Anna Luisa
Nung araw na yun, ay di na kami nakapag-usap pa ni Ethan dahil saglit lang daw siya dahil may pupuntahan pa raw siya. Kaya heto ako at tinitiis ang kaingayan nina Alonika at Julia.
Wala naman akong ganang, pinagmasdan ang pag-aaway nila sa harap ko. Pabalik na kami sa Manila at kasama tong dalawa kong pinsan dahil doon na raw sila mag-aaral sa pinapasukan ko.
Kaya natitiyak kong magugulo ang buong taon ko sa pag-aaral ko dahil sa dalawang to, at sabi ni Kuya ay sa condo ko raw titira tong mga to, nung una gusto kong umangal pero wala akong magawa dahil, wala daw tutuluyan ang magkapatid sa Manila.
Habang nasa biyahe ay patuloy ang bangayan nilang dalawa, at laging napipikon si Julia kay Alonika.
"Julia, ang ingay niyo." saway ni Kuya sakanila. Kaya natigilan ang dalawa at nanahimik nalang.
At ako naman ay napalingon sa labas ng bintana, iba na ang simoy ng hangin di na katulad ng dati. Napakamoderno na ng lahat ng bagay sa taon na ito, kaya ang kalikasan ay naapektuhan na.
Hanggang sa pumasok sa alaala ko ang pinagsamahan namin ni Juancho.
Flashback
"Juancho, saan ba tayo magtutungo?" tanong ko sakanya dahil nakatakip ang kamay niya sa mata ko. Pero di niya ako sinagot at tanging pagbungisngis niya lang ang narinig ko.
Kaya hinayaan ko siyang gabayan ako sa paglalakad papunta sa kung ano man yun.
"Tiyak kong matutuwa ka sa makikita mo, mahal na binibini." bulong niya sakin, kaya napangiti ako.
Habang palayo ng palayo kami ay may naririnig akong huni ng mga ibon na wari mo'y umaawit, at lagaslas ng tubig. Saan kaya kami patungo?
"Malayo pa ba tayo?" tanong ko sakanya.
"Wag kang mag-aalala binibini malapit na tayo.." sagot niya sakin. At tsaka kami tumigil, at narinig ko ang lagaslas ng tubig, kaya sa tingin ko ay nasa isa kaming paraiso. "..pagkabilang kong tatlo, imumulat mo ang iyong mga mata." sabi niya kaya napatango nalang ako. At tsaka tinanggal ang kamay niya na nakatakip sa mata ko bale nakapikit nalang ako.
"Isa." unang bilang niya kaya napangiti ako. Ano kaya ang makikita ko? "Dalawa." pagbibilang niya pa. Kaya mas lalo akong naexcite sa makikita ko. "Tatlo." huling bilang niya, kaya agad kong binuksan ang mata ko at namangha ako sa nakita ko..
Nasa paraiso kami, may mga ibon na humuhuni sa paligid at kumikinang ang paligid. Kaya napangiti ako ng malaki.
"Makinig ka binibini, para sa iyo ang awitin na ito." sabi niya at tsaka ko siya nakitang may hawak ng gitara.
Nakita ko naman ang pagpapatugtog niya ng gitara niya tsaka nagsimulang umawit.
Sabi nila
Balang araw daratingAng iyong tanging hinihilingAt nung dumatingAng aking panalanginAy hindi na maikubli"Juancho." naluluhang sambit ko sakanya. Kaya ningitian niya ako.
Ang pag-asang nahanap ko
Sayong mga mataAt ang takot kong sakali mangIka'y mawawalaAt ngayon, nandyan ka na
'Di mapaliwanag ang nadaramaHanda ako sa walang hanggan'Di paaasahin'Di ka sasaktanMula noonHanggang ngayonIkaw at Ako"Mahal na Mahal kita, Anna Luisa." nakangiting sabi niya at tsaka nagpatuloy sa pag-awit niya.
At sa wakas
Ay nahanap ko na rinAng aking tanging hinihilingPangako sa'yoNa ika'y uunahinAt hindi naitatanggiAng tadhanang nahanap ko
Sa'yong pagmamahalAng dudulot sa pag ibigNatin na magtatagal"Sayo ko lang naranasan ang tunay na saya at ligaya, Anna Luisa. Ikaw ang naging lakas ko at minsan ay kahinaan ko." umiiyak na sabi niya sakin habang nakatitig sakin at muling umawit.
