Sa loob ng tatlong taon, iniwan ni Karylle Granle ang lahat—karera, pangarap, at kalayaan—para maging ulirang asawa ni Harold Sanbuelgo. Ngunit nang magising ang pinsan niyang minsan nang inagaw ang puso ni Harold, bumagsak ang mundo ni Karylle. Sa harap ng isang divorce agreement, pilit siyang pinipirmahan ni Harold, tinatanggal ang lahat ng dignidad at pagmamahal na minsan niyang inialay. Ngunit sa halip na magpakaapi, pinili ni Karylle na maging malaya. Binitawan niya ang lahat ng bagay na may kaugnayan kay Harold para magsimula muli.
View MoreAng isang papel na naglalaman ng divorce agreement ay itinapon sa harap ni Karylle, tumingin siya sa taong gumawa no’n.
“Gising na siya, at nangako ako sa kanya na hangga’t buhay siya ay hindi mapupunta ang position niya bilang asawa ko sa ibang babae,” seryosong sabi ng lalaki. Tinuro niya ang papel na itinapon niya sa lamesa, sa harap ni Karylle. “Pirmahan mo ito, this is our divorce agreement.” Inasahan na ni Karylle na mangyayari ang bagay na ito dahil buwan na ang nakalipas nang magising ang pinsan niya. Itinaas niya ang tingin niya sa lalaki at nagsalita sa mapait na tono. “Hindi ka pa rin naniniwala sa akin ngayon?” Umismid si Harold at umingin kay Karylle na hindi natutuwa. "Simula pa lang noong una hanggang ngayon, you’re a vain woman. Ano pa bang meron sa’yo na paniniwalaan ko?” Huminto siya sa pagsasalita at tumingin ng seryoso kay Karylle. "Huwag mo na akong paulitin, Kar. Sign this paper, and this villa will belong to you. Ito ang huling ibibigay ko para sa dignidad mo!" Sarkastik na tumingin si Karylle sa kanya. Natawa siya sa kanyang isipan dahil sa turan ni Harold. Kung ganoon, ayaw niyang walang matanggap si Karylle, kaya niya ibibigay ang villa? Para kay Karylle ay tila gusto niyang maniwala na nagpakita lang ng malasakit si Harold sa kanya…ngunit alam niyang hindi. Kinuha niya ang divorce agreement sa lamesa, nakita niya na nandoon na ang pangalan at pirma ni Harold, at sa kanya na lang ang kulang. Tila may bumara sa lalamunan ni Karylle, uminit din ang kanyang mata. Ngunit nanatili siyang kalmado Tumingin siya ulit kay Harold. “Papayag ba si Lola?” "Ano bang inaakala mo? Bibigyan ka ng unlimited na suporta ni Grandma?” Tumingin si Harold sa kanya na walang emosyon, "Alam mo kung bakit tayo kinasal, Karylle. Huwag kang sakim at huwag mong hayaan na magalit pa ako lalo sa’yo." Umismid si Karylle, "Ano bang pinagkaiba sa galit ka na sa akin at sa mas galit ka?" Mas lalong tinignan ni Harold ng masama si Karylle at sumigaw. "Karylle!" Kinuha ni Karylle ang ballpen na nasa lamesa lang din, "Okay, I'll sign this para matahimik ka na." Simula nang magising ang pinsan niya, nagpadala na ito ng maraming litrato kasama si Harold. Hanggang ngayon ay kumakapit pa rin siya sa pagmamahal na mali. Kaya ano pang silbi sa kasal na ito kung ipagpatuloy niya. Nilagyan niya ng ekis ang tungkol sa villa na inilagay ni Harold sa agreement at agad iniligay ang sarili niyang pangalan na hindi nagdadalawang isip. Tapos na ang tatlong taon na kasal. At simula rin ngayon, malaya na siya. Ibinigay niya ang agreement paper kay Harold pagkatapos niya itong pirmahan. "Give me an