Politics. That's the reason why I'm here sitting on a long dining table with the family of my father's best friend and with their kids. Aurelia sighed with boredom as she watch her parents to arrange her marriage to someone she doesn't like. Xavier, the son of her father's bestfriend. She doesn't like him. First and only reason because he's a womanizer, he bedded a lot of woman already. "Can we go now?" Aurelia asked in a plain tone. "I'm tired and... Just tired." She added while playing with her untencils. "Aurelia, honey, don't you want to talk to Xavier first and get to know him?" Her mother, Selene Miller asked. "Nope. I already know him." She said and she looked at him. He's lips curved with cocky smile. "You already know him? Great! How did you know him?" His father, Thomas Andrada asked. "I met him with some sluts stories on how he fuck different women." She said while looking at him. Well she can not blame the girls for having a crush or infatuation over him. He's hot, handsome, billionare with his own money, and based on stories he's good in bed. The thing is he's ruthless and possesive when it comes to women. "I see that's how you met me." He said in a flirty way. It's like he's proud of himself. Aurelia just rolled her eyes and stared at her father again her eyes asking to go home. "No, we need to finish the food. Besides what's the rush? We're not on rush." Her father said with a firm tone. "And we will talk about your wedding for next week." Her mother said proudly. Her eyes widened. "Next week!?!" She said with a high tone. Hell this can't be real. She's getting married next week!
Lihat lebih banyakNasa mall si Aurelia, the happiest place on earth para sa kanya. Pero hindi nya na-e-enjoy, why? Dahil kaya naman sya nag-shopping dahil mamaya makikipag-dinner sya sa lalaking mapapangasawa nya na in-arrange ng kanyang mga magulang. Bugtong hininga ang namumutawi sa kanya.
“Ary, it’s fine. It will be fine. Okay? Mabait naman si Samuel eh,” ani kaibigan na si Glea sa katahimikan nya. “Let's go shopping. Let's enjoy ourselves. ‘Wag kana mag-drama dyan, pretty please?” dagdag nito na may kasama pang-puppy eyes. “How can you be so sure that it will be Samuel?” may kuryosito sa tono ni Aurelia. “Mamaya yung bastard whore yun eh.” Protesta nya at pinag-krus ang kanyang mga braso. “Easy kasi you and Samuel are the same age. Easy, right?” untag nito sa kanya. “Bitch, you’re right. Samuel and I are the same age,” she agreed to gaslighting herself. “Gosh, how can’t I think of that,” mutawi nya na para bang hindi sya makapaniwala sa ideya ng kaibigan. “Come on, let's go buy some clothes. I need to be pretty.” may pag hagikhik na sabi nya. Well, she has a crush for Samuel for the longest time. Their fathers are good politicians buddy kaya madalas sila nagkikita kita. Samuel is a nice man, while his brother, Xavier is the exact opposite. They went shopping for hours. She found clothes that would make Samuel fall on his jaw. This is her chance to seduce the man she likes, hindi na sya makapaghintay na makita ito. She and Samuel never talked a lot dahil hindi ito madalas sumasama kapag usaping pulitika na. Hindi nya rin naman ito masisisi, kung siya din naman ay may choice hindi sya sasama pero wala sya non. When she arrived at home she quickly went up straight to her room. She bathed herself and prepared herself. She’s wearing a silk wine red dress with a thin strap, a black heeled sandals, a black clutch bag, and some jewelry. She tied her hair into an elegant bun and wore a vivid red lipstick. She looked at the mirror. She looks seductive. Her dress is hugging her curves tightly. It makes her more curvy, and the red dress made her skin tone more flawless. She smiled at herself. “You’re gonna be mine Samuel. I’ll make sure of it.” She said and giggled. She drove herself to the restaurant. She entered with an elegant presence, all eyes on her. One waiter came up to her. “Ma’am, may I help you?” tanong nito sa kanya. “Table of Mr. Andrada.” tugon nya sa waiter. “This way po ma’am.” Atsaka siya iginiya sa loob. She thanked the waiter nang ituro nito sa kanya ang lamesa. Huminga muna sya ng malalim bago naglakad. Malapit na sya sa lamesa nang makita nya na hindi si Samuel ang nakaupo dito, kundi si Xavier! Fuck this can’t be happening! Bakit siya ang nandyan!?! Fuck this shit! Tugon ng mga boses sa kanyang isipan. Tatalikod