LOGINShare
เจ้าสาวไม่เดียงสา 19
Last Updated:
2025-05-02 16:00:05มือเล็กกำจิกผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้างามเหยเกบิดส่ายไปมาบนหมอนนุ่ม เหงื่อเม็ดใสผุดพรายตามไรผม สะโพกสวยแอ่นร่อนขยับเชื้อเชิญไม่ติดที่นอน ขณะที่คนรุกเร้าไม่ได้หยุดหย่อนการโจมตีแม้แต่น้อย ลานดอกไม้ชุ่มฉ่ำถูกสำรวจตรวจตราทุกตารางนิ้ว ไม่มีที่ใดเลยที่ลิ้นสากร้อนของเขาจะไม่ได้แวะเวียนทักทาย และเมื่อความกระสันซ่านแล่นพล่านไปทั้งร่าง น่านน้ำสูญสิ้นความเป็นตัวของตัวเอง สะโพกเต่งตึงแอ่นหยัดค้างรับการจ้วงแทงจากลิ้นสากซ้ำๆ จนระเบิดน้ำหวานซาบซ่านอาบไล้ทั่วแปลงดอกไม้ชุ่มฉ่ำ เสียงหวานหวีดร้องระงมกับความรู้สึกใหม่ที่เคยพบพานเป็นครั้งแรกของชีวิต
“อื๊อ!...กรี๊ดดดดด” คนที่รอท่ารอยู่แล้วดูดกลืนกินอย่างภาคภูมิใจ แล้วยังจูบซับทั่วเนื้อนุ่มนิ่มสีสด ระเรื่อยมายังเนินอวบอูม ก่อนจะซุกซบใบหน้าลงนิ่งค้างราวกับจะสั่งลาเนินสวาทนั้นอยู่ชั่วครู่
ภูชิตเคลื่อนตัวขึ้นมาจนใบหน้าเสมอกับหญิงสาว จมูกโด่งและริมฝีปากของเขาจูบซับเหงื่อเม็ดเล็กๆตามไรผมอย่างเอาใจ น่านน้ำลืมตาขึ้นสบสายตา
Related chapters
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 20
“พอเถอะนะ น้ำเจ็บ ฮึกๆๆ คุณภูเอามันออกไปเถอะ เราคงไม่ใช่เนื้อคู่กัน เราเข้ากันไม่ได้หรอกค่ะน้ำเจ็บจริงๆนะ” ภูชิตชะโงกศีรษะขึ้นคลี่ยิ้มหวานเจ้าเล่ห์อีกแล้ว เขาขยับโหย่งตัวขึ้น มือใหญ่จับหัวเข่าทั้งสองข้างแยกออกกว้าง นิ้วเรียวใหญ่กดบี้เม็ดเล็กๆสีสวย สายตาคมวาวสบตากลมโตนิ่งค้างสะกดให้คนใต้ร่างหลงกล ก่อนจะค่อยๆส่งมอบตัวตนของตนเข้าไปอย่างระมัดระวัง ใบหน้างามบิดเหยเก น้ำตาไหลรินมองสบตาตอบเขาอย่างตัดพ้อ“เชื่อใจผมนะคนเก่ง มันจะดีขึ้น” น่านน้ำพยักหน้ารับทั้งน้ำตานองหน้า มาขนาดนี้แล้วก็คงต้องเชื่อใจเขาแล้วล่ะ ดูจากการที่เขายังยืนยันจะเดินหน้าต่อด้วยการดุนดันเข้ามาในร่างเธอ คงไม่มีอะไรมาฉุดรั้งเขาได้แล้ว หญิงสาวหลับตาลงรอคอยให้ความเจ็บทรมานนี้ผ่านไปเสียที คาดหวังว่าเมื่อผ่านจุดนี้ไปอะไรๆมันจะดีขึ้นอย่างที่เขาบอก ภูชิตจูบซับหยาดน้ำตาใสแผ่วเบา ดูดดึงริมฝีปากจิ้มลิ้มแทรกลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากนุ่ม มอบจูบแสนหวานซ่านละมุนเนิ่นนาน ก่อนจะผละออกแล้วไล้เรื่อยลงมายังอกอวบ ดูดกลืนเข้าเต็มอุ้งปากร้อนแล้วคายออก เรียวลิ้นสากเกี่ยวตวัดย
