Chapter: Chapter 119: Furious Third Person POV“Ano itong naririnig ko, Dominic? Ikaw pa raw ang nag-suggest na sumali si Isla sa pageant? Naiisip mo pa rin ba ako? Ako ang girlfriend mo!” Halos mangiyak-ngiyak na sabi ni Selena, nakatayo sa gitna ng malawak na sala ng Dawson mansion, habang si Dominic ay nakasandal lamang sa upuan, malamig ang titig.Hindi siya kaagad sumagot. Imbes, pinagmasdan lang niya si Selena mula ulo hanggang paa, parang sinusuri kung sulit pa bang sagutin ang sinabi nito. “Selena,” mababa at kontrolado ang tono niya, “kung tungkol sa trabaho ang pinag-uusapan natin, hindi mo ako pwedeng diktahan sa mga desisyon ko.”“Trabaho?!” singhal ni Selena, lumapit pa ng isang hakbang. “Is it work to humiliate me in front of the entire company? You know that in Dawson’s eyes, I’m your girlfriend! Why would you suggest someone else? Are you doing this just to make me jealous?”“Why would I suggest you?” Dominic’s brow arched slightly, his voice steady. “You’re not even part of Dawson Realty. Wouldn’
Last Updated: 2025-08-05
Chapter: Chapter 118: NominateThird Person POVKinabukasan, abala ang buong boardroom ng Dawson Realty. May meeting ang Board of Directors at ngayong araw ay mas espesyal kaysa sa karaniwan—ito ang umpisa ng paghahanda para sa nalalapit na anibersaryo ng kumpanya.Dominic sat at the head of the long mahogany table, his tailored navy suit sharp against the sleek leather chair. His posture was relaxed but commanding, one arm resting lazily on the armrest while his other hand tapped a pen lightly against the table. Around him, the directors flipped through documents, murmuring in low voices.Beside him, Isla occupied the secretary’s chair, her notebook open, pen poised, ready to take notes on every decision made. Puyat pa nga siya dahil inabot na siya ng madaling araw sa mga pinatapos ni Dominic. Tapos ngayon, gumising siya ng sobrang aga para dito. Minsan talaga, nagsisisi siyang nag-apply maging secretary ng lalaki.One of the older board members, Mr. Velasquez, cleared his throat and began.“As per tradition,” pan
Last Updated: 2025-08-05
Chapter: Chapter 117: ParusaIsla’s POVNagtagal ang tinginan namin. Nakatayo siya sa harap ko, studying me like he was trying to read something written between the lines. His hands slipped casually into his pockets, shoulders relaxed, pero sa paraan ng pagtitig niya… parang may binabalak. Something dangerous. Something na alam kong dapat iwasan… pero hindi ko magawa.“Parusa?” I echoed, unsure if he was joking or serious.Anong klaseng parusa naman kaya ang nasa isip nitong lalaking ‘to?He didn’t answer. Instead, he stepped closer. One step. Two. Hanggang sa naramdaman ko na ang init ng katawan niya sa harap ko. My breath hitched. Hindi ko alam kung dahil sa kaba o dahil masyado siyang malapit. His eyes were locked on mine, and for a second, parang nakalimutan kong huminga.“Do you know what happens,” he murmured, his voice dropping low, “kapag may empleyado akong naglalaho nang walang pasabi?”Dahan-dahan akong napalunok. “T-Tinatanggal?”He smirked, the corner of his lips lifting slowly. “Depende kung sinong
Last Updated: 2025-08-05
