ผมที่มองยาหยีซัดเเก้วขึ้นดื่มพร้อมกันกับผม จนปาไปเกือบ10เเก้วเเล้ว เเต่สติของผมก็ยังอยู่ครบทุกอย่าง เพื่อนของเธอต่างเอาใจเชียร์ยาหยี ส่วนโมจิทำหน้าที่รินเหล้าให้ทุกช็อต
"เอิ๊ก!!!อืมหนูยางงงม้ายยเป้งรายยย เอาอีกกก~ หนูต้องชนะเฮียศึกหายยยด้ายย~"
เธอพูดพร้อมวางเเก้วที่กระดกดื่มจนหมด ส่งให้โมจิรินเหล้าต่อ ส่วนโมจิที่เห็นแก้วของยาหยีที่ไม่มีเหล้าแล้วเธอก็รินไม่พัก อย่างกับจงใจมอมเหล้ายาหยีไปด้วย
"เเกไหวใช่ไหมยัยยาหยี ถ้าไม่ไหวพอก่อนก็ได้นะเเล้วค่อยหาวิธีง้ออื่นกัน"
น้องน้ำใสที่เห็นสภาพเพื่อนของตัวเองแล้วไม่น่าจะรอด ก็รีบพูดออกมาเพราะเป็นง่วงว่ายาหยีจะเมาไปมากกว่านี้ เเต่ผมรู้ดีว่าคนอย่างยาหยีไม่มีทางยอมง่ายๆเเน่
"ช้านนยางงงไหววอยู่~"
เห็นไหมผมทายไม่มีผิด เพราะผมรู้จักเมียตัวเล็กของผมดี
"ถ้าไม่ไหวก็ไปนอนไปเเก มาเดี๋ยวฉันช่วยประคองเเกเอง"
เพื่อนของยาหยีอีกคนพูดขึ้น เเละเป็นเพื่อนผู้ชายด้วยนะครับ เเต่ผมโคตรไม่ชอบขี้หน้ามันเลยว่ะ หน้าตาดีผิวขาวหน้าหวานไปหน่อย ยาหยีบอกผมว่ามันเป็นเกย์คบผู้ชาย เเต่เเล้วไงว่ะมันก็เป็นผู้ชายอยู่ดีไม่ใช่เหรอครับ
"เเตะเมียกู กูต่อยนะ"
ผมรีบพูดขัดด้วยน้ำเ