Nobela ni โบตั๋นสีกลีบบัว

เขารักคนพี่แต่ทำไมเขาต้องแต่งกับคนน้อง.. ไอ้สัญญาระหว่างพ่อกับเพื่อนพ่อถ้าเขาไม่ทำมันก็ถือเป็นการเนรคุณ ดังนั้นการแต่งงานที่ไม่เต็มใจจึงเกิดขึ้นแต่ไม่เป็นไรเขาจะทำให้เธอทนไม่ได้และหายไปเอง “ทำไมคุณพ่อทำกับหนูแบบนี้คะ? เงินนั่นคุณแม่เก็บเอาไว้ให้หนู.. มันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะคะ.. แล้วไหนจะเงินเดือนที่หนูส่งมาให้อีก.. คุณพ่อใจร้ายกับหนูมากเลยนะคะ.. หนูไม่คิดเลยว่าทุกคนจะเอาเปรียบหนูได้ถึงขนาดนี้.. พี่มายด์ลูกสาวสุดที่รักของคุณพ่อก็อีกคน.. โตขนาดนี้แล้วทำไมไม่หัดทำงานทำการบ้างคะ จะต้องรอให้แก่ตายก่อนรึยังไงถึงจะคิดได้… หนูรู้ค่ะว่าคุณพ่อรักพี่มายด์มาตลอดแต่หนูเลือกที่จะปิดตาข้างนึงและปลอบใจตัวเองว่าหนูคิดมากไป หนูอาจจะอิจฉาพี่มายด์.. แต่นับวันเมื่อหนูโตขึ้นมันเริ่มไม่เป็นแบบนั้น คุณพ่อไม่แม้แต่จะโทรมาหาหนูและถามว่าหนูสบายดีไหม.. หนูเหมือนอยู่ตัวคนเดียว.. ถ้าวันนั้นหนูเลือกไปกับคุณตาคุณยาย..”

รมิตา !!!!..... ตื่นสิ...... รมิตา....... รมิตา....... อย่าเป็นอะไนะ..... ขอโทษ..... พี่ขอโทษ....... เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน.......มันคือเสียงของใครสักคน...... แต่ถ้าถามว่าคน คนนั้นเป็นใคร..... ฉันไม่รู้..... แต่เป็นเสียงที่คุ้นเคยเหมือนเคยได้ยินมาก่อน..... "ทำไม... ฉันมันแย่ขนาดจนที่เธอต้องไปขอให้คนอื่นบริจาคเศษเงินของเขา เพื่อมาซื้อเสื้อผ้าให้เธอเลยเหรอ ฮะ!!! " แคว๊ก เสื้อยืดตัวโคร่งของหญิงสาวถูกมือหนาฉีกออกจนไม่เหลือชิ้นดี ฮือ ฮึก.... "ปล่อยนะ....ปล่อยฉันนะคุณ เควิน ฉันบอกให้ปล่อยไง....ฮือ ฮึก.... " เควินไม่สนใจเสียงร้องไห้ของยัยตัวเล็กแล้ว..เพราะความโมโหที่เขามี.... อารมณ์โกรธที่มันปะทุขึ้นมา.... ทำให้เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

เมื่อความอดทนมันสิ้นสุดลง สิ่งเดียวที่ทำได้คือการลาจาก และภาวนาว่าขออย่าให้เขามาเจอเพราะการลาจากด้วยการหนี!! มันคือสิ่งอันตรายที่สุดสำหรับเธอและดูเหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างเธอทำให้เขามาเจอเธอและมันก็ทำให้เธอต้อง..