na sana sya paalis nang tawagin sya nito. “Ary, I’ve waited here for more than an hour tapos aalis ka lang?” tanong nito sa baritono nitong boses. “Have a seat.” Tumayo ito at lumapit sa kanya, hinila sya nito ng mahina papunta sa lamesa nila. She sighed in disbelief. She can’t believe this! “Disappointed? Si Samuel ang inaasahan mo na nandito, right?” tanong nito sa kanya. “Yes and?” tanong niya sa iritableng tono. “Actually, hindi tayo kakain dito. Pupunta tayo sa bahay. Your parents are there. Doon sila dumeretso after their flight from Malaysia, kaya dun tayo magdi-dinner,” pag-explain nito sa kanya. “Then what’s the point of being here?” malditang tanong niya dito. “For show, para kunyari sinundo kita,” simpleng sagot nito. “Nice show.” Sarkastikong sabi nya at tumayo na sa upuan. Pumunta sya sa kotse nya nang harangin sya nito. He’s towering her with his masculine aura. She can’t explain, but she feels like there's electricity inside her. She wouldn’t deny, his lips are kissable. His jaw is giving like a fictional character in her books. “You and I will be in the same car. Ihahatid ulit kita dito kapag tapos na ang delubyo,” mahinang sabi nito pero sa naniniguradong tono. Buong byahe ay wala silang imikan, hanggang sa nakarating sila sa bahay ng mga Andrada. Sinalubong sya ng mga magulang. “How are you anak?” panganga musta ng ina nya. Hindi niya sinagot ito at bumuntong hininga lang. “Let’s go? Let’s eat, shall we?” untag ng ina ni Xavier. Nagtungo sila sa isang mahabang lamesa na puno ng pagkain. Umupo sya sa tabi ng ina habang kaharap naman nya ang damuhong si Xavier. Nag-umpisa ang lahat na kumain pero sya ay tila wala sa mood at nilalaro lang ang pagkain. “Don’t torture the steak.” untag nito sa kanya. Tinignan nya lang ito ng masama at hindi na pinansin. “Can we go now?" Aurelia asked in a plain tone. "I'm tired and... Just tired.” She added while playing with her utensils. "Aurelia, honey, don't you want to talk to Xavier first and get to know him?" her mother, Selene Miller asked. "Nope. I already know him." She looked at him. His lips are curved with a cocky smile. "You already know him? Great! How did you know him?" his father, Thomas Andrada asked. "I met him with some sluts stories on how he fuck different women." She said while looking at him. "I see that's how you met me." Shaking his head as if there’s something to laugh at. It's like he's proud of himself. Aurelia just rolled her eyes and stared at her father again, her eyes asking to go home. "No, we need to finish the food. Besides, what's the rush? We're not in a rush," her father said with a firm tone. "And we will talk about your wedding for next week," her mother said proudly. Her eyes widened. "Next week!?!" she said with a high tone.Makulay ang umagang iyon sa bahay ng mga Andrada. Ang sinag ng araw ay marahang sumasayad sa mga kurtinang kulay cream, tinatablan ng amoy ng bagong lutong pancake at butter na niluluto ni Xavier sa kusina. Ang tahimik na himig ng musika mula sa lumang speaker ay nagdadagdag ng lambing sa paligid—isang karaniwang Linggo, pero may kakaibang saya na dumadaloy sa bawat galaw ng pamilya.“Daddy! Daddy!” sigaw ni Anchali, nakasuot ng maliit na apron na may print ng ‘Little Chef’. “Ako po mag-mi-mix ng pancake! Hindi po pwedeng ikaw lang!”Ngumiti si Xavier, iniabot ang whisk sa anak. “Okay, little boss. Pero ‘wag mong kakalimutang haluin nang dahan-dahan, ha? Hindi ‘yan race.”“Race po talaga, Daddy!” tawa ni Anchali habang ginagalaw ang whisk na halos tumalsik na ang batter sa apron ni Xavier.“Anak, baka naman pati si Daddy mo maging pancake niyan,” biro ni Aurelia mula sa pintuan, nakasuot ng simpleng puting dress. Sa mga mata ni Xavier, siya na yata ang pinakamagandang tanawin sa umaga
Mainit ang araw, pero ang hangin na pumapasok mula sa bukas na bintana ng sala ay may halong preskong amoy ng sampaguita. Sa gitna ng maluwang na living room ng mga Andrada, halos maiyak sa kakatawa si Jill habang nakahiga sa carpet, hawak-hawak ang tiyan. Si Aurelia naman ay nakaupo sa sofa, nakataas ang isang tuhod, pinupunasan ang tawa sa mata, habang si Anchali ay tumatakbo paikot sa kanila, may hawak na maliit na stuffed bunny na tila laging nagiging bida sa kanilang laro.“Hindi ko kinaya ‘yung itsura ng guard sa airport!” tawa ni Jill habang naaalala ang pangyayari kanina. “Sabi ko, ‘Sir, can you smile at least once in your life?’ tapos bigla akong sinabihan ng ‘Ma’am, bawal po magbiro sa immigration.’”Natawa lalo si Aurelia. “Ikaw kasi, Jill. Hindi mo talaga kayang maging seryoso, no?”“I’m allergic to seriousness, darling,” sagot ni Jill sabay bagsak ng ulo sa throw pillow. “Kung hindi ako tatawa, baka magka-wrinkles ako sa stress!”“Ako nga gusto ko rin magka-wrinkles,” sab