At ngayon, nandyan ka na
'Di mapaliwanag ang nadaramaHanda ako sa walang hanggan'Di paaasahin'Di ka sasaktanMula noon (Mula noon)Hanggang ngayonIkaw at AkoAt ngayon, nandito na
Palaging hahawakanIyong mga kamay'Di ka na mag-iisaSa hirap at ginhawaAy iibigin kaMula noonHanggang ngayonMula ngayonHanggang duloIkaw at AkoHuling kanta niya at tsaka lumapit sakin, at niyakap ako ng mahigpit.
"Kung papipiliin ako ng isang libo't isang daang beses, ikaw at ikaw ang pipiliin ko, Anna Luisa." bulong niya sakin.
"Mahal na Mahal din kita, Juancho." bulong ko sakanya.
At nung gabing iyon, ay ginawa naming masaya ang bawat sandali na magkasama kami. Kahit na alam naming mali, ay nagiging tama pag kami ang magkasama. Pakiramdam ko, wala na kong ibang makikitang iba pa. Siya lang ang nakikita kong makakasama ko hanggang sa dulo ng aking hininga.
End Of Flashback
"Aera, bakit umiiyak ka?" nagulat ako sa biglang pagsulpot ni Alonika sa gilid ko kaya napatingin ako sakanya at agad pinunasan ang luha ko.
"Namimiss mo ba si Yuri?" tanong naman ni Julia.
"Hindi ah, may naalala lang ako." depensa ko sakanila.
"Okay lang yan, ganyan talaga pag nagmamahal. Kung masasaktan ka, masasaktan ka. Kung iiwan ka, iiwan ka. Kaya wala tayong magagawa kundi tumanggap nalang ng tumanggap ng sakit." sabi ni Alonika sakin at tinapik ako sa balikat.
Di ko alam pero naintindihan ko ang gusto niyang iparating, tama siya. Ang pagmamahal minsan talaga ay nakakasakit rin.
Nasaksihan ko si Ina at Ama noon na laging nagtatalo at nagkakasakitan na sila pero ang isa't-isa pa rin ang kasama nila bago matapos ang araw.
Si Juancho na kaya yung para sakin? O may taong mas karapat-dapat kaysa sakanya.
Sa kaiisip ko ay di ko namalayang nasa tapat na kami ng building kung nasaan ang condo ko.
"Nandito na tayo." sabi ni Kuya kaya napalingon ako sa labas, at dali-daling lumabas ng kotse sina Alonika at Julia dahil mukhang eto ang unang beses na pupunta sila sa condo ni Aera.
"Sa tingin mo Julia? Maganda kaya condo ni Aera?" tanong ni Alonika sa kapatid niya.
"Sa tingin ko, halata namang maayos sa tirahan yang si Aera. Pero mas excited ako magboys hunting sa PUP, at gagawin ko talaga silang boyfriend agad." sabi ni Julia at hinila na ang mga maleta niya, at nauna na samin. Naiwan naman kami, habang si Alonika ay napapailing sa kapatid niya.
"Bakit lalaki agad hanap ng kapatid mo?" tanong ni Kuya kay Alonika.
"Ah Kuya, brokenhearted kasi yan sa gagong Felix na niloko lang siya kaya ganyan yan." umiiling na sagot ni Alonika, kaya napatango nalang si Kuya at bumaling sakin.
"Aera." tawag niya sakin kaya nilingon ko siya.
"Bakit Kuya?" tanong ko sakanya.
"Aalis na ako ah, alagaan mo yang mga pinsan natin. Pagmay problema o kailangan ka tawagan mo lang ako." bilin niya sakin.
Kaya tumango lang ako. At ng maibaba na niya lahat ng gamit namin ay agad siyang umalis. At kami naman ni Alonika ay pumasok na building upang sundan si Julia. Mukhang nasa lobby na yun at hinihintay na kami.
Mukhang lalong gugulo ang buhay ko? Dahil sa magkapatid na to.