ไปป์อยู่ที่ไหน ไปป์อยู่กับใคร.. เขาจะหาไปป์จากที่ไหนได้ ไปป์… นายอยู่ไหนกัน.. ขอโทษได้ไหม ฉันอยากบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายงอนฉัน.. ฉันขอโทษที่ทำให้นายเสียความรู้สึก… นายจะให้อภัยฉันได้ไหม… ตามสบาย อยากไปไหนก็ไปเถอะ เพราะคำนี้คำเดียว ด้วยทิฐิของคำว่าเจ้านาย และเจ้าของบ้านมันเลยทำให้เขาไม่นึกถึงความรู้สึกของไปป์และของเขา... ขอโทษ ถ้าเขารู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้สักหน่อย ถ้าเขารู้ว่าตัวเองรักไปป์มากขนาดนี้.. เขาจะไม่ทำให้ไปป์เสียใจ เขาจะทำทุกอย่างให้ไปป์ไม่จากเขาไป... ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเขาจะรักใครเป็นและดันไปรักผู้ชายตัวเล็กหน้าสวยคนนี้ เขาเนี่ยนะไม่อยากจะเชื่อ แต่เชื่อเถอะครับก็มันรักไปแล้วนิ รักมาก หลงมาก รักไอ้เด็กซื่อบื่อมากๆ หวง ห่วง รัก รักที่สุด ไปป์ของพี่

หนูเอามาคืนท่านป้าค่ะ ตอนนี้เจ้าของตัวจริงก็กลับมาแล้ว ดังนั้นหนูจึงไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้แล้วค่ะ ขอบคุณที่ท่านป้าเมตตาหนูนะคะ.. "ไม่มีเพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนี้" เพื่อนที่ไหนจะมายืนจูบกันโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ... เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

เธอคงจะผิดมากสินะที่เกิดมาไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่นเขา เป็นเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าเหรอ? มันถึงทำให้ทุกคนถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอคงจะผิดจริงๆผิดที่เธอเลือกเกิดไม่ได้ เธอไม่ได้อยากเป็นเด็กกำพร้าเลย ถ้าเธอเลือกได้เธอก็ต้องการเกิดในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับคนอื่นเขา.. การที่เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์… มันทำให้เธอดูเป็นคนไม่ดีไปเลยใช่ไหม.. ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขโมยลูกของเธอไปจากอ้อมกอดของเธอ…

เรื่องราวความวุ่นวายและเรื่องชวนปวดหัวกำลังเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่คนสองคนกลายร่างจากคนปกติเป็นคนขี้เมา… เรื่องราวของความปวดหัวของหญิงสาวที่ปิดกั้นเรื่องความรักกลับมาถูกผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอหลายปีทำให้เธอต้องเสียใจเพราะเขาคนนั้นดันรู้และจับความรู้สึกลึกๆของเธอได้.. ความน่ารัก ความกวน และความจริงใจของเขาทำให้เธอเริ่มลังเลขึ้นมา.. เธอควรจะทำอย่างไร… เธอจะไปต่อหรือพอแค่นี้.. ถ้าเธอเลือกที่จะเปิดใจให้เขา.. เธอจะเสียใจและเจ็บปวดกับความรักอีกรึเปล่า.. สัญญาได้ไหม สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดจากคำว่ารักอีกครั้ง…. เธอไม่ต้องการแล้วเธอไม่อยากเสียใจเพราะความรักอีกแล้ว… ขอแค่เธอคนนั้นเปิดใจให้เขาสักนิด.. แค่นิเดียวเท่านั้นเขาจะเป็นคนดูแลและรักษาความรู้สึกที่เธอปิดกั้นและปกปิดมันเอาไว้ด้วยรอยยิ้มที่สดใส.. แต่ภายในกลับไม่เป็นแบบนั้น.. ขอแค่เธอลองเปิดใจให้เขาคนนี้ได้เข้าไปดูแลหัวใจและจิตใจที่บอบช้ำ.. เขาสัญญาว่าเขาจะทำทุกอย่างให้เธอคนนี้กลับมายิ้มอย่างสดใส..รอยยิ้มที่มันออกมาจากความสุขที่แท้จริงไม่ใช่รอยยิ้มทางการค้า..