"SA TINGIN mo papayag ako sa divorce na gusto mo, Amanda? Never. At tsaka ito naman ang gusto mo noon pa man, hindi ba? Gustong- gusto mong maikasal sa akin..." Humalik ang labi nito sa balat ni Amanda na siyang nagpatindig ng kaniyang balahibo. "Ngayon, hindi ka na makakawala pa. Magdurusa ka habang buhay bilang asawa ko..." *** Noon pa man ay mahal na ni Amanda Fabregas si Theo Torregoza. Lahat ay kaya niyang gawin para sa lalaki maging ang pagbitaw sa sarili niyang pangarap. Kaya naman nang makasal si Amanda kay Theo, wala siyang ibang ginawa kundi maging masunurin at perpekto sa lalaki. Naging mabuti siyang asawa kay Theo. Ibinuhos niya ang pagmamahal niya rito ng buong puso pero sa huli... iba pa rin ang nasa puso nito. Nang sa wakas magising si Amanda sa kahibangan niya kay Theo, naisip niyang makipagdivorce na sa lalaki. Pero ayaw ni Theo. Gusto niyang magdusa si Amanda sa kasal at pagmamahal na ni minsan nasuklian. Gusto niyang pahirapan si Amanda. Hanggang saan aabot ang pagtitiis ni Amanda kay Theo? Hanggang saan aabot ang pusong paulit-ulit lamang sinugatan at kailanma'y hindi napahalagahan?
ดูเพิ่มเติมHALOS HINDI makahinga si Amanda habang binabasa ang isang article online patungkol sa asawa niyang si Theo. Ang kaniyang masasaganang luha ay tumulo na nang hindi man lang niya namamalayan.
[CEO ng Torregoza Group of Companies, spotted with her girlfriend na nagde-date sa Paris.]Makikita sa larawan kung gaano ka-sweet ang dalawa matapos maghanda umano ang CEO ng surprise fireworks display para sa kasintahan.Hindi mapigilan ni Amanda na mapangiti ng mapakla. Girlfriend, huh? Talaga namang hindi marunong makunteto ang asawa niya. Lumalandi sa ibang babae habang siya, laging tila namamalimos na lang ng pagmamahal niya."Pakiayos ang gamit ko."Halos mapatalon sa gulat si Amanda nang marinig ang pamilyar na boses ng asawa niyang kararating lang. Ni hindi niya alam na ngayon na pala ang balik niya. Galing ito sa flight niya galing sa ibang bansa para sa trabaho kahit ang totoo naman ay dinate lang nito ang babae niya.Hindi umimik si Amanda at pasimpleng pinunasan ang luha niya. "Saan ka galing?" tanong niya rito, walang emosyon sa boses bago harapin ang asawa niyang busy kalasin ang necktie nito."Trabaho. Saan pa ba? Tss," balewalang sagot ni Theo. "At hindi mo ba ako narinig? Ang sabi ko, pakiayos ng gamit ko," aburidong dagdag pa nito.Hindi gumalaw si Amanda, tumitig lang sa asawa. Hinahanap niya kung saan ito nagkakaroon ng lakas ng loob humarap sa kaniya ngayon na para bang hindi ito galing sa babae niya."Hindi mo ako katulong," maikling saad ni Amanda na siyang nagpatuwid ng tayo kay Theo. Kung noon ay lagi siyang sumusunod sa gusto ni Theo, ngayon ay hindi.Sa ilang taon nilang mag-asawa, wala siyang ibang ginawa kundi unawain at alagaan si Theo. Gusto niyang maging isang butihing asawa para sa lalaki kahit pa isang malaking kahibangan iyon.Kumunot ang noo ng lalaki. "Ano bang pinagsasabi mo? Ano na namang kaartehan ito, Amanda? 'Wag mong sabihing nagagalit ka pa rin sa 'kin dahil hindi ako pumayag na magtrabaho ka?! Ang babaw ng ikinagagalit mo sa 'kin, ah..." Tumawa ito nang mapang- uyam.Umiwas ng tingin si Amanda, nilunok ang bara sa lalamunan. Mababaw? Siya pa ngayon itong mababaw?Mababaw ba kung gusto niya lang naman ipagpatuloy ang pangarap niya sa larangan sa musika na isinantabi niya simula nang pakasalan niya si Theo? Mababaw bang pagtuonan naman niya ang mga kagustuhan niya sa buhay?Napakuyom ng kamao si Amanda. "Hindi lang iyon tungkol do'n, Theo. Marami... Marami na pakiramdam ko, malulunod na ako sa lahat ng mga kasalanan mo sa 'kin!" Tumaas na ang boses ni Amanda. Maging siya ay nagulat sa sariling boses. Pakiramdam niya ay para siyang isang bulkan na sasabog na lang bigla nang bigla na lang niyang naalala lahat ng paghihirap niya bilang asawa ni Theo.Napailing si Theo at napahilamos sa mukha. "Alam mo, Amanda... pagod ako. 