Chapter: Special Chapter 7Dominic’s POVThe church doors opened, and time froze. My breath caught in my throat as I saw her. My Isla.Her gown was simple, elegant, but on her, it was more than that—it was perfection. A long veil cascaded behind her as if heaven itself was trailing after her. She held her bouquet close to her chest, but her eyes were on me.Sa akin. Tangina, I swore I’ve never seen anything more beautiful.“Bro,” bulong ni Raphael sa tabi ko, “stop staring like you’re about to faint.”Hindi ko siya tiningnan. “I already did.”Bawat hakbang niya palapit, kumakabog lalo ang dibdib ko. Paglapit nila sa altar, kinuha ng tatay niya ang kamay niya at iniabot sa akin. That single moment—parang binigay sa akin ng mundo ang pinakaimportanteng yaman.“You look breathtaking,” bulong ko.Namula siya at umiwas ng konti. “Don’t make me cry before the vows.”Namumula ang mata niya. Naiiyak siya, ganoon din ako. Hindi ko akalain na matapos ang hiwalayan namin noon ni Selena, iibig akong muli, tatayo sa harap
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Special Chapter 6Dominic’s POVMariin kong tinititigan ang story ko sa social media. Puno iyon ng iba’t ibang kumento at mga reactions galing sa aming mga kalapit na kaibigan. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil larawan namin iyon ni Isla. Nakaakbay ako sa kanya habang pinapakita niya sa camera ang engagement ring namin. Hindi ko tuloy maiwasan isipin kung paano kami nagsimula.“Do you need something?” tanong ko nang mapansin ang titig na titig na babae sa tabi ko.Natawa ang bartender, siya si Louis. Matagal ko nang kilala dahil suki na rin ako dito. “Ha? Wala mukhang may dumi ka kasi sa mukha,” aniya kahit alam kong palusot niya lamang ‘yon.Sanay na akong masabihang gwapo. Sanay na akong maraming nagkakandarapa sa akin. Hindi sa pagmamayabang, gwapo ako at mayaman. Kaya naman ang mga katulad niya ay hindi na bago sa akin.Nagkakaasaran pa sila nang bartender nang bigla na lamang siyang natahimik tapos biglang umiyak. Nataranta ako. Lalo pa ng bigla siyang yumakap sa akin at naramdaman ko ang init
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Special Chapter 5Third Person POV“Next applicant, please.”Raphael Marquez leaned back against his leather chair, massaging his temple. Ilang oras na siyang nakaupo sa interview room ng Orion Group at wala ni isa sa mga applicants ang pumasa sa panlasa niya. Puro mga nagmamagaling, puro scripted ang sagot, walang spark. Halos gusto na niyang sipain palabas ang HR department.“Sir, this is the last one for today,” sabi ng HR assistant habang binubuksan ang pinto.Raphael lifted his gaze lazily, ready to reject again, pero muntik siyang mabilaukan nang makita kung sino ang pumasok.“Oh hell no,” bulong niya.Iris Ledesma, nakasuot ng puting silk blouse at black pencil skirt, walked in with the confidence of someone who owned the building. Her long hair was tied neatly in a low ponytail, and her sharp eyes zeroed in on him the way she always did kapag nagpapaang-abot sila sa mga social events.“Good morning, Mr. Marquez,” she said, calm and professional, habang inilapag ang resume sa mesa niya.Raphael
