที่จะต้องเปลี่ยนบ้างจะได้คิดราคาถูก
“พรุ่งนี้กูจะไปเที่ยวพักผ่อนไม่กี่วัน กูฝากอู่ด้วยถ้ามีอะไรก็โทรมาบอกกู”
ผมเอ่ยปากบอกไอ้จ๊อด ซึ่งเป็นมันที่ผมบอกให้มันดูแลอู่ตลอดที่ผมนั้นไม่อยู่ เเละมันก็ดูแลอู่เป็นอย่างดี ดั่งนั้นไม่ว่าผมจะไปที่ไหนก็ไม่ต้องห่วงอู่อีกต่อไป แต่นานๆถึงจะไปเที่ยวสักที
“ครับไม่ต้องห่วงผมจะดูแลเป็นอย่างดีครับเฮีย”
“อืม อย่าพาสาวมีเอาในอู่กูก็พอหึๆ”
“โถ่!เฮียเรื่องมันนานแล้ว ลืมๆไปบ้างเถอะคร๊าบ ว่าแต่เฮียไปที่ไหนครับ แล้วออกรถกี่โมงครับเฮีย”
ก็ไอ้จ๊อดมันเคยพาสาวมาตามที่ผมพูดไปจริงๆ มันบอกว่าผู้หญิงที่พามานั้นถูกวางยาจากผับ อีกอย่างมันดึกมากด้วยก็เลยเข้ามาแวะอู่เพราะมันมีกุญแจที่ผมนั้นเอาไว้ให้มัน