Last Updated : 2025-05-03นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 21
“น้ำ...ถ้าไม่ตื่นจะโดนลักหลับนะ” เสียงทุ้มนั้นแหบพร่าตามอารมณ์ภายในของคนพูด“ใครลักอะไร เดี๋ยวน้ำจะไปแจ้งตำรวจมาจับนะ” ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มขยับตอบทั้งที่ยังหลับตาไม่รู้เรื่อง น่านน้ำพลิกกายนอนตะแคง ภูชิตคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ชิชะ...จะแจ้งตำรวจมาจับเขาเหรอแม่ตัวยุ่ง เขาอุตส่าห์ใจดีให้พักผ่อนมาทั้งคืนแล้วนะ ทั้งที่เขาทรมานปวดร้าวแทบขาดใจ อย่างนี้ต้องจัดการขั้นเด็ดขาดไม่ให้เหลือเรี่ยวแรงไปแจ้งตำรวจริมฝีปากร้อนค่อยๆบรรจงจูบไหล่มน ซุกไซ้ใบหน้าไปตามซอกคอหอมกรุ่น เลื่อนไปที่แก้มเนียน มือหนาพลิกให้ร่างงามนอนหงาย ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกดึงทิ้งลงพื้นห้องอย่างไม่ไยดี ร่างขาวโพลนสมส่วนปรากฏแก่สายตาเขาทันที ใบหน้าหล่อเข้มก้มลงซุกไซ้ดอมดมอย่างอดใจไม่ไหว“อื๊อ! ทะ...ทำอะไรคะ” น่านน้ำใช้มือเล็กยันบ่ากว้างสองข้าง หากแต่แรงน้อยนิดไม่ได้ทำให้คนบนร่างขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย&
Last Updated : 2025-05-03นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 22
มือใหญ่ลูบไล้ไปตามร่างบางระหง ก่อนจะวกมายังจุดที่เชื่อมประสานกันอยู่ นิ้วเรียวใหญ่ร้ายกาจคืบคลานเข้าบดบี้ยอดเกสรกลางกลีบกุหลาบสีสวย ขณะที่สะโพกสอบขยับรุนแรง และเร่งรัวเร็วขึ้น น่านน้ำเบี่ยงหน้าผละจากริมฝีปากหยักได้รูปเพื่อครวญครางเสียงดัง ปลดปล่อยทุกความรู้สึกโบยบินไปยังเวิ้งฟ้าสีรุ้งประกายระยิบระยับ ร่างบางเกร็งค้างขูดข่วนจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง เพื่อระบายความเสียวซ่านหวานล้ำ ช่องทางรักเร้นลับตอดรัดความเข็งแกร่งในร่างของตนเป็นจังหวะ“ผมหลงน้ำแล้วล่ะ อื้มมม...อีกนิดนะคนเก่ง” ภูชิตกระซิบเสียงพร่า น่านน้ำหูอื้อตาลายเสียวซ่านราวกับจะขาดใจ เมื่อตัวเองแตะขอบโค้งฟ้าสายรุ้งไปแล้ว แต่คนที่จับจูงนำทางมายังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดการเคลื่อนไหวในร่างของตน“อ๊าย...คะ คุณภู น้ำ...น้ำไม่ไหวแล้วนะคะ... อ๊ะๆ” ภูชิตโยกวนสะโพกสอบจนคนไม่ไหวกรีดร้องเสียงหลง เสียวสะท้านจนตะกายแตะขอบฟ้าเป็นรอบที่สองติดๆกัน สะโพกสอบจึงเร่งความเร็วจนร่างเล็กสั่นคลอน&nbs
Last Updated : 2025-05-04นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 23
“แตงอ่อน แตงอ่อน” ภูชิตอุ้มน่านน้ำเข้าบ้าน ขณะก้าวขึ้นบันไดจึงเรียกแม่บ้านมาสั่งงาน นางแตงอ่อนเดินเร็วออกมาจากห้องครัว เดินขึ้นบันไดตามไปทันที“คุณภูคะ ไปส่งน้ำที่ห้องก่อนสิคะ” น่านน้ำกระซิบกระซาบให้พอได้ยินกันสองคน เพราะรู้ว่านางแตงอ่อนเดินตามหลังมา“ผัวเมียก็ต้องนอนห้องเดียวกันสิ” น่านน้ำอ้าปากเหวอ ทำหน้าราวกับจะร้องไห้“ไม่ได้นะคะ เรายังอยู่ในฐานะนายจ้างกับลูกจ้าง อย่าทำอย่างนี้เลยค่ะ นะคะ” ภูชิตสบสายตาอ้อนวอนของหญิงสาว“นะคะ...ให้โอกาสน้ำปรับตัวก่อนนะคะ” สายตาวิงวอนขอร้องทำให้ภูชิตพาหญิงสาวไปยังประตูห้องของเจ้าตัว นางแตงอ่อนรู้งานรีบเปิดประตูให้ทันที“ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานเอ่ยขอบคุณเบาๆ ไม่กล้าเงยหน้ามองคนที่พาตัวเองมาวาง
Last Updated : 2025-05-04นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 24
“น้ำยังไม่หิวค่ะ” ปากบางจิ้มลิ้มขยับตอบเบาๆก่อนจะซุกหน้าลงแนบหมอนกอดกระชับผ้าห่มแน่น อาการอ่อนล้าจากการถูกรังแกเมื่อคืนกับเมื่อเช้า ทำให้เรี่ยวของเธอถดถอยลงไปมาก ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากนอนอย่างเดียว“แต่ผมหิวแล้ว หิวมากด้วย”“หิวก็ทานสิคะ”“อนุญาตแล้วนะ”“อือ...” ดวงตากลมโตยังปิดสนิท ขณะเอ่ยอนุญาตออกไป โดยไม่ได้รู้เลยว่าไอ้อาการหิวของชายหนุ่มนั้น มันคนละความหมายกับที่ตัวเองเข้าใจ“อื๊อ...ทะ ทำอะไรคะคุณภู” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัวทันที เมื่อชายเสื้อและบราเซียร์ตัวเล็กถูกเลิกขึ้นมากองอยู่เหนือเนินอกพร้อมกับ ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองอกอวบของเธออย่างว่องไว ร่างเล็กดิ้นขลุกขลัก ดวงตาเบิกโพลงอย่างตกใจ พยายามใช้มือดันบ่าแข็งแกร่งให้
Last Updated : 2025-05-05นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 25
“เราใช้ความรู้สึกแตะต้องกันและกัน ตรงนี้...ของน้ำ” นิ้วเรียวแทรกเข้าในช่องทางรักช้าๆเพื่อบอกว่าตรงนี้หมายถึงตรงไหน น่านน้ำสะดุ้งตัว หลบสายตาอย่างเขินอาย“กับตรงนี้ของผม” มือใหญ่จับมือเล็กมาสัมผัสความแข็งขึงของตนเองโดยไม่ปรึกษาเจ้าของมือสักนิดว่าจะเต็มใจไหม น่านน้ำหน้าแดงเข้าไปใหญ่ แต่ก็ยอมสัมผัสแต่โดยดี“เราเข้ากันได้ดีใช่ไหม” หญิงสาวพยักหน้ารับอายๆ“เพราะฉะนั้น เชื่อเถอะว่าถึงจะมองไม่เห็นมันก็จะหากันจนเจอ” รอยยิ้มกรุ้มกริ่มของภูชิตทำให้น่านน้ำหัวใจเต้นแรง เมื่อมือใหญ่เลื่อนมายึดสะโพกเต่งตึงเธอไว้อีกครั้ง ดวงตากลมโตหลับตาพริ้ม หญิงสาววางมือบนบ่ากว้าง เธอปล่อยให้ความรู้สึกนำทาง ความอุ่นลื่นขอเธอค่อยๆรับตัวตนของชายหนุ่มเข้ามาในกายอย่างช้าๆ เล็บสั้นจิกฝากฝังรอยบนบ่ากว้าง เพื่อระบายความเสียวซ่านที่มาพร้อมกับความอึดอัดคับแน่นกลางกาย จนกระทั่งสองร่างหลอมรวมกันจนกลายเป็นหนึ่
