His Runaway Obssesion
Politics. That's the reason why I'm here sitting on a long dining table with the family of my father's best friend and with their kids. Aurelia sighed with boredom as she watch her parents to arrange her marriage to someone she doesn't like. Xavier, the son of her father's bestfriend. She doesn't like him. First and only reason because he's a womanizer, he bedded a lot of woman already.
"Can we go now?" Aurelia asked in a plain tone. "I'm tired and... Just tired." She added while playing with her untencils. "Aurelia, honey, don't you want to talk to Xavier first and get to know him?" Her mother, Selene Miller asked. "Nope. I already know him." She said and she looked at him. He's lips curved with cocky smile. "You already know him? Great! How did you know him?" His father, Thomas Andrada asked. "I met him with some sluts stories on how he fuck different women." She said while looking at him.
Well she can not blame the girls for having a crush or infatuation over him. He's hot, handsome, billionare with his own money, and based on stories he's good in bed. The thing is he's ruthless and possesive when it comes to women.
"I see that's how you met me." He said in a flirty way. It's like he's proud of himself. Aurelia just rolled her eyes and stared at her father again her eyes asking to go home. "No, we need to finish the food. Besides what's the rush? We're not on rush." Her father said with a firm tone. "And we will talk about your wedding for next week." Her mother said proudly.
Her eyes widened. "Next week!?!" She said with a high tone. Hell this can't be real. She's getting married next week!
Basahin
Chapter: CHAPTER 30Maaliwalas ang umaga sa maliit na bahay na inuupahan nila ni Lita. Ang sinag ng araw ay dumudungaw sa siwang ng kurtina, dumadampi sa mukha ni Aurelia habang pinagmamasdan si Anchali na masayang naglalaro ng mga stuffed toys sa sahig. “Mama, look! She’s flying!” sigaw ng bata habang iwinawasiwas ang maliit na manika na may pakpak. Napangiti si Aurelia. “Ang galing naman ng anak ko. Ang taas ng lipad niya.” Tila isang panandaliang kapayapaan ang bumalot sa kanila. Sa mga nakalipas na linggo, kahit natatakot siya kay Xavier at sa kung anong mangyayari, naging sandalan niya ang musmos na tawa ni Anchali at ang kabutihan ni Lita. Parang muling nakahanap ng pamilya si Aurelia. Ngunit ang katahimikan ay parang bulang madaling mabasag. Biglang tumunog ang cellphone na iniwan ni Lita sa mesa kagabi. Napakunot ng noo si Aurelia—hindi madalas na tumatawag iyon sa number na iyon. Nakalagay sa screen ang isang pangalang hindi niya kilala: Aunt Malee. Dahan-dahan niyang sinagot. “Hello?” Is
Huling Na-update: 2025-08-27
Chapter: CHAPTER 29Si Lita. Tahimik ang umagang iyon sa kanilang inuupahang bahay. Nakaupo si Aurelia sa balkonahe, hawak ang isang tasa ng tsaa habang pinagmamasdan si Anchali na naglalaro ng maliit na manika. Si Lita naman ay nag-aayos ng kanyang bag para sa trabaho. Ngunit sa loob-loob niya, mabigat ang kanyang dibdib.Sa ilalim ng kanyang aparador nakatago ang sobre na natagpuan niya kahapon—ang sulat na nagsasabing hindi kailanman makakatakas si Aurelia. Alam niyang dapat niya itong ipakita kaagad, ngunit natatakot siyang masira ang payapang mundong pilit nilang binubuo. Ayaw niyang makita ang mukha ng kaibigan na muling mababalot ng pangamba.“Lita, are you going now?” tanong ni Anchali habang kumakaway, hawak pa ang manika.“Yes, little one. Be good to Mama while I’m away, okay?” ngumiti siya, sabay kindat.“Don’t worry, Auntie! I will protect Mama,” sagot ng bata sa wikang Ingles, buong tapang, na parang sundalong bata.Napatigil si Lita, at kahit paano ay napangiti. Ngunit habang lumalakad pap
Huling Na-update: 2025-08-26