Chapter: Chapter 116: PunishmentIsla’s POVIlan araw na akong hindi pumapasok sa Dawson Realty. I wonder if sinisante na ba ako ni Dominic o ano. Wala pa naman siyang message pero tingin ko, sa ugali niyang ‘yon, baka harap-harapan niyang sabihin sa akin na tanggal na ako. Palabas na ako ng hospital kung saan na-admit si Papa. Sa awa ng diyos, pagaling na siya. Sabi ng doctor, ilan araw lang daw ay maaari na siyang makalabas. Masasabi kong kahit papaano ay may nabunot na tinik sa dibdib ko. Medyo hindi na rin kami nagkakasagutan ni Tiya Olivia. Si Iris naman? Syempre, nandoon pa rin ang sarkastikong batuhan namin ngunit hindi na kami nag-aaway ng malala. Saktong nasa labas na ako ng hospital nang bigla akong may makasalubong. Pamilyar ang mukha nito, sinubukan kong alalahanin at nakilalang isa siya sa mga driver ng Dawson Realty. Hindi ko na sana papansinin pero mabilis na itong nakalapit sa akin.“Ma’am Isla, anong room po ang Papa niyo? Pinapahatid po ni Sir Dominic ang mga ‘to,” usal niya sabay pakita sa mga ha
Last Updated: 2025-08-05
Chapter: Chapter 115: DoubtDominc’s POV“Sagutin ko lang,” She said, and just as she was about to rise, I reached out and pulled her by the wrist.“Bakit hindi mo sagutin dito?” “M-May nakalimutan ako sa kotse ko sa ibaba, kukunin ko na rin habang sinasagot ko ang tawag,” kinalas niya ang pagkakahawak ko at nagmamadaling tumakbo palabas. Lando. Lando. Lando. Where did I hear it? Pamilyar ang pangalan niya. Napatayo ako dahil may kutob akong parang mayroon akong dapat alamin. Lumabas ako ng opisina at dahan-dahan lumakad. I knew her excuse about needing to get something from her car was just a cover. Nandito lamang ‘yon, kaya kailangan kong hindi gumawa ng ingay sa mga hakbang ko.Huminto ako sa may dulo ng hallway, medyo paliko ‘yon. May naririnig akong munting mga tinig kaya naman lumapit ako ng kaunti pero tiniyak ko rin na hindi ako makikita.“Hindi ba sinabi ko sa inyo na huwag akong tatawagan basta basta?!” mahina ngunit nagngingitngit niyang sabi. Her caller was saying something, but I could no longer
Last Updated: 2025-08-05
Chapter: Chapter 114: LandoDominic’s POVParehas kaming natigilan nang biglang bumukas ang pinto ng office at niluwa noon si Selena. Sakto namang naubos ang kape ni Jermaine at maingay niyang nilapag ‘yon sa mesa. Para bang gigil na gigil siya sa bagong dating. “Speak of the devil, and the devil shall appear,” sambit ni Jermaine bago tumayo at inayos ang necktie ng kanyang suit. Nagawa niya pang tignan si Selena at ngumisi.“Are you saying I’m a devil?” nakataas ang kilay na tanong ni Selena. “If the shoe fits, wear it,” balik ni Jermaine, ang ngiti niya nananatiling nakakaloko. “Or better yet, burn it para wala nang makagamit.”Halata sa mukha ni Selena na gusto niyang sabunutan si Jermaine, pero pinilit niya ang sarili na kumalma. She crossed her arms and tilted her chin up—classic Selena posture. Palaban. Matapang. Pero hindi ko na rin maikakaila… may bahid ng tensyon sa mga mata niya ngayon na dati, hindi niya kailanman pinakita. Kakaiba ang aura niya, para bang may nakabalot dito.“I’m here to see Domini
Last Updated: 2025-07-30
Ang Asawa Kong Artista
“Kahit sabay pa tayong nangako sa altar, wala kang aasahan sa’kin. I’m not going to be the husband you want.”
Ang mga salitang ito mula kay Luigi Ibarra ay parang kutsilyong tumagos sa puso ni Nami Santiago—isang mayaman ngunit nerdy na babae na matagal nang may lihim na paghanga kay Luigi. Si Luigi, ang pinakasikat na aktor sa bansa, ay napilitang magpakasal kay Nami upang mapanatili ang legacy ng kanyang pamilya. Ngunit kahit kailan, wala itong patak ng pagmamahal para sa kanya. She was the complete opposite of his type, and she knew it. Pero masyado lang talaga siyang martir.
Hanggang isang gabi, nagbago ang lahat. Nahuli niyang may ibang babae si Luigi—ang ka-love team nitong si Sasha Alvarez. Sa puntong iyon, tuluyan na niyang binitawan si Luigi. Pero kasabay ng kanyang paglayo ay natuklasan niyang nagdadalang-tao siya.
