พอรอบแรกถุงยางแตก รอบที่สอง สาม และสี่จึงไม่จำเป็นต้องใช้ถุงยางอีกต่อไป
ม่านมุกนอนหอบหายใจ ขาเรียวอ้ากว้างเหมือนหุบไม่ลง รูสวาทมีน้ำขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาไม่ขาดสาย
ธันวาเดินออกมาจากห้องน้ำ กายแกร่งมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปิดบังส่วนล่างไว้อย่างหมิ่นเหม่ เขาขึ้นเตียง แตะขาเรียวเบา ๆ
"อ้าขาแบบนี้อยากโดนอีกหรือไง"
"ไป...แฮ่ก...ไปตายอดตายอยากมาจากไหน"
ม่านมุกด่าไปหอบไป เธอเหนื่อยจนตาลาย แต่ผู้ชายคนนี้ใบหน้ากลับผ่องใสเหมือนไม่ได้ทำอะไรเหนื่อย ๆ มา
ทำไมมีแค่เธอที่หมดสภาพคนเดียว ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วเธอออกแรงน้อยกว่าธันวาด้วยซ้ำ
ม่านมุกอยากข่วนหน้าพี่ชายนอกสายเลือดให้พัง แต่เธอไม่มีแรงแล้ว
คุณหมอยักไหล่
"ก็พรุ่งนี้คงโดนไล่ออกจากบ้าน วันนี้เลยเก็บให้คุ้ม"
"เหอะ!"
ม่านมุกเมินไปทางอื่น เธอกำลังคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงดี ตามแผนที่วางไว้เธอต้องทำยังไงก็ได้ให้ธันวาออกจากบ้านหลังนี้ไป
ตอนนี้แผนเธอดำเนินมาครึ่งทางแล้ว น่าเศร้าที่มันผิดพลาดจากการละครเป็นเรื่องจริง เธอมีอะไรกับธันวาจริง ๆ และสภาพเธอก็ยับเยินไม่ต่างจากถูกข่มขืน
แต่เธอรู้ดีว่าเธอไม่ได้ถูกขืนใจ ซ้ำร้ายยังเต็มอกเต็มใจเสียด้วยซ้ำ
"
