"ฉันไม่ได้เล่นละครเก่งเหมือนเธอ"
ฉันพอพูดทิ้งเสร็จก็ไม่อยากจะข้องแวะกับเธอีก เลยหันหลังเดินกลับ
"เธอห้ามไป! วันนี้เธอจะต้องอธิบายให้ฉันฟัง!"
เธอจู่ๆ ก็พุ่งเข้ามา ขอเท้าพลิก เธอจงใจพุ่งกระโจนเข้ามาหาฉัน
ส่วนข้างฉันๆ ก็คือบ่อน้ำพุขนาดใหญ่!
ฉันถูกเธอกระแทกใส่จนพลิกล้มตกลงไปในบ่อน้ำพุ ส่วนฉันก็คว้าแขนเธอเอาไว้พาเธอลงไปด้วยกัน!
เธอชอบลากคนไปตายด้วยไม่ใช่หรือไง
งั้นก็ไปด้วยกัน
น้ำเย็นจนถึงกระดูก พริบตาก็ทำให้เปียกซกไปทั้งตัว น้ำเข้าจมูกเข้าปากอย่างไม่ทันตั้งตัว!
ยังดีน้ำในบ่อไม่ลึก ฉันควานมือไปทั่ว ขณะกำลังหาควานหาที่จับ มือใหญ่ข้างหนึ่งก็เข้ามาคว้าฉันไว้แน่น
"หนานจือ!"
วินาทีต่อมา ฉันก็ถูกคนลากขึ้นมาห่อไว้ในเสื้อคลุมและตกอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น
ฉันสำลักจนไอไม่หยุด ยังไม่ทันหยุดไอก็ได้ยินลู่สือเยี่ยนตะคอกไปยังบ่อน้ำพุตรงที่มีเสียงตะเกียกตะกาย "ห้ามช่วยเธอ ให้เธอปีนขึ้นมาเอง!"
เสียงดุดันเกรงขาม ราวกับพญามัจจุราชคืบคลานขึ้นมาจากนรก
ทันใดนั้นพวกรปภ.ก็ไม่กล้าเดินเข้าไป
ฉันมองไม่เห็นสีหน้าของลู่สือเยี่ยนเพราะย้อนแสง ตอนลมหนาวพัดผ่าน ฉันหนาวจนสั่นไปทั้งตัว คนที่อุ้มกอดฉันอยู่จู่ๆ ก็ว