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Special Chapter 4Third Person POVMatapos ang pinal na mensahe ni Jermaine ay mabilis na itong tumayo. Napangiti siya dahil tinuring niya itong stepping stone para makapagsimula sila ng maayos ni Cecille. Ngunit ang hindi niya alam, hindi na narinig pa ni Cecille ang huling sinabi niya. “Oh? Anong nangyari? Bakit nag-aaya ka atang uminom?” tanong ni Asher pagkabukas ng pinto ng condo ni Jermaine.Kadarating lang niya, habang si Dominic ay kanina pa roon, tahimik lang sa isang sulok. Napansin agad ni Asher ang mga bote ng alak na nakahilera sa mesa at ang kaibigan niyang si Jermaine na halatang balisa, turning his glass over and over in his hand.“May nasabi ba sa’yo si Cecille?” Jermaine asked directly, his tone heavy with frustration. “She hasn’t been replying to my messages. Hindi rin sumasagot sa calls. It’s like… she’s avoiding me all of a sudden.”Asher paused, remembering how Cecille asked him earlier kung nasaan si Jermaine. Tapos ngayon naman, tinatanong naman siya ni Jermaine kung may nasabi
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Special Chapter 3Third Person POVKanina pa hawak-hawak ni Cecille ang phone niya, paulit-ulit na tine-check kung may bagong notification na ba mula kay Jermaine. Ilang beses na siyang nag-send ng message pero ni isang seen, wala. Para bang nilamon ng lupa ang lalaki at hindi na nagparamdam.Sa sobrang inis at kaba, hinanap niya si Asher na abala noon sa pag-uusap kay Therese sa sala ng opisina ni Isla.“Asher, do you know where Jermaine is? Hindi siya nagre-reply sa’kin eh.”Saglit na napatigil si Asher. Kita agad ni Cecille ang mabilis na pag-iwas ng tingin nito, parang may tinatago. Nagkamot pa ito ng batok bago sumagot. “Uh… baka lang busy siya.”“Busy? Sa ilang oras?” tumalim ang boses ni Cecille, halatang naiirita na. “You know something, don’t you?”Nagkatinginan sina Therese at Asher, sumenyas si Therese na sabihin na ang totoo. “Tell her. Huwag ka ng mag-abalang itago. Ako ang makakaaway mo.”Napabuntong-hininga si Asher, alam niyang wala na siyang kawala dahil tinakot na siya ng fiance niya.
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Special Chapter 2Third Person POVTherese’s lips trembled, habang mainit siyang nakatitig kay Asher. Ramdam niya ang bigat ng mga salita nito. At ang paggaan ng dibdib niya sa narinig. Pakiramdam niya sinasayaw siya sa alapaap sa mga sandaling iyon.“Asher…” halos paungol ang pangalan na lumabas sa bibig niya, puno ng pananabik at saya.Dumampi ang labi ni Asher sa kanya, hindi marahas, kundi mabagal, puno ng init at lambing. His mouth moved gently against hers, his tongue teasing slowly, coaxing her to open up. She melted beneath him, her arms wrapping around his neck, as if she never wanted to let go.One by one, hinubad niya ang natitirang saplot niya, pero bawat galaw ay sinabayan ng halik at haplos. Walang pagmamadali, hindi sapilitan. Para bang sinisigurado niya na bawat segundo ay ramdam ni Therese kung gaano siya kahalaga.His hand stroked her cheek, then slid down to her waist, tracing her curves. “Ang ganda mo, babe…” bulong niya, halos pabulong lang sa pagitan ng mga halik. “Hanggang ngayon
Last Updated: 2025-09-27
Ang Asawa Kong Artista
“Kahit sabay pa tayong nangako sa altar, wala kang aasahan sa’kin. I’m not going to be the husband you want.”
Ang mga salitang ito mula kay Luigi Ibarra ay parang kutsilyong tumagos sa puso ni Nami Santiago—isang mayaman ngunit nerdy na babae na matagal nang may lihim na paghanga kay Luigi. Si Luigi, ang pinakasikat na aktor sa bansa, ay napilitang magpakasal kay Nami upang mapanatili ang legacy ng kanyang pamilya. Ngunit kahit kailan, wala itong patak ng pagmamahal para sa kanya. She was the complete opposite of his type, and she knew it. Pero masyado lang talaga siyang martir.
Hanggang isang gabi, nagbago ang lahat. Nahuli niyang may ibang babae si Luigi—ang ka-love team nitong si Sasha Alvarez. Sa puntong iyon, tuluyan na niyang binitawan si Luigi. Pero kasabay ng kanyang paglayo ay natuklasan niyang nagdadalang-tao siya.