'Wag mo muna akong dramahan ngayon.""Hindi lang naman ikaw ang napapagod, Theo. Pati ako, pagod na pagod na!"Kumunot ang noo ni Theo. "Saan ka ba pagod?! Maganda ang buhay mo sa puder ko! Naibibigay lahat ng gusto mo! At 'yang trabahong ipinagmamalaki mo sa 'kin... hindi mo kakayanin 'yun! Magsasayang ka lang ng oras at pagod mo."Sinamaan niya ng tingin ang lalaki. "At sa tingin mo, sapat bang maganda lang dapat ang buhay ko, huh?""Tang*na naman, Amanda! Ano bang gusto mo?! Sinasagad mo talaga ang pasensya ko!" Sumigaw na rin si Theo. Animo'y puputok na ang litid ng pasensya niyang pinapangalagaan niya kanina pa. "Kailangan mo na naman ba ng pera?! Ibibigay ko, basta patahimikin mo lang ang buhay ko kahit sandali lang!"Tumawa ng pagak si Amanda. "Anong akala mo sa 'kin, 'yan lang talaga ang habol sa 'yo, huh?!""Totoo naman, eh! Kahit bali-baliktarin natin ang mundo..." Linapitan niya si Amanda at mariing hinawakan sa baba upang magpantay ang kanilang mukha. "...kailangan mo ang pera at yaman ko, Amanda. Hindi mo makakayang tumayo sa sarili mong paa nang wala ako."Kaagad lumayo si Amanda. "Ang mahirap sa 'yo, pera lang ang alam mong paganahin lagi. Bakit?! 'Yang limpak limpak mong salapi, kaya bang pagtakpan lahat ng kagaguhan mo sa babae mo?"Napatigil si Theo at mariing tumingin kay Amanda bago ito napatango. "Kung gano'n, nakita mo na ang balita..." wala sa sariling aniya.Napangisi si Amanda. "Oo, Theo. Kitang-kita ko na! Alam na alam ko nang ang asawa ko... may nilalanding ibang babae na pinaghandaan pa talaga ng isang magarbong date!" Tumawa ito ng sarkastiko.Umigting ang panga nito. "Masyado kang nagpapaniwala masyado sa balita. Hindi ako ang may pakana no'n. Idea 'yun ng sekretarya ko---""Kahit ano pang rason mo, hindi ko na kaya pang maniwala pa, Theo," mas kalmadong saad niya. "Kasi... hindi ko na kaya, Theo. Hindi ko na kaya pang makasama ka pa..."Tila nandilim ang ekspresyon sa mukha ni Theo. "Anong... anong hindi mo na kaya?" naguguluhan na tanong niya.Humugot ng isang malalim na hininga si Amanda, animo'y pinapalakas ang loob upang masabi ang gusto sa asawa. Lumipas ang ilang segundo, tinitigan muli ni Amanda si Theo."Gusto kong mag- divorce na tayo, Theo. Itigil na natin 'to."Nasabi na niya nang tuluyan. At ipinagpapasalamat niyang hindi nabasag ang sariling tinig dahil ramdam niya ang tila bikig sa lalamunan. Tumakas na ang kaniyang sariling luha na kanina pa niya pinipigilan sa harap ni Theo.Hindi inaakala ni Amanda na pagkatapos ng ilang taon, masasabi niya ang mga katagang iyon ng deretso mismo sa harap ni Theo. Hindi man naging maganda ang takbo ng kasal nila, totoo at wagas ang pag-ibig niya rito.Pero hindi kailanman iyon nasuklian ni Theo.Ang atensyon at puso nito ay nasa iisang babae lang na kailanman ay hindi mapapantayan o mahihigitan ni Amanda. Ang babaeng sana'y dapat nasa tabi ni Theo ngayon na tunay niyang mahal. Si Sofia...Nandilim lalo ang mga mata ni Theo. "Hindi ako makakapayag. Hindi, Amanda," matigas na sagot nito."Pero mas makakabuti ito sa atin! Mababalikan mo rin si Sofia--""Wala kang karapatang banggitin ang pangalan niya! Dahil sa 'yo... dahil sa 'yo, nasira ang pangarap kong pakasalan ang babaeng dapat na papakasalan ko. Sinira mo lahat nang gabing 'yon!" Namula ang mata nito at nanlilisik ang mga matang tumingin kay Amanda.Napahagulgol si Amanda. "Ilang beses ko bang sasabihin sa 'yo na hindi ko magagawa iyon sa 'yo, Theo! Maniwala ka naman sa 'kin!" Hindi siya