The CEO's Forbidden Love
Si Dolly ay ordinaryong babae—breadwinner at pangalawa sa magkakapatid. Lumuwas siya sa Maynila para makahanap ng trabaho at tuparin ang pangarap niyang maging guro, dala ang bigat ng iniwang pamilya matapos talikuran sila ng ama dahil sa pangangaliwa. Hindi niya alam na ang simpleng buhay niya ay magtatagpo sa mundo ng kayamanan, kapangyarihan, at panganib.Si Harwinn Damonier ay mafia CEO at anak ni Ravazzo Damonier, ang founder ng Eclipsis Consortium—isang global empire na charitable sa publiko pero illegal sa likod ng mga pinto. Sa simula, wala siyang pakialam kay Dolly. Ang kanilang kasal ay kasunduan lang, pinilit ng ama ni Harwinn para mapanatili ang kapangyarihan ng pamilya at ang seguridad ng Consortium. “No distractions. Work is everything,” Paulit-ulit niyang sinasabi sa sarili.Ngunit si Dolly, sa kanyang stubbornness at matibay na puso, unti-unting binago ang malamig na mundo ni Harwinn. Mula sa asaran, ragebaiting, at matinding pagtatalo, napagtanto niya na may nararamdaman siya—isang damdaming hindi niya dapat aminin. Lahat ay maayos hanggang sa nalaman ni Dolly ang engagement ni Harwinn kay Natavalya Solaris, anak ng powerful Solaris family at intended bride para palakasin ang Consortium. Heartbroken, tumakas siya—hindi alam na buntis na pala siya. Sa dalawang buwan ng pagtatago at lungkot, napasakamay siya ng isang grupo na may utang na loob kay Jadraque Solaris, na plano gamitin siya para pilitin si Harwinn sa kasal kay Natavalya. Ngayon, nakatayo si Harwinn sa pagitan ng puso at kapangyarihan, habang ang kanyang mahal, si Dolly, ay nasa panganib. Isang mafia empire, isang forbidden love, at isang hindi inaasahang bata—maaaring magbago ng lahat.Makakaya kaya nilang labanan ang kasalanan, kapangyarihan, at dugo ng pamilya para sa kanilang pagmamahalan? O mawawala ang lahat sa dilim ng kanilang nakaraan at ng mundo ng mafia?
Basahin
Chapter: CHAPTER 5“Is everything settled?” tanong ko sa isa sa mga personal organizers ko. Tumango siya, pero halatang abala pa rin sa final touches.Clean, modern interior. Warm lighting. Neutral palette.Subtle gold accents. Black frames.And—unfortunately—pops of pink everywhere. Ang intended “subtle feminine touch”, parang nauwi sa Barbie world. Not ugly. Just… unexpected.“Why is there so much pink?” tanong ko, trying not to sound irritated.“Sir, ang instruction niyo po ay lagyan ng subtle pink accents.”Napapikit ako sandali.Right. That one’s on me.Pero kahit napasobra ang pink, mukhang maayos naman. Hindi cartoonish — more like soft blush tones against modern walls. Tasteful… enough.I checked my watch.Zeen should be calling any minute.“I want everything finished before she arrives,” sabi ko. “No clutter. No noise.”Tumango ang team. Sila na ang bahala. I had other things to prepare.This is stressing me out to be honest. All for a girl.Habang paakyat ako sa kwarto ko, tumunog cellphone k
Huling Na-update: 2025-11-24
Chapter: CHAPTER 4Nakauwi na ako ng bahay pero hanggang ngayon, parang naka-stuck pa rin sa utak ko ang sinabi sa akin ni Mr. Hawkins. Nakahilata ako sa kama, nakatitig sa kisame, habang paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang tanong na ayaw akong tantanan.Why would someone even do that? Offer a woman to marry him?Ganun na ba talaga siya ka-desperado? Or… may iba siyang kailangan?And why me? Of all people… bakit ako?Napabuntong-hininga ako at nagpagulong-gulong sa kama, hawak ang cellphone na halos mabitawan ko sa inis at pagod. 5 PM na pala. But instead of feeling energized, I only feel the familiar heaviness pulling me back to sleep. Pero mas malakas ang kumakalam kong sikmura.Bumangon ako at lumabas ng kwarto para maghanap ng makakain. Pagdaan ko sa kusina, bigla kong naalala ang letche flan na ginawa ni Tita Ciela. Para akong batang sabik na may naaalala at agad akong tumungo sa balcony kung nasaan siya.Naabutan ko siyang nagbabasa ng dyaryo, mukhang abala pero palaging may presence na nakaka