Four years have passed, at nabaliktad ang sitwasyon. Si Luigi na ngayon ang naghahabol nang malaman niyang may anak sila ni Nami. Will she choose to forgive him, or will she move on and choose Arren Corpuz, another famous actor who stood by her side when everything fell apart?
Read
Chapter: Kabanata 12: Car (SPG)Third Person POVHabang pauwi sa kanilang tahanan. Tahimik sa buong byahe ang dalawa. Si Nami ay occupied pa rin ang isip sa mga sinabi ni Luigi kanina. Ayos lang naman sa kanya kung gagawin siyang parausan nito sa kama, ang tanging bumabagabag sa kanya ay kung hanggang doon na lamang ‘yon. Nahinto lamang ang kanyang mga agam-agam nang tumigil sa Luigi sa isang tabi. Madilim ang daan, ang kanilang sasakyan lamang ang makikita sa kalawakan ng kalsada. She shot Luigi a questioning look, her brow creased in confusion, wondering why they had stopped.“Hindi na ako makapaghintay,” sambit ng lalaki sa kanya. “Take off your clothes, pleasure me.” Napaawang ang bibig ni Nami, oo nga at alam niyang gagawin siya nitong alipin sa kama. Subalit hindi siya makapaniwalang maging sa labas ay magagawang hilingin ‘yon ni Luigi.“Sa bahay nalang, baka may dumaan.” “Wala akong pakealam. Hubad! Ayaw mo? Sige sa daan kita kakant*tin, hahatakin kita palabas,” gigil na sambit ni Luigi. Nayanig siya sa b
Last Updated: 2024-12-07
Chapter: Kabanata 11: Family DinnerNami Ashantelle Santiago’s POV Hindi ko mapigilan ang excitement na kumakalat sa buong sistema ko. Paano, unang beses itong sabay kaming pupunta ni Luigi sa family dinner. Ang mga kamay ko ay hindi maiwasang mag-pawis dahil sa pinaghalong kaba, excitement, at kilig. Feeling ko ay kahit papaano, unti-unti na akong binabalingan ng tingin ng aking asawa. “Di halatang excited kayo, ma’am, ah?” Natatawang sabi ni Manang Beth. Kasama ko sila ngayon habang hinihintay ang asawa kong si Luigi sa aming malaking veranda. Kanina ko pa sinisilip ang phone ko kung nag-text na ba si Luigi, kung malapit na ba siya, kung nasaan na siya. “Hay nako, Beth, hayaan mo na si Ma’am, alam mo naman na minsan lang ang ganitong lalabas sila ni Sir kasama ang buong pamilya,” sabi naman ni Manang Eda. Marahan naman akong ngumiti. “Hayaan niyo, mga manang. Ipag-uuwi ko kayo ng masarap na ulam! Sana ay hindi pa kayo tulog mamaya pag-uwi namin.” “Ay, huwag na!” Pabiro namang tinapik ni Manang Eda ang braso ko
Last Updated: 2024-12-06
Chapter: Kabanata 10: Invitation Kasalukuyan akong nanonood ng telebisyon. Umeere ngayon ang eksena kung saan magkasama ang aking asawa at ang katambal niyang si Sasha. Binalik kong muli ang aking salamin at nagpusod dahil pakiramdam ko, ibang tao ako kapag wala ito. “Ma’am, ang galing talaga umarte ni sir, ano? Tiyak akong hahakot na naman siya ng mga awards pagkatapos ng taon,” sabi ni Manang Beth habang kumakain ng niluto naming popcorn. Kumuha rin si Manang Eda sa hawak ni Manang Beth. “Oo nga, ma’am, sobrang bagay ni sir ang trabaho niya. Kahit sinong itapat mong artista ay hindi mangangalahati sa kanya.” Ganito ang eksena namin sa bahay sa tuwing wala si Luigi. Kapag natapos maglinis sila Manang Beth at Manang Eda, sasamahan nila akong mag-marathon. Wala naman kasi akong magawa. Wala naman kaming anak ni Luigi na maaari sanang alagaan habang wala siya. Uminit ang pisngi ko habang iniisip na paano kung may maliit kaming supling? Tatratuhin niya kaya ako nang mas maayos? Mababawasan kaya ang oras na lagi