Maaliwalas ang umagang iyon sa bahay ng mga Andrada. Ang mga kurtina ay mahinang sumasayaw sa hangin, at sa kusina ay kumakalat ang amoy ng nilulutong bacon at bagong timplang kape. Nakatali ang buhok ni Aurelia, suot ang simpleng apron, habang nag-aayos ng almusal. Si Anchali naman ay abala sa pagguhit ng mga bulaklak sa kanyang maliit na notebook.“Mommy,” wika ng bata, nakangiti, “pwede bang dalhin ko ‘tong drawing ko kay Teacher Daisy mamaya?”“Of course, sweetheart,” sagot ni Aurelia, halatang proud. “Ang ganda niyan, ha. Saka siguro matutuwa si Teacher, kasi may rainbow pa.”Ngumiti ang bata at bumalik sa pagdo-drawing. Tahimik at payapa ang umaga, gaya ng mga nakaraang linggo. Simula nang magsimula si Anchali sa eskwela, unti-unting bumalik ang sigla ng bahay. Mas madalas na ang tawa, mas madalang na ang luha.Si Xavier ay kasalukuyang nasa sala, nagbabasa ng mga email sa tablet habang umiinom ng kape. Nang marinig niyang humuni si Anchali ng paborito nitong kanta, napangiti si
Mabagal ang takbo ng trapiko sa kahabaan ng kalsada, at habang nasa loob ng sasakyan, nakasandal si Aurelia sa upuan, tahimik na pinagmamasdan ang anak na si Anchali na abala sa likod. May hawak itong maliit na stuffed bunny, at paminsan-minsan ay sumisilip sa bintana, nakangiti habang binabati ang mga gusaling nadadaanan nila.Isang linggo na mula nang magsimula sa eskwela si Anchali. Sa panahong iyon, unti-unti nang bumabalik ang ritmo ng tahimik na pamilya ni Aurelia at Xavier — may umaga ng pagmamadali, tanghali ng tawanan, at gabi ng mga yakap. Ngunit sa araw na ito, kakaiba ang pakiramdam ni Aurelia. May halong kaba at pananabik.“Mommy, makikita na natin si Daddy sa office niya?” tanong ni Anchali, kumikislap ang mga mata.“Oo, sweetheart,” sagot ni Aurelia na may ngiti, kahit na may kakaibang bigat sa dibdib. “Pero promise ha, behave ka ro’n. May meeting pa si Daddy kaya bibisitahin lang natin sandali.”Tumango ang bata, sabik na sabik. “Magugulat kaya siya?”“Sigurado ako,” n
Ang araw ay marahang lumulubog, pinapalamlam ang langit sa kulay kalawang at ginto. Mula sa labas ng bahay, maririnig ang malakas na halakhak ni Anchali habang naglalaro sa playhouse sa likod-bahay. Si Aurelia naman ay nasa terrace, may hawak na tasa ng tsaa, pinagmamasdan ang anak habang si Xavier ay abala sa pag-aayos ng mga paso sa hardin. Tahimik, payapa, tila ba walang bakas ng nakaraan.Ngunit sa gitna ng katahimikan, may mga sandaling sumisingit ang alaala — mga sigaw, mga gabi ng luha, at ang bigat ng mga salitang hindi na mababawi. Napapikit si Aurelia, dahan-dahang nilagok ang tsaa, at hinayaan ang init nitong magbigay ng kaunting kapanatagan.“Hey,” tawag ni Xavier, hawak ang hose at basang-basa ang kamay. “You okay there?”Ngumiti siya. “Yeah, just… thinking.”“Dangerous thing to do,” biro ni Xavier, saka lumapit, hawak pa ang hose na tumutulo pa ang tubig.“Xavier!” sigaw ni Aurelia, umiwas agad. “You’re getting me wet!”“Maybe that’s the point,” natatawang tugon ng lalak
Maagang nagising si Aurelia sa malambot na sikat ng araw na dumudungaw sa pagitan ng mga kurtina. Tahimik ang paligid, maliban sa banayad na kaluskos ng mga ibon sa labas. Sandali siyang nanatiling nakahiga, nakasiksik pa rin sa bisig ni Xavier na mahimbing na natutulog. Bahagyang gumalaw si Aurelia, pinagmamasdan ang mukha nito — ang mapayapang anyo, ang bahagyang kunot sa pagitan ng kilay, na tila kahit sa pagtulog ay may iniisip pa rin.“Good morning, sleepyhead,” bulong niya, sabay halik sa pisngi nito.“Hmm,” ungol ni Xavier, pilit binubuksan ang mata. “You’re up early.”“First day ni Anchali, remember?” sagot ni Aurelia, sabay tawa. “Ayokong malate tayo.”Pagbangon niya ay agad niyang tinungo ang kwarto ni Anchali. Nakasabog ang mga laruan sa sahig, pero ang maliit na bata ay gising na — nakaupo sa kama, mahigpit na yakap ang bago nitong backpack na kulay pink.“Good morning, baby.”“Good morning, Mommy!” Masiglang bati ni Anchali, sabay pakita ng malaking ngiti. “Ready na ako!
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen