Novels by marypaulette

Patuloy siya nitong hinahalikan. Mas lalong humihigpit ang ang pagkapinid nito sa mga kamay niya sa ulohan. Nagpatuloy rin siya sa pagpupumiglas. When he suddenly heard a ripping sound. Pinunit nito ang suot niyang pantulog."L-let me go!" aniya nang pakawalan nito ang mga labi niya. Ngunit napasinghap siya nang bigla nitong ikinulong sa mamamasang bibig ang isang nipple niya. Kasabay nang pag-arko ng likod niya. The sensation is too much to bear. Kahit na ba may karahasan ang paghalik nito sa katawan niya.Tila bingi ang lalaki na patuloy pa rin siyang hinahalikan sa kahit saang parte ng kanyang katawan. Hanggang sa mapagod siya sa pagpupumiglas. Hindi yata at naramdaman ni Johann ang pagpapaubaya niya. Sandali itong tumigil at tumingin sa kanya.Kahit madilim ang paligid ay naaninag niya ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Ngunit hindi pa rin nito binibitawan ang dalawa niyang kamay na nakakulong sa isa nitong kamay."Stay still. Kahit magpumiglas ka ay itutuloy ko pa rin ang ba

It's six in the evening. Napasarap ang kwentuhan nilang magkaibigan. Nagyaya ang dalawang magdisco pero tinanggihan niya. Bibigyan na rin n'ya ng dahilan si Johann na baka tama ang iniisip nito sa kanya kung sakali. Tinawagan niya kanina si Yaya Melay kung naka-uwi na ang mga ito sa mansyon ng mga Estevez. Three o'clock daw ng hapon ang labas ng anak sa school. Kaya naman pagkatapos kausapin ang anak ay sinulit na niya ang araw sa presensya ng dalawang kaibigan.Pagkatapos nila sa cafe ay umuwi sila sa bahay ni Macon. Doon ay nagluto sila ng makakain at nanood ng mga movies. Kagaya ng mga ginagawa nila noong mga teenagers pa lang sila. Hindi na niya inalintana ang mga bodyguards ni Johann na lihim na sumusunod sa kanya. She knew na nasa labas ang mga ito at naghihintay sa paglabas niya.Nakalimutan niya pansamantala ang hinanakit sa lalaki. Nawili siya sa mga movies na pinanuod nila. Na-miss rin niya ang mga kaibigan kaya naman hindi na niya namalayan ang oras."I think I need to go,"

The pain is excruciating. Ganito rin ang naramdaman niya noong makita ito sa restaurant at bookstore. Ngunit mas malala pa yata ngayon dahil sa nabasa niyang caption nito. Bakit pa ba ito pumayag na magpakasal sila gayong may nobya na naman pala ito?Sana hindi na lang ito pumayag. Pero hindi nga ba at kapakanan lang ng anak nila ang iniisip nito? Na mabigyan ng kompletong pamilya si Vaughn? Wala naman kasing pinangako na kung ano si Johann sa kanya. Kaya wala siyang karapatan na masaktan ng ganito.She could see that he's now happy with his girlfriend. Wala na ang Johann na naghahabol sa kanya noon. Ang Johann na nagmamahal at nababaliw sa kanya. Iyong Johann na ginawa ang lahat makuha lang ang atensyon niya. He was right. He moved on. At wala na siyang karapatan dito maliban sa maging ina ng anak nila at manatili sa tabi ng mga ito. Pero papaano naman ang buhay niya? Kung ito ay pwedeng mag-girlfriend, ibig sabihin ba ay pwede rin siyang mag-boyfriend?She thinks, no. Ewan niya per

Halata sa mga magulang ni Johann ang galak habang nagsasalo sila sa hapag. Kahit bagong kain pa lang ay pinilit pa rin sila ng mga ito na kumain ng meryenda. Nalaman niya na ipinasok na ni Johann si Vaughn sa isang private school without her consent. Hindi man lang siya nito tinanong kung okay lang ba sa kanya. Though alam niyang maganda ang eskwelahang papasukan ng anak nila, nakaramdam pa rin siya ng hinanakit sa lalaki. Pagkatapos nilang kumain ay isinama siya ng anak papunta sa magiging silid nito. Naasiwa siya dahil hindi naman siya inanyayahan ni Johann. Subalit mapilit ang anak niya kaya naman napilitan siyang sumama. Hindi na lamang niya pinahalata na masama ang loob niya kay Johann. Baka isipin nito na nag-iinarte na naman siya. Tuwang-tuwa ang anak niya nang makita nito ang sariling kwarto. Sino ba naman ang hindi matutuwa. Sobrang ganda ng silid nito. Wala siyang masabi lalo na at may mga naka-display na mga laruan sa isang side. Mga laruan na paborito ng anak niya. Halat

Agad siyang nahiga pagkatapos magpatuyo ng buhok. Domoble yata ang kaba niya dahil sa pag-iisip. Hindi na lang siya kinakabahan kundi nasasaktan rin.Mag-iisang oras na pero wala pa rin si Johann. Sino kaya si Celine? Ano ito sa buhay ni Johann? Girlfriend ba nito si Celine? Bakit ang lambing niya kay Celine?Napapikit siya nang mariin. Naiinis siya! Bakit ba ayaw siyang patahimikin ng isip niya? Hindi siya nagseselos. Pero kahit ilang beses niyang itanggi iyon, iyon at iyon pa rin ang nararamdaman niya.'Nababaliw na ako!'Babangon sana siya pero narinig niya ang mga yabag sa labas ng kwarto niya. Nakatalikod siya sa pintuan. Muli niyang ipinikit ang mga mata at nagkunwaring tulog na. Alam niyang si Johann ang nasa labas ng silid niya. Hindi pa niya ito kayang harapin lalo na at ganito ang nararamdaman niya. Parang pinipiga sa sakit ang puso niya sa isiping may girlfriend na ito. Narinig niya ang pagbukas at pagsara ng pintuan ng silid niya. Maging ang yabag ni Johann ay dinig na di

Hindi niya inaasahan ngunit sunod-sunod na pumatak ang mga luha sa kanyang mga mata. Agad rin siyang tumigil. Nagpakatatag at pinahiran niya ang nabasang mukha. Muling niyang inayos ang sarili. Mabuti na lamang at kanina pa lumabas ang Mama niya. Nakakahiya kung makikita siya nitong umiiyak.Minadali na niya ang pag-aayos. Naglagay lang siya ng konting kolorete sa mukha at manipis na lipstick. Hinayaan lang niyang nakalugay ang buhok. Hindi naman kailangang paghandaan pa ng maigi.Tumayo na siya at lumabas ng silid. Tanging tunog ng takong ng sapatos niya ang maririnig sa hallway ng bahay nila. Tahimik ang paligid. Nahiling niya na sana kagaya ng katahimikan ng paligid ang kalooban niya. Dahil habang papalapit siya sa hagdanan ay pabilis naman nang pabilis ang kabog ng dibdib niya.Napatigil siya sa paglalakad nang buhat sa itaas ng hagdan ay nakita niya ang lalaking pakakasalan sa ibaba mismo ng hagdan at inip na inip na nakatingala sa kanya. Kung natigilan man ito ay hindi na niya n