To be continued..
Anna LuisaPagkatapos nung araw na yun ay balik na ulit sa dati, lagi ko ng kasama pumasok sina Yuri, Catriona at ang dalawa kong pinsan. Pero madalas ay may mga senaryo akong nakikita sa isip ko, parang yung mga ginagawa ni Aera noon at hindi ko maintindihan kung bakit ginugulo ako ng mga senaryo na iyon, nakakasabay na rin ako sa pagnag-uusap sila pero kadalasan talaga ay wala akong maintindihan. Kaya nanahimik lang ako kadalasan.Nasa kantina kami ngayon at kumakain ng tanghali, kasama ko rito sina Catriona at Yuri, at hinihintay namin sina Alonika at Julia dahil hindi ba ang klase nila."Ah! Catriona at Yuri, aalis muna ako magbabanyo lang." pagpapaalam ko sakanila. Kaya napatingin sila sakin."Sige balik ka agad ah." sabi ni Catriona sakin kaya tumango ako at tsaka tuluyang lumabas ng kantina, ilang linggo na ko dito, kaya me
Anna Luisa"Aera puro nalang bagsak ang grades mo." sigaw niya sa akin, oo sa akin. Bakit nila ako sinisigawan di ko sila kilala? Oo konektado kami pero di ako si Aera, ako si Anna Luisa. Pero ako nga ba talaga si Anna Luisa."Okay sorry, bakit kasi kailangan ko pa pumasok diba? We're rich I think that was enough." sagot ko, huh? Ako ang sumagot. Paano? Hindi ako si Aera. Hindi ako siya."Aera, makinig ka naman samin. Ginagawa namin to para sa future mo." sigaw ni Mommy sa akin, huh? Bat ako? Hindi ako si Aera."Future ko? Wow! Patawa ka mommy, eh ginagawa niyo nga yan para sa mga sarili niyo." natatawang sagot ko? sakanila. Eto ba ang ugali ni Aera eto na ba?Hanggang sa maramdaman ko ang pagtapik sakin ng kung sino.Napabalikwas ako ng bangon, at bumungad sakin sina Alonika at Julia.
Maxwell Di pa rin ako makapaniwala na kaklase ko tong babae na nakita akong wala sa sarili kanina sa gitna ng kalsada, actually accidentally ko lang siyang nakita dun. Saktong padaan ako, and eto pa gumulat sakin magkaklase pala kami at hindi ko man lang siya kilala. Paano kasi mas madalas ako tumambay sa tambayan ng tropa kaysa pumasok sa klase? Napapasa ko naman grades at exam ko kahit di ako pumasok.Buong klase ay di ko maiwasang mapatingin kay Aera, ang ganda niya kasi. At nalaman ko sa mga kaklase na tumatalino daw itong si Aera, lagi raw kasi yun tulog dati sa klase.Matapos ang klase ay naisipan kong pumunta na sa tambayan, mukhang nandun na si Rafael at Ethan. Oo barkada ko sila, pero iilan lang nakakaalam dahil di naman nila kami nakikita na magkakasama."Oh pare, akala ko ba di ka papasok?" bungad ni Rafael sakin, habang si Ethan naman ay tulala sa gilid. Kaya
EthanIlang taon na siyang wala, pero patuloy pa rin akong minumulto ng nakaraan, at sa bawat araw na nagdaan wala akong ibang maisip kundi siya lang. Siya lang ang kahinaan at kalakasan ko.At dahil wala na siya, wala na rin ang lakas ko.Nandito ako ngayon sa isang barr, nagpalusot lang ako kina Maxwell na may kikitain ako kahit wala. Gusto ko kasing mapag-isa. Lalo na't naalala ko si Eunice kay Aera. Alam kong mali, na kinaibigan ko siya dahil lang naalala ko si Eunice sakanya. Pero wala na nagawa kona, kinaibigan ko na siya.Honestly, I like her attitude and personality. Pero sa tuwing magkasama kami pakiramdam ko si Eunice ang kasama ko.Hanggang sa.."Oh, Ethan. Lagi ka nalang nandito sa barr di mo pa rin ba nakakalimutan yung babaeng yun?" sulpot ni Aljean sa tabi ko at timungga ang alak na dala niya.Yes kilala ko