Last Updated : 2025-05-05นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 26
ตะวันกำลังจะลับตาตรงทิวเขายาวเหยียด ภูชิตยืนกอดอกอยู่ระเบียงด้านล่างของบ้าน ดวงตาสีเข้มมองไปเบื้องหน้า คล้ายกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หญิงสาวที่เขากินแทนอาหารมื้อเที่ยงคงยังหลับอยู่ เพราะโดนเขาจับกินจนหมดสิ้นเรี่ยวแรง รอยยิ้มผุดพรายขึ้นเต็มใบหน้าหล่อเหลาเมื่อหัวใจคิดถึงคนที่โดนจับกิน กับผู้หญิงคนอื่นเซ็กซ์คือการแลกเปลี่ยนความสุขชั่วคราวเท่านั้น แต่ทำไมกับน่านน้ำเขากับรู้สึกลึกซึ้งจนสุดหัวใจอย่างนี้นะ ถึงเวลาที่เขาจะต้องหยุดอยู่กับคนนี้อย่างจริงจังเสียทีแล้วใช่ไหม“เอ่อ...นายครับ” ชายหนุ่มหันหลังกลับไปมองเจ้าของเสียงทันที“คนงานชั่วคราวที่เราจ่ายเงินค่าจ้างล่วงหน้าเพื่อมาตัดอ้อย ถูกตัดหน้าไปแล้วครับ”“ใคร?...” แววตาวาวโรจน์กรุ่นโกรธทำให้ลูกน้องที่มารายงานข่าวเสียวสันหลังวาบ“ไร่ผู้ใหญ่ศัก
Last Updated : 2025-05-06นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 27
“รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีๆนะน้ำ เราเป็นผู้หญิงไปอยู่ต่างถิ่นต่างที่มันอันตราย อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน ยิ่งผู้ชายนะยิ่งไว้ใจไม่ได้ เป็นผู้หญิงต้องพึงรักษาสิ่งที่ควรรักษาไว้ให้ดีนะ”ความคิดหยุดลงแค่นั้นเมื่อสำนึกด้านดีสะกิดให้เธอต้องรู้สึกผิด ถ้าป้าดอกไม้รู้ว่าหลานสาวทำตัวเหลวแหลกอย่างนี้ ป้าคงเสียใจ...แล้วก็คงตามมาจัดการเธอแน่ๆ น่านน้ำหดคอลงทำหน้าตาหวาดหวั่นทำยังไงดีล่ะน่านน้ำ...เราต้องพิชิตใจทำให้คุณภูรักให้ได้ ต้องจับคุณภูให้อยู่หมัด ให้ยกขันหมากไปสู่ขอกับป้าดอกไม้ ต้องเข้าตามตรอกออกตามประตู ถึงจะปีนหน้าต่างข้ามขั้นตอนมาแล้วก็เหอะ“หน้าอกเล็กไม่ใช่เรื่องใหญ่ คุณภูบอกว่าพอรับได้ แต่...วิธีปฏิบัติมัดใจชายต้องทำยังไงนะ” นอนคิดอยู่ครู่เดียวน่านน้ำก็ดีดตัวลุกขึ้น ดึงผ้าห่มคลุมร่างแล้วลากกลับไปยังห้องของตนเอง&nbs
Last Updated : 2025-05-06
Latest chapter