Four years have passed, at nabaliktad ang sitwasyon. Si Luigi na ngayon ang naghahabol nang malaman niyang may anak sila ni Nami. Will she choose to forgive him, or will she move on and choose Arren Corpuz, another famous actor who stood by her side when everything fell apart?
Read
Chapter: Kabanata 12: Car (SPG)Third Person POVHabang pauwi sa kanilang tahanan. Tahimik sa buong byahe ang dalawa. Si Nami ay occupied pa rin ang isip sa mga sinabi ni Luigi kanina. Ayos lang naman sa kanya kung gagawin siyang parausan nito sa kama, ang tanging bumabagabag sa kanya ay kung hanggang doon na lamang ‘yon. Nahinto lamang ang kanyang mga agam-agam nang tumigil sa Luigi sa isang tabi. Madilim ang daan, ang kanilang sasakyan lamang ang makikita sa kalawakan ng kalsada. She shot Luigi a questioning look, her brow creased in confusion, wondering why they had stopped.“Hindi na ako makapaghintay,” sambit ng lalaki sa kanya. “Take off your clothes, pleasure me.” Napaawang ang bibig ni Nami, oo nga at alam niyang gagawin siya nitong alipin sa kama. Subalit hindi siya makapaniwalang maging sa labas ay magagawang hilingin ‘yon ni Luigi.“Sa bahay nalang, baka may dumaan.” “Wala akong pakealam. Hubad! Ayaw mo? Sige sa daan kita kakant*tin, hahatakin kita palabas,” gigil na sambit ni Luigi. Nayanig siya sa b
Last Updated: 2024-12-07
Chapter: Kabanata 11: Family DinnerNami Ashantelle Santiago’s POV Hindi ko mapigilan ang excitement na kumakalat sa buong sistema ko. Paano, unang beses itong sabay kaming pupunta ni Luigi sa family dinner. Ang mga kamay ko ay hindi maiwasang mag-pawis dahil sa pinaghalong kaba, excitement, at kilig. Feeling ko ay kahit papaano, unti-unti na akong binabalingan ng tingin ng aking asawa. “Di halatang excited kayo, ma’am, ah?” Natatawang sabi ni Manang Beth. Kasama ko sila ngayon habang hinihintay ang asawa kong si Luigi sa aming malaking veranda. Kanina ko pa sinisilip ang phone ko kung nag-text na ba si Luigi, kung malapit na ba siya, kung nasaan na siya. “Hay nako, Beth, hayaan mo na si Ma’am, alam mo naman na minsan lang ang ganitong lalabas sila ni Sir kasama ang buong pamilya,” sabi naman ni Manang Eda. Marahan naman akong ngumiti. “Hayaan niyo, mga manang. Ipag-uuwi ko kayo ng masarap na ulam! Sana ay hindi pa kayo tulog mamaya pag-uwi namin.” “Ay, huwag na!” Pabiro namang tinapik ni Manang Eda ang braso ko
Last Updated: 2024-12-06
Chapter: Kabanata 10: Invitation Kasalukuyan akong nanonood ng telebisyon. Umeere ngayon ang eksena kung saan magkasama ang aking asawa at ang katambal niyang si Sasha. Binalik kong muli ang aking salamin at nagpusod dahil pakiramdam ko, ibang tao ako kapag wala ito. “Ma’am, ang galing talaga umarte ni sir, ano? Tiyak akong hahakot na naman siya ng mga awards pagkatapos ng taon,” sabi ni Manang Beth habang kumakain ng niluto naming popcorn. Kumuha rin si Manang Eda sa hawak ni Manang Beth. “Oo nga, ma’am, sobrang bagay ni sir ang trabaho niya. Kahit sinong itapat mong artista ay hindi mangangalahati sa kanya.” Ganito ang eksena namin sa bahay sa tuwing wala si Luigi. Kapag natapos maglinis sila Manang Beth at Manang Eda, sasamahan nila akong mag-marathon. Wala naman kasi akong magawa. Wala naman kaming anak ni Luigi na maaari sanang alagaan habang wala siya. Uminit ang pisngi ko habang iniisip na paano kung may maliit kaming supling? Tatratuhin niya kaya ako nang mas maayos? Mababawasan kaya ang oras na lagi
