ธันวาเดินกลับมาที่โต๊ะอาหารก่อน บรรยากาศบนโต๊ะดูตึงเครียดกว่าเดิม คุณลุงไม่แม้แต่มองหน้าแฟนหนุ่มของลูกสาว ส่วนแม่เขาก็มีสีหน้าไม่ค่อยดี
"ธันไปไหนมาลูก"
"ผมไปเอาผลไม้มาครับ"
ธันวาชี้ไปที่ผลไม้ที่ปอกเปลือกและหั่นเรียบร้อยแล้ว
"ให้เด็ก ๆ ไปเอาก็ได้"
"แค่นี้เองครับแม่"
บทสนทนาของสองแม่ลูกจบลง พร้อม ๆ กับร่างบางที่เดินกลับเข้ามา ม่านมุกนั่งบนเก้าอี้ช้า ๆ ตาเหลือบมองธันวาที่ก้มหน้านิ่งดูไร้พิษสง
ครืดด
"อึก!"
เสียเมื่อไหร่!
"เบบี๋ ยูเป็นอะไร"
"ปละ...เปล่า"
ม่านมุกส่ายหน้า ไข่สั่นหยุดทำงานแล้ว แต่ถ้าเธอคุยกับแดเนียลต่อ ธันวาคงแกล้งเธออีก
หญิงสาวทำเป็นไม่สนใจแฟนหนุ่ม ไม่สนใจแม้แต่บิดาที่นั่งหน้าตึงอยู่ เธอกินข้าวจนอิ่ม
"อยากกลับหรือยังแดน"
"อืม ก็ได้"
แดเนียลทำท่าลำบากใจ แต่ในใจกลับเต้นเป็นลิงโลด หนุ่มอเมริกันที่ไม่ได้มีวัฒนธรรมต้องเกรงใจพ่อแม่กำลังอึดอัดกับวัฒนธรรมไทย
ในใจแดเนียลอยากเลิกกับม่านมุก แต่ก็เสียดายที่ยังไม่ได้กินเนื้อขาว ๆ สักครั้ง
ม่านมุกเดินออกมาส่งแฟนหนุ่ม ท่าเดินแปลก ๆ ของหญิงสาวทำให้แดเนียลถามออกมา
"เบบี๋ ยูเป็นอะไรไป"
"เปล่า"
ม่านมุกปฏิเสธ แต่เรียวกลับหน