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 30
“อื้อออ...” น่านน้ำครางเสียงหวานในลำคอ ขยับตัวแอ่นร่างบดเบียดเข้าหาคนบนร่าง วงแขนเล็กยกขึ้นโอบกอดร่างใหญ่ที่ยังอยู่ในสภาพเสื้อผ้าครบชุด ศีรษะทุยเล็กนอนแนบไปกับโซฟาตัวใหญ่ หญิงสาวหลับตาพริ้มอย่างรอคอย เมื่อภูชิตผละจากริมฝีปากบาง ใบหน้าคมเข้มค่อยๆลากเลื่อนลงมาตามลำคอระหง ลิ้นร้อนสากตวัดทักทายผิวเนื้อเนียนนุ่มที่ใบหน้าเคลื่อนผ่าน อกอวบถูกครอบครองดูดดึงและขบเม้มเบาๆที่ปลายยอด มือใหญ่เคลื่อนต่ำลงลูบไล้หน้าท้องเนียนเรื่อยไปจนถึงเนินอวบกลางกายสาว นิ้วเรียวใหญ่ถูกส่งเข้าไปสำรวจช่องทางรักช้าๆ สะโพกสวยยกขึ้นสอดรับทันที“อา...คุณภู” ความนุ่มลื่นและชุ่มฉ่ำทำให้คนที่ได้สัมผัสหัวใจกระตุก ภูชิตค่อยๆเคลื่อนกายจนใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับดอกไม้สีสวย นิ้วเรียวใหญ่ที่นำทางมาก่อนแล้วขยับเข้าออกในช่องทางคับแน่นเป็นจังหวะ น่านน้ำบิดเร่าไปกับความร้อนแรงที่แทรกลงในกาย“อ๊า...คุณภูขา” เสียงหวานครวญครางราวกับจะขาดใจ เมื่อปากร้อนฉกลงบนเนื้อนุ่มฉ่ำหวานสีสด ที่ถูกหัวแม
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 29
น่านน้ำผละออกจากร่างของภูชิต นั่งคุกเข่าลงระหว่างขาของชายหนุ่ม เข็มขัดตะขอซิปกางเกงถูกปลดออกหมดแล้วด้วยฝีมือของเธอเอง ใบหน้าสวยแหงนขึ้นมองใบหน้าหล่อเข้ม เขายังหลับตาพริ้มรอคอยในสิ่งที่เธอจะทำให้ ปากจิ้มลิ้มพ่นลมออกมาเบาๆ สายตาหลุบลงมองความโป่งพองที่กลางกายของคนตัวใหญ่ ที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงในสีขาว มือเล็กสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัดขณะที่เอื้อมไปเกี่ยวขอบกางเกงชั้นใน และเมื่อออกแรงรั้งเพียงนิด อะไรที่มันขยับขยายใหญ่โตและรอท่าจะออกมาสู่สายตาเธออยู่แล้ว ก็ดีดผึงผงาดง้ำตั้งโด่ขึ้นมาทันที น่านน้ำตาเบิกโพลง อ้าปากค้าง มือไม้สั่นไร้สิ้นเรี่ยวแรง เธอเคยเห็นมาก่อนแล้ว ใกล้ชิดกันมาก็หลายครั้ง แต่ไอ้การที่มานั่งจ้องระยะประชิดขนาดนี้ มันทำให้การหายใจทางจมูกอย่างเดียว ดูเหมือนร่างกายเธอจะได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอเสียแล้ว เธอจำเป็นต้องสูดลมหายใจเข้าทางปากเพื่อรับออกซิเจนให้มากขึ้น หัวใจเต้นรัวเร็วสะท้อนอยู่ในอก จนหูแว่วได้ยินเสียงจังหวะเต้นของหัวใจตนเอง ท้องไส้เธอพานปั่นป่วนขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ สมองโหวงๆดวงตาพร่าเลือน ความใหญ่โตที่ตระหง่านอยู่ตรงหน้าเริ่มกลายเป็นภาพซ้อน