hour, I will pack up and leave." Kumunot ang noo ni Harold, umawang ang kanyang bibig. “Hindi ba ang usapan ay sa’yo ang villa ito. Hindi mo kailangan umalis.” ”No, tingin ko ay ang lugar na ito ay para lang sayo. " Karylle chuckled and said word by word: "It's all dirty." "Karylle!" Hindi pinansin ni Karylle ang galit na si Harold sa gilid niya, ang dating masunurin na asawa at mapagkumbaba ay tila nagbago ang pakikitungo kay Harold. Itinulak niya si Harold palabas ng pinto sa kwarto. Isang oras ang lumipas… Bumalik si Karylle sa ibaba, at wala na roon si Harold. Napatingin siya sa hawak niyang relo, isang Rolex men’s watch. Ito sana ang regalo na hinanda niya para kay Harold sa nalalapit na kaarawan nito. Habang tinitignan niya ito ngayon, mahahalata na kumikinang at mahal. Hindi siya nagdalawang isip na itapon ang relo na iyon sa basurahan. Umabot di kumulang isang daang dolyar na relo. Huminga siya nang malalim. Sa loob ng tatlong taon, trinato niya iyon na parang maamong aso. Simula ngayon, siya na lang mag-isa na kasama ang sarili niya. Nang makalabas siya sa villa, itinigil niya ang kotse niya at dumiretso sa sarili niyang villa. Ang villa na ito ay matagal ng binili, pero dahil nakatira siya sa Sanbuelgo family, hindi na siya nakabalik dito. Gulat naman ang mga katulong nang makita siya, agad silang pumila ng dalawang linya at sabay na binati si Karylle. "Hello, Mrs. Sanbuelgo!" Iniligay ni Karylle ang bagahe niya, at umupo sa sofa. Hinimas niya ang kilay niya at tinama ang sinabi ng mga katulong. “Hindi na Mrs. Sanbuelgo. From now on, you will call me Miss Granle.” Kung dati ay masaya siya sa titulo na meron siya noon bilang “Mrs. Sanbuelgo” ngayon ay tila nawalan na siya ng amor, ayaw niya na ulit marinig na tinatawag siya ng mga tao sa pangalan na iyon. Nang marinig ang sinabi niya, hindi na siya tinanong ng mga katulong pa kundi inulit lang ang pagbati sa kanya sa ibang pagtawag. Sa loob ng kwaro ni Karylle, tinawagan niya ang kanyang assistant na si Layrin. "How are you recently?" Nagulat naman si Layrin sa biglaang pagtawag ni Karylle. "Himala at napatawag ka? Anong nangyari?" "I'm divorced, pinakinggan ko ang sinabi mo. And I will focus on my career from now on." "What?" Layrin's voice exploded directly. "Oh my god, tama ba ang narinig ko?! Sa loob ng tatlong taon, halos naging ulirang asawa ka sa kanya, sinuko mo rin ang trabaho para maging full-time wife. Anong kulog ang tumama sa’yo ngayong araw na ito? Did you really divorce him? Are you kidding me?" Si Layrin ay assistant ni Karylle. Maliban sa kanya at sa isa or dalawang tao na kasama ni Karylle, walang nakakaalam na may pangalawang pagkatao na dinadala si Karylle, and that is… “And the Ace Lawyer Kris is finally back?!” sigaw ni Layrin sa kabilang linya. There is a popular saying on the Internet: Kris is second, no one is first. Ilang abogado ba ang tila kinakabahan sa tuwing naririnig ang pangalan niya. Nasa kalagitnaan pa ng gulat si Layrin sa narinig niya nang biglang nagtanong si Karylle. "Has anyone contacted me recently? Are there any interesting cases? Napakurap si Layrin, at sumagot na may pagka hinayang. “Yes, indeed, mayroong isa. At mataas din ang offer, pero kahit isa ay walang gustong kumuha sa kaso na ito, at ikaw…sa tingin ko rin ay hindi mo kukunin.” "Oh?" Ang boses ni Karylle, na kahit kailan ay hindi nagpapakita ng pagka-interesado sa isang bagay ngunit tila nagbago ito nang marinig ang sinabi ni Layrin. She became more interested.Napakunot ang noo ni Nicole nang makita ang reaksyon ng mga ito. Napatingin siya nang masama at hindi napigilang mapasinghal."Napakabuting anak. ‘Daddy is gone. Daddy loves you.’" sarkastik niyang bulong habang nilingon si Andrea.‘Yun ang huling sinabi sa recording.Masakit ang dibdib ni Karylle. Pilit niyang pinipigilan ang sarili para hindi tuluyang malunod sa emosyon. Hindi niya gustong ipakita kung gaano siya nasasaktan, kahit pa halos gumuho na ang damdamin niya sa loob.Tahimik lang si Andrea, at matapos ang ilang sandali ng paghihintay na wala pa ring reaksyon si Karylle, nag-aatubili siyang nagsalita."Karylle… alam ni Auntie na mabigat sa loob mo ang lahat ng ‘to pero… ang mga yumao ay wala na… ikaw…"Hindi na niya naituloy ang sasabihin.Biglang tumingin si Karylle sa kanya, matalim at malamig ang tingin. Napaurong si Andrea sa kinauupuan niya at tila napatigil ang tibok ng puso. Hindi niya naituloy ang anumang nais sabihin.Ang malamig at nanlilisik na titig ni Karylle ay
Umiling si Lucio sabay buntong-hininga, pilit na binubuo ang emosyon. “Talagang… ito ay…”Akala niya, sa pamamagitan ng ganitong paraan ay maaantig niya si Karylle, pero bago pa man niya maituloy ang sasabihin, agad siyang pinutol nito sa malamig at walang pasensyang tinig.“Ayokong marinig ang personal mong damdamin. Kung may sasabihin ka, diretso na sa punto.”Natigilan si Lucio. Halos maputol ang hininga niya sa inis, pero kinagat na lang niya ang dila at pinilit pigilan ang sarili.Napansin ni Andrea na hindi na nito kayang ituloy ang pagsasalita, kaya siya na ang mabilis na sumalo. “Karylle, huwag kang magalit, please.”Ngayong pagkakataon, hindi na siya nagpaligoy-ligoy. “Noong buhay pa ang tatay mo… may iniwan siyang mensahe para sa’yo.”Bahagyang nanlaki ang mata ni Karylle. Naaalala niya, noong iniwan din ni Harold ang isa pang recording sa kanya mula kay Papa.May sinabi rin ba si Papa sa kanila?Napakunot ang noo ni Karylle. Hindi niya maiwasang isipin kung iniutos din ng k
Biglang nag-iba ang kulay ng mukha ni Lucio. “Miss Santiago, hindi mo puwedeng sabihin ‘yan.”Napangisi si Nicole, tila gusto nang ibulalas ang matagal nang inipong sarkasmo, pero sa huli, pinili niyang manahimik muna.Hindi naman tumingin si Layrin sa panig nina Lucio. Sa halip, ibinaling niya ang paningin kay Karylle, at sa malambing na tinig ay nagsalita, “Ang mga yumao, wala na. Minsan, masakit lang ang malaman ang totoo, lalo na kung wala ka nang magagawa. Karylle, hindi mo ba ‘yon naiintindihan?”Napaisip si Lucio. Tama siya, bulong niya sa sarili. Ang pagpunta ni Karylle rito ay nangangahulugang gusto niyang malaman ang totoo. Pero kung patuloy pa ang mga kasamahan niya sa pagpigil, baka matalo ako.At gaya ng inaasahan, tumango si Karylle at marahang nagsalita, “Tama ka, Layrin. Kapag masyado kang maraming alam, mas maraming sakit ang dadalhin mo. Mas maraming hinanakit ang babalikan.”Bahagyang nag-iba ang ekspresyon ng tatlong kasapi ng pamilya ni Lucio, ngunit bago pa sila