Last Updated: 2024-12-05
Chapter: Kabanata 09: Aftermath Nami Ashantelle Santiago’s POV Pagdilat ko ng mga mata, ang unang naramdaman ko ay ang bigat ng braso ni Luigi na nakadagan sa baywang ko. Nakayakap siya sa akin, at ang hininga niya ay tumatama sa likod ng leeg ko. Sinubukan kong bumangon nang dahan-dahan, pero bago ko pa magawa, humigpit ang yakap niya. "Stay," mahina niyang sabi, halatang kakagising lang. Napatigil ako. Para akong nakuryente sa tinig niya—malalim, mababa, at medyo malambing? Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto pa rin ng nangyari kagabi o dahil hindi lang talaga ako sanay marinig ang ganoong tono mula sa kanya. Bumalik sa isip ko ang bawat detalye kagabi, ang haplos niya, ang mga halik, ang bawat bulong. Lahat ng iyon ay parang dumaan lang nang napakabilis pero nag-iwan ng marka sa puso ko. “Luigi… ipagluluto pa kita.” “Let the maid do their work. Dito ka muna,” humigpit lalo ang yakap niya sa akin. Sumiksik siya sa leeg ko at lalong lumapit ang katawan niya sa akin. Naramdaman ko agad ang ma
Last Updated: 2024-12-03
Chapter: Kabanata 08: Happy Anniversary (SPG)Nami Ashantelle Santiago’s POV“W-wag mong kainin, nahihiya ako…ohh!”Napakapit ako sa kanyang buhok. Masuyo niyang nilalamutak ang pagkababae ko at hindi ko mapigilan ang paglakas ng ungol. Sinubukan kong kagatin ang aking labi upang hinaan, dahil baka marinig ng mga katulong sa ibaba. Kapag gabi pa naman ay kahit kaluskos lang mabilis mong maririnig. “Ang tamis mo, Ashantelle,” iniwan niya ang ibaba ko at umangat papunta sa akin. Hinalikan niya ako at natikman ko pa ang lasa ng katas ko sa mga labi niya. Hindi ako marunong humalik, sinusundan ko lamang kung paano maglaro ang kanyang dila sa akin. Hanggang sa makuha ko ang tamang ritmo. Parang espadang naglalaban ang aming mga dila at bahagya pang nagbubuhol. Habang naka-ibabaw siya sa akin at hinahalikan ako, naramdaman ko ang isang kamay niyang naglalakbay patungo sa mga s*so ko, pinisil-pisil niyo ito at nilaro ang mga utong. Napapa-awang tuloy ang labi ko at sa tuwing nangyayari iyon ay papasukin agad ng dila niya, halos galug
Last Updated: 2024-12-02
Chapter: Kabanata 07: Birhen (SPG)Nami Ashantelle Santiago’s POVDumampi ang lamig ng aircon sa hubad kong katawan. Gusto kong magtakip o kumutan ang katawan ko. Sapagkat tanging bra at panty ko na lamang ang naiiwan sa akin. Nahihiya ako kung paano niya ako tignan ngayon. Kakaiba sa madalas niyang tingin na mababakas ang panlalait. Ang mata niya ngayon ay puno ng init, pagnanasa, at paghanga? Hindi ko alam. Medyo nahihirapan akong hulaan dahil unang beses ito. “I think this is wrong, Luigi. Magbihihis na ako,” dadamputin ko na sana isa-isa ang damit ko ngunit mabilis niyang pinigil ang kamay ko. Isang mainit na patak ng halik ang ginawad niya sa aking balikat. Para akong nanghina. Dati ay pangarap ko lamang na kahit papaano ay mahagkan niya ako. Ngayon, parang sinasayaw ako ng langit sa isang makamundong paraiso. “Akala ko ba ay gusto mong tapunan kita ng tingin? Hindi ba at gustong mahalin at pahalagahan kita?” Tanong niya, dinidilaan na ngayon ang aking leeg. Bawat dampi ng labi niya ay naghahatid ng kilig at
Last Updated: 2024-12-01
LOGIN