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 28
“อุ๊ย! คุณภู...ทำอะไรคะ” ภูชิตไม่ตอบ เขาคลี่ยิ้มละลายใจให้เธอ มือใหญ่จับพนักเก้าอี้ตัวที่เธอนั่งอยู่หมุนให้คนตัวเล็กหันมาสบตากัน น่านน้ำเงยหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ ก็เมื่อคืนกับเมื่อเช้าจนกระทั่งถึงเมื่อครู่นี้ เขายังอยู่เฉยเมยกับตัวตนของเธออยู่นี่นา แล้วอยู่ดีๆมาทำเป็นใส่ใจเข้าใกล้ทำไม“หอมแก้มเมีย คิดถึง งานยุ่ง” คำพูดของเขาดูเหมือนจะคลี่คลายปมปริศนาในใจของเธอได้ทั้งหมด ใบหน้าหล่อเข้มก้มลงจนเกือบชิดใบหน้านวลของเธอ น่านน้ำหลับตาลงเมื่อริมฝีปากหยักครอบครองริมฝีปากบางของตัวเอง มือเล็กยกขึ้นวางทาบบนหน้าอกกว้าง ใบหน้างามแหงนเงยเพื่อรับจูบจากเขาอย่างเต็มใจ เธอยอมรับกับตัวเองว่าจูบของเขาทำให้เธอรู้สึกวาบหวามเบาหวิวราวกับล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ“อื้มมม” เสียงทุ้มครางอย่างพอใจ เมื่อเรียวลิ้นเล็กเกี่ยวรัดกระหวัดตอบโต้ลิ้นสากของตน มือของภูชิตข้างหนึ่งยังจับอยู่บนพนักเก้าอี้เพื่อพยุงร่างใหญ่ ขณะที่อีกข้างเริ่มรุกรานกอบกุมอกอวบพอดีมืออย่างปลุกเร้า“อ๊ะ...คุณภูคะ” น่านน้ำอุทานเบาๆ เมื่อภูชิตสอดมือหายเข้าไปในสาบเสื้อที่ถูกแกะกระดุมออกตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ใบหน้าสากผละจา
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 27
“รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีๆนะน้ำ เราเป็นผู้หญิงไปอยู่ต่างถิ่นต่างที่มันอันตราย อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน ยิ่งผู้ชายนะยิ่งไว้ใจไม่ได้ เป็นผู้หญิงต้องพึงรักษาสิ่งที่ควรรักษาไว้ให้ดีนะ”ความคิดหยุดลงแค่นั้นเมื่อสำนึกด้านดีสะกิดให้เธอต้องรู้สึกผิด ถ้าป้าดอกไม้รู้ว่าหลานสาวทำตัวเหลวแหลกอย่างนี้ ป้าคงเสียใจ...แล้วก็คงตามมาจัดการเธอแน่ๆ น่านน้ำหดคอลงทำหน้าตาหวาดหวั่นทำยังไงดีล่ะน่านน้ำ...เราต้องพิชิตใจทำให้คุณภูรักให้ได้ ต้องจับคุณภูให้อยู่หมัด ให้ยกขันหมากไปสู่ขอกับป้าดอกไม้ ต้องเข้าตามตรอกออกตามประตู ถึงจะปีนหน้าต่างข้ามขั้นตอนมาแล้วก็เหอะ“หน้าอกเล็กไม่ใช่เรื่องใหญ่ คุณภูบอกว่าพอรับได้ แต่...วิธีปฏิบัติมัดใจชายต้องทำยังไงนะ” นอนคิดอยู่ครู่เดียวน่านน้ำก็ดีดตัวลุกขึ้น ดึงผ้าห่มคลุมร่างแล้วลากกลับไปยังห้องของตนเอง&nbs
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 26
ตะวันกำลังจะลับตาตรงทิวเขายาวเหยียด ภูชิตยืนกอดอกอยู่ระเบียงด้านล่างของบ้าน ดวงตาสีเข้มมองไปเบื้องหน้า คล้ายกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หญิงสาวที่เขากินแทนอาหารมื้อเที่ยงคงยังหลับอยู่ เพราะโดนเขาจับกินจนหมดสิ้นเรี่ยวแรง รอยยิ้มผุดพรายขึ้นเต็มใบหน้าหล่อเหลาเมื่อหัวใจคิดถึงคนที่โดนจับกิน กับผู้หญิงคนอื่นเซ็กซ์คือการแลกเปลี่ยนความสุขชั่วคราวเท่านั้น แต่ทำไมกับน่านน้ำเขากับรู้สึกลึกซึ้งจนสุดหัวใจอย่างนี้นะ ถึงเวลาที่เขาจะต้องหยุดอยู่กับคนนี้อย่างจริงจังเสียทีแล้วใช่ไหม“เอ่อ...นายครับ” ชายหนุ่มหันหลังกลับไปมองเจ้าของเสียงทันที“คนงานชั่วคราวที่เราจ่ายเงินค่าจ้างล่วงหน้าเพื่อมาตัดอ้อย ถูกตัดหน้าไปแล้วครับ”“ใคร?...” แววตาวาวโรจน์กรุ่นโกรธทำให้ลูกน้องที่มารายงานข่าวเสียวสันหลังวาบ“ไร่ผู้ใหญ่ศัก
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 25
“เราใช้ความรู้สึกแตะต้องกันและกัน ตรงนี้...ของน้ำ” นิ้วเรียวแทรกเข้าในช่องทางรักช้าๆเพื่อบอกว่าตรงนี้หมายถึงตรงไหน น่านน้ำสะดุ้งตัว หลบสายตาอย่างเขินอาย“กับตรงนี้ของผม” มือใหญ่จับมือเล็กมาสัมผัสความแข็งขึงของตนเองโดยไม่ปรึกษาเจ้าของมือสักนิดว่าจะเต็มใจไหม น่านน้ำหน้าแดงเข้าไปใหญ่ แต่ก็ยอมสัมผัสแต่โดยดี“เราเข้ากันได้ดีใช่ไหม” หญิงสาวพยักหน้ารับอายๆ“เพราะฉะนั้น เชื่อเถอะว่าถึงจะมองไม่เห็นมันก็จะหากันจนเจอ” รอยยิ้มกรุ้มกริ่มของภูชิตทำให้น่านน้ำหัวใจเต้นแรง เมื่อมือใหญ่เลื่อนมายึดสะโพกเต่งตึงเธอไว้อีกครั้ง ดวงตากลมโตหลับตาพริ้ม หญิงสาววางมือบนบ่ากว้าง เธอปล่อยให้ความรู้สึกนำทาง ความอุ่นลื่นขอเธอค่อยๆรับตัวตนของชายหนุ่มเข้ามาในกายอย่างช้าๆ เล็บสั้นจิกฝากฝังรอยบนบ่ากว้าง เพื่อระบายความเสียวซ่านที่มาพร้อมกับความอึดอัดคับแน่นกลางกาย จนกระทั่งสองร่างหลอมรวมกันจนกลายเป็นหนึ่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 24
“น้ำยังไม่หิวค่ะ” ปากบางจิ้มลิ้มขยับตอบเบาๆก่อนจะซุกหน้าลงแนบหมอนกอดกระชับผ้าห่มแน่น อาการอ่อนล้าจากการถูกรังแกเมื่อคืนกับเมื่อเช้า ทำให้เรี่ยวของเธอถดถอยลงไปมาก ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากนอนอย่างเดียว“แต่ผมหิวแล้ว หิวมากด้วย”“หิวก็ทานสิคะ”“อนุญาตแล้วนะ”“อือ...” ดวงตากลมโตยังปิดสนิท ขณะเอ่ยอนุญาตออกไป โดยไม่ได้รู้เลยว่าไอ้อาการหิวของชายหนุ่มนั้น มันคนละความหมายกับที่ตัวเองเข้าใจ“อื๊อ...ทะ ทำอะไรคะคุณภู” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัวทันที เมื่อชายเสื้อและบราเซียร์ตัวเล็กถูกเลิกขึ้นมากองอยู่เหนือเนินอกพร้อมกับ ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองอกอวบของเธออย่างว่องไว ร่างเล็กดิ้นขลุกขลัก ดวงตาเบิกโพลงอย่างตกใจ พยายามใช้มือดันบ่าแข็งแกร่งให้
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 23
“แตงอ่อน แตงอ่อน” ภูชิตอุ้มน่านน้ำเข้าบ้าน ขณะก้าวขึ้นบันไดจึงเรียกแม่บ้านมาสั่งงาน นางแตงอ่อนเดินเร็วออกมาจากห้องครัว เดินขึ้นบันไดตามไปทันที“คุณภูคะ ไปส่งน้ำที่ห้องก่อนสิคะ” น่านน้ำกระซิบกระซาบให้พอได้ยินกันสองคน เพราะรู้ว่านางแตงอ่อนเดินตามหลังมา“ผัวเมียก็ต้องนอนห้องเดียวกันสิ” น่านน้ำอ้าปากเหวอ ทำหน้าราวกับจะร้องไห้“ไม่ได้นะคะ เรายังอยู่ในฐานะนายจ้างกับลูกจ้าง อย่าทำอย่างนี้เลยค่ะ นะคะ” ภูชิตสบสายตาอ้อนวอนของหญิงสาว“นะคะ...ให้โอกาสน้ำปรับตัวก่อนนะคะ” สายตาวิงวอนขอร้องทำให้ภูชิตพาหญิงสาวไปยังประตูห้องของเจ้าตัว นางแตงอ่อนรู้งานรีบเปิดประตูให้ทันที“ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานเอ่ยขอบคุณเบาๆ ไม่กล้าเงยหน้ามองคนที่พาตัวเองมาวาง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 22
มือใหญ่ลูบไล้ไปตามร่างบางระหง ก่อนจะวกมายังจุดที่เชื่อมประสานกันอยู่ นิ้วเรียวใหญ่ร้ายกาจคืบคลานเข้าบดบี้ยอดเกสรกลางกลีบกุหลาบสีสวย ขณะที่สะโพกสอบขยับรุนแรง และเร่งรัวเร็วขึ้น น่านน้ำเบี่ยงหน้าผละจากริมฝีปากหยักได้รูปเพื่อครวญครางเสียงดัง ปลดปล่อยทุกความรู้สึกโบยบินไปยังเวิ้งฟ้าสีรุ้งประกายระยิบระยับ ร่างบางเกร็งค้างขูดข่วนจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง เพื่อระบายความเสียวซ่านหวานล้ำ ช่องทางรักเร้นลับตอดรัดความเข็งแกร่งในร่างของตนเป็นจังหวะ“ผมหลงน้ำแล้วล่ะ อื้มมม...อีกนิดนะคนเก่ง” ภูชิตกระซิบเสียงพร่า น่านน้ำหูอื้อตาลายเสียวซ่านราวกับจะขาดใจ เมื่อตัวเองแตะขอบโค้งฟ้าสายรุ้งไปแล้ว แต่คนที่จับจูงนำทางมายังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดการเคลื่อนไหวในร่างของตน“อ๊าย...คะ คุณภู น้ำ...น้ำไม่ไหวแล้วนะคะ... อ๊ะๆ” ภูชิตโยกวนสะโพกสอบจนคนไม่ไหวกรีดร้องเสียงหลง เสียวสะท้านจนตะกายแตะขอบฟ้าเป็นรอบที่สองติดๆกัน สะโพกสอบจึงเร่งความเร็วจนร่างเล็กสั่นคลอน&nbs