Hindi man tuwirang sinabi ni Lucio kung gaano siya ka-galít sa mga oras na ‘yon, malinaw pa rin sa kilos niya ang namumuong inis. Ngunit sa kabila ng lahat, pinili pa rin niyang pigilan ang sarili.Pagpasok ng waiter, agad siyang nag-order ng pagkain at pinauwi na ito matapos makuha ang listahan.Nang makaalis ang waiter, silang pito na lang ang naiwan sa loob ng silid.Napatigil ang usapan kanina dahil sa tensyon, pero kailangan na nilang ibalik ito sa usapan. Kung hindi, masasayang ang hapunan nilang ito.At bagama’t marami silang naroon, alam naman ng lahat kung sino ang kakampi ng isa’t isa.Magkapatid sina Roy at Harold, kaya malinaw na panig sila kay Karylle. Hindi na rin kailangang banggitin pa sina Nicole at Layrin, mula pa lang sa umpisa, nakapwesto na ang suporta nila.Kaya kung may gustong sabihin ang kampo ni Lucio, alam nilang malalaman din ito ni Karylle kahit hindi siya direkta ang kausap.Maya-maya, matapos ang ilang minutong pag-aatubili, napatitig si Adeliya kay Kary
Umalis si Roy habang bumubuga ng usok ang sasakyan, tanda ng iritado nitong pagmamaneho.Napairap si Nicole habang sinusundan ng tingin ang papalayong sasakyan. Naiinis niyang sambit, “Grabe, ang init ng ulo n’yan ngayon.”Pinigilan lang ni Karylle ang sarili sa pagsagot. Pinili niyang manahimik. Minsan, mas mabuting hayaang magbanggaan na lang ang emosyon kaysa paulit-ulit na magsalita. Alam niyang may mga bagay na kailangang danasin muna bago maintindihan."Pasok na tayo," wika ni Karylle habang hinila si Nicole at Layrin papasok ng restaurant.Pagpasok nila, naroon na agad ang pamilya ni Lucio, sina Andrea, Adeliya, at si Lucio mismo. Pawang seryoso ang mga mukha, halatang may hindi naging maganda sa pag-uusap nila bago dumating ang tatlo.Pagkakita ni Lucio sa kanila, agad itong kumunot ang noo. “Hindi ba siya kasama?”Kalma lang ang tugon ni Karylle. “Nagpa-park lang siya. Susunod na rin ‘yon.”Pagkasabi nito, hinila niya ang isang upuan at naupo. Umupo rin agad sina Nicole at La
Bagamat may tampuhan sa pagitan nina Roy at Nicole, alam naman ng lahat kung saan ito nagsimula, at malinaw na rin kay Karylle ang buong kwento.Alam din niyang kahit gaano pa ka-irita si Roy, hinding-hindi nito sasaktan si Nicole.Kaya nagpatuloy na lamang siya sa paglalakad kasama si Layrin.Nang makita ni Nicole na lumalayo na ang dalawa, agad siyang napasigaw, bahagyang nababahala, "Hoy! Kuya mo 'yun, diba? Wala na ba kayong puwedeng pag-usapan mamaya? Sasama pa 'ko kay Enen kumain ngayon! Kanina ka pa gutom, ‘di ba?!"Napailing si Roy at napasimangot. "Ano’ng minamadali mo? Hindi pa naman sila malayo. Tsaka si Lucio pa 'yung nagyayang kumain kay Karylle, parang kailangan pa niyang makiusap, 'no."Hindi nagpatalo si Nicole. Bahagyang napataas ang kilay at mapang-asar na tumingin kay Roy."Ate ko ‘yan, natural lang na kabahan ako! Tsaka..." saglit siyang huminto bago ituloy ang sasabihin. "...Hindi ba kayo ni Harold magkapatid? Di ba kaya ka nga sumama ngayon kay Lucio, dahil kay H
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments