วันแล้ววันเล่าตอนแรกเขาก็คิดว่าคนที่อ้างตัวเองว่าเป็นพ่อของเจ้าสองก้อนกลมจะล้มเลิกความคิดไปเพราะหลังจากที่เขาเจอในวันนั้นคนพวกนั้นก็หายหน้าไปเลยสองสามวันเขาก็เลยคิดว่าคงจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอีกต่อไปแต่ที่ไหนได้… สองคนนั้นกลับมาอีกครั้งและก็มาคอยป้วนเปี้ยนอยู่แถวบ้านของเขาเรื่องนี้เขาเองก็ลืมเล่าให้ปาล์มฟังเพราะเขาคิดว่าคนพวกนั้นไม่น่าจะมาอีกเพราะคนที่อ้างตัวว่าเป็นพ่อเจ้าสองก้อนกลมหายหน้าไปเลยและไม่ได้พูดคุยอะไรกับเขาอีก แต่พอสามวันผ่านไปเท่านั้นแหละ..
“คุณมาแบบนี้คุณต้องการอะไรกันแน่…” มันจะเกินไปแล้วนะ เพียงแค่ปาล์มออกไปข้างนอกกับป้าๆน้าๆในหมู่บ้านพ่อของก้อนกลมก็รีบวิ่งหน้าตั้งมาหาแตงโมและตังเมทันที วันนี้เขาถือขนมมาเยอะมาก ขนมที่เด็กสามารถกินได้ อันที่จริงมันก็ดีนะเพราะเด็กๆจะได้กินอะไรที่แปลกใหม่บ้างแต่เขาก็ไม่อยากจะทำให้เด็กทั้งสองคนเคยตัวจนไม่ยอมกินข้าวกินน้ำน่ะสิ ดีที่เขายังไม่ได้สอนให้เจ้าสองก้อนกลมเรียกเขาว่าพ่อไม่งั้นเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะบอกกับปาล์มว่ายังไงดี
“ต้องการลูกและเมียไงถามโง่ๆ ไอ้ณุช่วยพาน้าของลูกกูไปหาปลากินหน่อยเผื่อจะฉลาดขึ้นมาบ้าง พ่อมาหาลูก ผัวมาหาเมีย