makapaniwala na sinisisi pa rin siya nito nang gabing 'yon. Ang gabing naging mitya ng pagpapakasal nila."Hindi, dahil alam kong plinano mo lahat!"Ngumisi kapagkuwan ang lalaki bago humakbang papalapit kay Amanda. Umatras lang naman ang babae hanggang maramdaman niya ang dulo ng kama sa likod ng tuhod. Nawalan siya ng balanse at napahiga sa kama. Akmang babangon si Amanda pero mabilis na umibabaw si Theo sa kaniya at mahigpit na hinawakan ang kaniyang pulsuhan.Mabagsik ang mga matang ipinukol ni Theo kay Amanda habang nagpupumiglas ito."A-Ano ba, Theo?! Bitawan mo ako! Hindi mo ba narinig ang sinabi ko kanina? Gusto ko nang makipag-divorce!" Pilit na pinatapang ni Amanda ang boses.Isang halakhak lamang ang sagot ni Theo bago inilapit ang ulo mismo sa puno ng tenga ni Amanda. Ang mainit na hininga nito ay animo'y binubuhay ang kung ano sa tiyan nito. Ayaw mang aminin ni Amanda, malakas pa rin talaga ang epekto ni Theo sa kaniya.Pero hindi niya ipinakita iyon sa lalaki."Sa tingin mo papayag ako sa divorce na gusto mo, Amanda? Never. At tsaka ito naman ang gusto mo noon pa man, hindi ba? Gustong- gusto mong maikasal sa akin..." Humalik ang labi nito sa balat ni Amanda na siyang nagpatindig ng kaniyang balahibo. "Ngayon, hindi ka na makakawala pa. Magdurusa ka habang buhay bilang asawa ko..."Niyukumos bigla ng halik ni Theo si Amanda.SA SOBRANG TUWA, hindi na napigilan pa ni Amanda na dambahin ng isang mahigpit na yakap si Theo. Inikot ikot siya nito hanggang sa makalabas sila sa banyo. Tumili si Amanda sa takot na mahulog kaya naman pati mga binti nito ay naikawit na niya sa bewang ni Theo.Wala siyang maramdamang pagkailang. Para bang natural lang ang lahat. At hindi nagrereklamo si Amanda.Mayamaya pa ay biglang nawalan ng balanse si Theo at nahiga sila sa kama. Si Amanda ang nasa ilalim ni Theo na maagap na nabalanse ang sarili upang hindi tuluyang mabagsakan si Amanda."T-Theo..." nahihiyang sambit bigla ni Amanda kay Theo na sumeryoso na rin.Umigting ang panga ni Theo na tila ba nagpipigil. Lalo pa nang bumaba ang tingin nito sa labi ni Amanda. Kitang kita ni Amanda ang pag alon ng lalamunan nito, senyales na napalunok.Bumigat ang paghinga nila pareho at para bang may sarili silang mundo bigla. Napakapit nang mahigpit si Amanda sa balikat ni Theo na para bang may gusto itong iparating.At tuluyan na ngang
PAKIRAMDAM NI AMANDA ay nag init bigla ang pisngi niya. Inaamin niya sa sariling nakaramdam siya ng hiya bigla."A-Akala ko tulog ka na. Sorry kung nadisturbo ko ang tulog mo," ani Amanda at marahang tumikhim para mapagtakpan ang pamumula ng kaniyang pisngi. Umiwas siya agad ng tingin. "M-May kukunin lang ako sa baba--""Teka lang, Amanda..." ani Theo at hinawakan ang kamay ni Amanda upang mapigilan ito sa akmang pag alis nito."Bakit?" kabadong tanong ni Amanda. Wala namang masama sa sinabi niya habang nakapikit kanina si Theo. Pero ewan ba niya at nakaramdam siya ng hiya!"Tama ba ang narinig ko? Babalik ka... sa 'kin?" paniniguradong tanong pa ni Theo at bahagyang napabangon.Bumuntong hininga si Amanda. Bahagya pa siyang nag isip kung sasagutin niya ito. Pero... wala na rin lang naman siyang takas pa. Kaya... sige."Oo, Theo. Pangako iyan sa iyo. Kaya sana... 'wag kang tuluyang susuko. Nandito lang ako para sa iyo..." sambit ni Amanda at bahagyang lumamlam ang mga matang nakatingi