Chapter: CHAPTER 28Pagbaba ni Aurelia sa paliparan ng Bangkok, dama niya ang init at bigat ng hangin, malayo sa simoy ng Pilipinas ngunit may kakaibang pakiramdam ng kalayaan. Bitbit niya ang maliit na bag, dala ang lahat ng ipon at pag-asa.Sa gitna ng karamihan, may batang babae na nakatayo, hawak ang kartong may sulat na “Mama Aurelia”. Mga limang taong gulang ito, maiksi ang buhok, may makislap na mata, at nakangiting abot-tenga.Natigilan si Aurelia. “Mama Aurelia…?” bulong niya sa sarili.Biglang tumakbo ang bata palapit. “Mama!” sigaw nito, mahigpit siyang niyakap sa beywang.Nawala ang hininga ni Aurelia, hindi makapaniwala. “what are you doing here? Where's your tata Lita?” Tanong nito sa bata. Umangat ang bata, nakangiting inosente. "Over there!” may itinuro ito at di kalayuan ay nakita nya ang pigura ng taong tumulong sa kanya. " I'm here, welcome back Ary!" Masiglang bati nito sa kanya at yumakap, pati si Anchali ay yumakap ng mahigpit. Doon tuluyang bumigay ang puso ni Aurelia. Naluha siy
Huling Na-update: 2025-08-26
Chapter: CHAPTER 27Mabilis ang tibok ng dibdib ni Aurelia habang binabagtas niya ang makipot na daan palabas ng baryo. Sa kanyang maliit na bag ay nakatago ang tiket at perang galing kay Lita—mga bagay na kumakatawan sa kanyang kalayaan. Bawat hakbang ay may kasamang dasal. *Sana, sana makarating ako sa bus terminal nang walang aberya.*Pinilit niyang huwag lumingon. Ngunit sa likod ng kanyang isipan, may malamig na presensyang nakabuntot. Para bang bawat yapak niya ay may kasunod. Para bang bawat ihip ng hangin ay may kasamang bulong ng isang tinig na matagal na niyang gustong iwanan.Si Xavier.Hindi niya nakikita, ngunit dama niya. Ang aninong iyon na matagal nang sumisingit sa bawat pangarap niya, sumisira sa bawat pangako ng kinabukasan.Pagdating niya sa terminal ng jeep na magdadala sa bayan, may ilang pasaherong naghihintay. Tumabi siya sa isang matandang babae na may bitbit na bayong ng prutas. Pinilit niyang ngumiti, para lamang hindi mahalata ang kaba.“Magandang umaga, iha,” bati ng matanda.
Huling Na-update: 2025-08-26
Chapter: CHAPTER 26Dumating ang kinabukasan ay maagang nagising si Aurelia kinabukasan, mas maaga pa kaysa sa karaniwang oras ng pagtitinda nina Mang Ernesto at Aling Rosa. Ang hangin mula sa bukirin ay malamig at nakakapreskong humahaplos sa kanyang pisngi, ngunit hindi iyon ang tunay na dahilan ng biglang pagkabog ng kanyang dibdib.Hawak niya ang kanyang cellphone, at sa screen ay naroon ang mensaheng nagpatibay ng kanyang loob:“Naipadala ko na ang pera. I-claim mo na lang sa pinakamalapit na remittance center. Ingat ka, Aurelia. Malapit ka nang makalaya.” – LitaNapatakip siya ng bibig, halos mapaiyak sa tuwa. Totoo. Hindi na ito panaginip lamang. Ang tiket pabalik ng Thailand ay halos abot-kamay na.Pagbaba niya sa kusina, nadatnan niyang nag-aayos si Liza ng agahan—pritong itlog, tuyo, at kanin. Si Mang Ernesto naman ay nagbubuhat ng mga basket ng gulay palabas.“Ang aga mo, Aurelia,” bati ni Liza. “Parang may magandang balita ka.”Pilit siyang ngumiti. “Siguro nga. Pakiramdam ko… mas magaan ang
Huling Na-update: 2025-08-26
Chapter: CHAPTER 25Natapos ang araw na iyon na puno ng galak sa loob ni Aurelia, pakiramdam nya ay tuluyan na syang laya. Kahit papaano ay naramdaman nyang hindi sya nakakulong sa kahit na anong masalimuot na banta ng sariling asawa. Maagang nagising si Aurelia kinabukasan. Ang malamig na hangin mula sa bintana ng maliit na silid na kanyang tinutulugan ay nagdala ng kakaibang sigla sa kanyang dibdib. Bihira niyang maramdaman ang ganitong kapanatagan, at sa unang pagkakataon matapos ang mahabang panahong puno ng pangamba, muling nagising ang pag-asa.Sa ibaba, narinig niya ang kaluskos ng paghahanda ni Aling Rosa at Liza. Humahalo sa amoy ng bagong gising na lupa ang singaw ng mainit na kape at pritong itlog. Bumaba siya, at gaya ng inaasahan, nakangiti ang mag-ina.“Gising ka na pala, Aurelia,” bati ni Liza. “Handa ka na ba? Ngayon, sasama ka na sa amin sa palengke.”Ngumiti si Aurelia, medyo kinakabahan ngunit buo ang loob. “Oo, gusto ko pong makatulong.”Pagsapit ng alas-sais ng umaga, inihanda na n
Huling Na-update: 2025-08-26
Mag-log in