Huling Na-update: 2025-11-24
Chapter: CHAPTER 3Kasalukuyan akong nakatulala sa loob ng kwartong tinutuluyan ko sa bahay ni Tito Herwin. Bagot na bagot na ako at hindi ko alam anong gagawin upang pampalipas ng oras. Nagpagulong-gulong na lang ako sa kama habang hawak-hawak ang cellphone ko. Hanggang sa maalala ko ang napag-usapan namin ni Tito kanina sa airport. Iyong tungkol sa kompanyang pinapasukan niya. Nabanggit niya ring isa iyon sa mga malalaki at prestihiyosong kompanya sa buong bansa.Nagdalawang isip ako sa magiging desisyon ko. Sigurado akong mataas ang mga standards na kailangan roon upang makapasok. Nag-aalala ako baka magsasayang lang ako ng oras at mapahiya sa gagawin ko. Napabuntong-hininga ako nang dahil sa naisip. "Hays, nag-ooverthink na naman ako." Nasabunot ko ang sariling kong buhok dahil sa inis. Dahan-dahan akong bumangon. Naihilamos ko ang aking dalawang kamay sa akong mukha. "Subukan ko kaya?" Biglang pasok sa isip ko. "Wala naman sigurong mawawala kung susubukan ko." sabay kunot ng aking noo.Dali-dali a
Huling Na-update: 2025-11-24
Chapter: CHAPTER 2Maingat kong inilagay ang aking mga damit sa maleta. Medyo marami-rami rin iyon kaya kinailangan kong gumamit ng mas malaking lalagyan. Bukas ng hapon ang alis ko—hindi para magbakasyon, kundi para magtrabaho. Matapos kong ayusin ang aking mga damit ay isinunod ko naman ang aking pera, passport at iba pang kailangang dokumento. Ilang segundo pa ay biglang bumukas ang pinto ng aking kwarto at pumasok si mama. "Oh, ayan na ang mga ipinabili mo." aniya sabay inilapag ang isang pakete ng biskwit at mga kendi. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at pumasok si Mama. “Oh, ayan na ang mga ipinabili mo,” aniya habang inilalapag ang pakete ng biskwit at mga kendi sa kama. Tahimik ko siyang tinanguan, pero napansin kong mataman siyang nakatitig sa akin—at bago pa man ako makapagsalita, marahan siyang napabuntong-hininga. "Hindi na ba talaga magbabago ang isip mo, anak?" Bakas sa tono niya ang pag-aalala at panghihinayang."Ma, eto na naman tayo, eh. Napag-usapan na po natin ito 'di'ba?" pinil
Huling Na-update: 2025-11-24
Chapter: CHAPTER 1Maingat kong inilagay ang aking mga damit sa maleta. Medyo marami-rami rin iyon kaya kinailangan kong gumamit ng mas malaking lalagyan. Bukas ng hapon ang alis ko—hindi para magbakasyon, kundi para magtrabaho. Matapos kong ayusin ang aking mga damit ay isinunod ko naman ang aking pera, passport at iba pang kailangang dokumento. Ilang segundo pa ay biglang bumukas ang pinto ng aking kwarto at pumasok si mama. "Oh, ayan na ang mga ipinabili mo." aniya sabay inilapag ang isang pakete ng biskwit at mga kendi. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at pumasok si Mama. “Oh, ayan na ang mga ipinabili mo,” aniya habang inilalapag ang pakete ng biskwit at mga kendi sa kama. Tahimik ko siyang tinanguan, pero napansin kong mataman siyang nakatitig sa akin—at bago pa man ako makapagsalita, marahan siyang napabuntong-hininga. "Hindi na ba talaga magbabago ang isip mo, anak?" Bakas sa tono niya ang pag-aalala at panghihinayang."Ma, eto na naman tayo, eh. Napag-usapan na po natin ito 'di'ba?" pinil
Huling Na-update: 2025-11-24
Mag-log in