"PUPUNTA TAYONG ospital para sa check up mo," ani Amanda kay Theo isang araw.Nakaupo ang lalaki malapit sa bintana at pinagmamasdan ang langit. Tila malalim ang iniisip nito kanina pa. Hindi rin ito sumagot na para bang hindi narinig ang sinabi ni Amanda."Theo?" pukaw muli ni Amanda sa atensyon ng lalaki.Doon lang tumingin si Theo sa kaniya. Napabuntong hininga muna bago sumagot. "Sige. Mag aayos lang ako." Tumango si Amanda. Nagpunta siya sa walk in closet at naghanap ng maisusuot ng lalaki. Nang makahanap ay agad niya itong pinuntahan. Nakahubad na ang lalaki at hindi napigilan ni Amanda ang pagtikhim nang naramdaman na nag iinit ang pisngi niya dahil nasulyapan niya ang kalamnan ni Theo.Hindi na ito gaanong toned gaya noon dahil bumagsak nga ang timbang ni Theo. Pero lately, naggegain naman na ulit ito ng weight at hindi na gaanong maputla kaya may dating na ulit ito. Hindi alam ni Amanda kung dahil ba ngayon na lang ulit niya nakitang hubad ang lalaki kaya nakaramdam siya ng
PARANG WALANG nangyari sa pagitan nila. At patago na lang talagang napapangisi si Amanda dahil tila ba nahihiya si Theo dahil namumula rin ang tainga nito. Iyon ang unang beses niyang nakitang gano'n ang lalaki. Noon kasi ay hindi naman ito ganito. Parang proud ito lagi sa sarili. At ngayong may nakitang kakaiba si Amanda sa lalaki, hindi niya maiwasang hindi matuwa.Sa nga sumunod na araw, halos hindi na umalis si Amanda sa tabi ni Theo. Mas napapanatag naman ang loob ng huli at mas naging ganado lalo na sa pag inom ng mga gamot nito. Pero hindi naman lagi. Dahil may mga oras pa rin talagang nawawalan ng pag asa si Theo."Tama na. Ayaw ko na..." halos pabulong na sambit ni Theo nang maisuka niya lahat ng kinain matapos nitong uminom ng gamot.Naiiyak na lang si Amanda nang makita kung gaano manghina si Theo. "K-Kaunti na lang naman, Theo..." pagpapalakas niya ng loob nito.Umiling si Theo at napasandal na lang sa headboard ng kama at pumikit ng mariin. "Hindi na ako gagaling..." ani
WALANG MARAMDAMAN na galit si Amanda sa loob niya. Ang totoo niyan ay tila payapa ang puso niya sa kabila ng nakita. Umalis na muna siya saglit dahil nakareceived siya ng tawag mula kay Damien kanina at gusto siya nitong makausap. Hihintayin daw siya nito sa isang cafe sa malapit. Sumunod naman agad si Amanda sa lalaki.Namataan niya si Damien sa dulo na halatang wala sa sarili at kabado. Nang magtama ang tingin nila ay agad napatayo ang lalaki at dumalo sa kaniya."A-Amanda..." Nanginig agad ang boses nito.Ngumiti si Amanda. "Maupo muna tayo at mag order," kalmadong aniya sa lalaki na mabuti na lang ay sumunod. Bahagya pang kumalma ito kaya napanatag ang loob ni Amanda.Umorder sila ng makakain at tahimik sa una. Pero hindi na nakatiis pa si Damien at binuksan agad ang usapan."'Yong picture... nakita mo na ba?" kabadong tanong nito.Humigop muna sa kape si Amanda at unti unting tumango. "Oo. Nakita ko na. Hindi ko alam kung sino ang nagsend no'n pero alam kong walang halong daya o
"KAUNTI NA lang..." ani Amanda kay Theo habang sinusubuan niya ito ng soup na siya mismo ang nagluto. Umiling si Theo. "Hindi ko na kaya," nanghihinang sambit nito at bahagyang inilayo ang bibig sa kutsara na hawak ni Amanda."Please, Theo. Kailangan mong kumain para mas magkalakas ka pa," pagmamakaawa ni Amanda, bahagyang naiiyak pa. Hindi niya maiwasang hindi maging emosyonal dahil talaga namang humina kumain si Theo. Bumagsak lalo ang timbang niya pero hindi sumusuko si Amanda. Kahit na walang gana lagi si Theo dahil sa sunod sunod na gamutan nito, hindi siya tumitigil. "S-Sige..." sambit ni Theo at muling kinain ang soup kahit na talagang nanghihina ito.Napangiti na lang si Amanda doon. Nagkatinginan sila pareho at napangiti na lang din si Theo. Hindi na niya napigilan pang mahawa.Bahagyang namula si Amanda at ramdam niya ang tila nagrarambulang mga paru paro sa tiyan niya. Pero bago pa siya tuluyang madistract, ipinagpatuloy na lang niya ang ginagawa.Nang natapos si Theo na
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
ความคิดเห็น