EthanDi ako makapaniwala sa nangyari kay Aera, nagulat talaga ako ng marinig ko sa labas kanina na may binully na naman ang means girl."Ate, kasya ba sayo yung uniform?" tanong ni Alonika kay Aera, nasa labas kasi kami ng cr. Bale si Aera lang nasa loob para magbihis."Oo, Alonika. Salamat sa uniporme na eto." sagot pabalik ni Aera sakanya.Nagulat nga ako ng makita ko silang magkakasama sa table nila Maxwell at Rafael. At itong si Rafael ay clingy dun kay Julia. Oo kilala ko siya, taga doon rin kasi ako sa Poblacion Indang. Yung dalawa lang nilang kasama ang di ko kilala.Pero di yun ang priority ko ngayon, mahalaga sa akin ngayon ang kalagayan ni Aera, nalate ako ng pasok dahil nga marami nainom ko kagabi. At etong si Rafael, mukhang nadaya kami ni Steven kagabi.At nagtext sakin si Steven na papasok na rin siya, para
Anna LuisaHabang nandito kami sa ilog paraiso, ay di ko maiwasang malungkot na ganto at napunta ako sa gantong sitwasyon.Bat sa dami-daming pwede kong mabalik ay eto pang lugar na to?"Bakit titig na titig ka ate, sa ilog na yan?" tanong ni Alonika at tumabi sakin, nandun kasi sila sa damuhan at kumakain habang ako ay narito sa malapit sa pangpang kung saan kadalasan kaming nakaupo ni Juancho hanggang lumubog ang araw."Alam mo ba Alonika, eto ang pinakamagandang pwesto upang panoorin ang paglubog ng araw." sabi ko sakanya habang nakatitig sa ilog na patuloy ang pag-agos. Ganun pa rin naman yung kinang at kulay nito, oo marami ng nagbago sa taon na ito. Pero etong ilog paraiso, nanatili ang kinang at kagandahan nito sa madaling salita walang nagbago sa lugar na ito."Oo alam ko ate, kasi naikwento nila Lola na simula daw
Anna LuisaNapatayo ako ng makita ko si Ethan na parang wala sa sarili kaya sinundan ko siya, gusto kong matawa sa pagsigaw-sigaw niya pero ng mapagtanto kong umiiyak siya. Di nalang ako tumawa.Nilapitan ko siya na tulalang nakatitig sa kawalan, madlim na ang paligid dahil lumubog na ang araw."Anong nangyare sayo?" tanong ko sakanya at naupo sa tabi niya kaya napalingon siya sakin."Alam mo bang may minahal akong babae, she's my everything. Lagi ko siyang sinusurprise para maging masaya siya.." panimulang kwento niya sakin. Kaya napatitig ako sakanya. Pero unti lang naiintindihan ko pero ramdam ko lungkot niya. "..legal kami both sides, tanggap ako ng family niya at tanggap siya ng family ko." kwento niya pa.Tanggap naman pala eh, buti pa nga kayo tanggap. Paano nalang ako? Kami ni Juancho. Kahit kailan di natanggap ng
Maxwell"Aira, bumangon ka na diyan. Naghihintay na si Angge sayo sa sala." katok ko sa kwarto ni Aira. Btw her real name si Maxine Aira Sarmiento. Spoil siya dahil bunso siya at dalawa lang kaming magkapatid."Yes kuya, coming." sagot niya kaya tumalikod ako at napagdesisyunang bumaba sa sala. Kakamustahin ko si Aera ngayong araw kaya papakita ako sa school. Nabalitaan ko kasi na di pa siya tinitigilan ng mean girls.Gusto ko siyang tulungan sa mga yun, pero malakas ang kapit ng tatlong yun sa nakakataas kaya nga walang nagrereklamo ng mga estudyante sa kanila eh..Malaki masyado ang kapit nila kaya wala kaming laban na sakanila.Pagbaba ko sa sala ay nakita ko si Angge roon. Her real name is Maria Angela Lastimosa. Di sila magkayear level ni Aira, mas matanda siya sa kapatid ko inshort magkaedaran lang kami ni Angge, pe