ความหวังทั้งหมดดับวูบลงในทันที รู้สึกเย็นเยียบไปทั้งตัว
หมดสิ้นแล้วทุกอย่าง คงจะเป็นแบบนี้นี่เอง
ฉันถือโทรศัพท์ไว้ในมือ แต่พูดอะไรไม่ออกอยู่นาน
อยากจะถามอะไรบางอย่าง แต่ก็รู้สึกว่ามันไม่มีความหมายอะไรแล้ว
เขาไปที่ไหน มันชัดเจนอยู่แล้ว
ฉันพูดกับเขาไว้แล้วว่าจะไม่มีครั้งหน้า
ดังนั้น นี่ก็แสดงว่าเขาได้ตัดสินใจแล้ว
ไม่ใช่หรือ?
คนที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่มีใครไม่รู้จักการเลือกและการพิจารณาผลดีผลเสียหรอก
ฉันคือคนที่ถูกเขาพิจารณาอย่างถี่ถ้วน แล้วถูกทิ้งไปคนนั้น
ฉันยกมือขึ้นลูบท้องโดยไม่รู้ตัว และคิดขึ้นมาได้ทันทีว่าควรจะเก็บเด็กคนนี้ไว้จริงๆ หรือ
ถ้าหากฉันเก็บเด็กคนนี้ไว้ ต่อให้ฉันอยากตัดขาดกับเขา ก็ยากที่จะตัดขาดได้อย่างสมบูรณ์
สิทธิในการเลี้ยงดูลูกก็คือปัญหาใหญ่
ที่ปลายสาย เขาเรียกฉันเบาๆ "หนานจือ?"
"อืม"
ฉันไม่ได้พูดอะไรอีก หรืออาจจะบอกได้ว่า ในเวลานี้ ฉันไม่อยากพูดอะไรกับเขาแม้แต่คำเดียว
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ ฉันขับรถไปโรงพยาบาลด้วยตัวเอง
ที่อยากให้เขามาด้วย เพราะตั้งใจจะเซอร์ไพรส์ให้เขา
ทำไมต้องลำบากคุณป้าหลิวด้วย ฉันยังไม่ได้ท้องโตจนขยับตัวลำบากสักหน่อย
บางทีเพราะในใจสับสนวุ่นวายมาก รถค