Last Updated: 2024-12-05
Chapter: Kabanata 09: Aftermath Nami Ashantelle Santiago’s POV Pagdilat ko ng mga mata, ang unang naramdaman ko ay ang bigat ng braso ni Luigi na nakadagan sa baywang ko. Nakayakap siya sa akin, at ang hininga niya ay tumatama sa likod ng leeg ko. Sinubukan kong bumangon nang dahan-dahan, pero bago ko pa magawa, humigpit ang yakap niya. "Stay," mahina niyang sabi, halatang kakagising lang. Napatigil ako. Para akong nakuryente sa tinig niya—malalim, mababa, at medyo malambing? Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto pa rin ng nangyari kagabi o dahil hindi lang talaga ako sanay marinig ang ganoong tono mula sa kanya. Bumalik sa isip ko ang bawat detalye kagabi, ang haplos niya, ang mga halik, ang bawat bulong. Lahat ng iyon ay parang dumaan lang nang napakabilis pero nag-iwan ng marka sa puso ko. “Luigi… ipagluluto pa kita.” “Let the maid do their work. Dito ka muna,” humigpit lalo ang yakap niya sa akin. Sumiksik siya sa leeg ko at lalong lumapit ang katawan niya sa akin. Naramdaman ko agad ang ma
Last Updated: 2024-12-03
Chapter: Kabanata 08: Happy Anniversary (SPG)Nami Ashantelle Santiago’s POV“W-wag mong kainin, nahihiya ako…ohh!”Napakapit ako sa kanyang buhok. Masuyo niyang nilalamutak ang pagkababae ko at hindi ko mapigilan ang paglakas ng ungol. Sinubukan kong kagatin ang aking labi upang hinaan, dahil baka marinig ng mga katulong sa ibaba. Kapag gabi pa naman ay kahit kaluskos lang mabilis mong maririnig. “Ang tamis mo, Ashantelle,” iniwan niya ang ibaba ko at umangat papunta sa akin. Hinalikan niya ako at natikman ko pa ang lasa ng katas ko sa mga labi niya. Hindi ako marunong humalik, sinusundan ko lamang kung paano maglaro ang kanyang dila sa akin. Hanggang sa makuha ko ang tamang ritmo. Parang espadang naglalaban ang aming mga dila at bahagya pang nagbubuhol. Habang naka-ibabaw siya sa akin at hinahalikan ako, naramdaman ko ang isang kamay niyang naglalakbay patungo sa mga s*so ko, pinisil-pisil niyo ito at nilaro ang mga utong. Napapa-awang tuloy ang labi ko at sa tuwing nangyayari iyon ay papasukin agad ng dila niya, halos galug
Last Updated: 2024-12-02
Chapter: Kabanata 07: Birhen (SPG)Nami Ashantelle Santiago’s POVDumampi ang lamig ng aircon sa hubad kong katawan. Gusto kong magtakip o kumutan ang katawan ko. Sapagkat tanging bra at panty ko na lamang ang naiiwan sa akin. Nahihiya ako kung paano niya ako tignan ngayon. Kakaiba sa madalas niyang tingin na mababakas ang panlalait. Ang mata niya ngayon ay puno ng init, pagnanasa, at paghanga? Hindi ko alam. Medyo nahihirapan akong hulaan dahil unang beses ito. “I think this is wrong, Luigi. Magbihihis na ako,” dadamputin ko na sana isa-isa ang damit ko ngunit mabilis niyang pinigil ang kamay ko. Isang mainit na patak ng halik ang ginawad niya sa aking balikat. Para akong nanghina. Dati ay pangarap ko lamang na kahit papaano ay mahagkan niya ako. Ngayon, parang sinasayaw ako ng langit sa isang makamundong paraiso. “Akala ko ba ay gusto mong tapunan kita ng tingin? Hindi ba at gustong mahalin at pahalagahan kita?” Tanong niya, dinidilaan na ngayon ang aking leeg. Bawat dampi ng labi niya ay naghahatid ng kilig at
Last Updated: 2024-12-01
LOGIN
