Kabanata 3.2

Hinawakan siya ni Denver sa magkabilang kamay niya. "Maraming salamat, tatanawin ko itong malaking utang na loob ito sa 'yo," malambing ang tono ng pananalita niya bago niya niyakap ang ginang rason upang mamula ang mga pisngi ng ginang.

Matagal na siyang may gusto sa matanda noong nag-aaral pa lang siya subalit hindi niya magawang sabihin sapagkat natatakot ito na hindi sila pareho ng nararamdaman. Kuntento na siya na tulungan ang matanda sa malayo na 'di humihingi ng kapalit. At maliit lang na bagay ang ginawa niyang pag tulong dahil itinuturing na rin niyang totoong anak si Davina 'di lang bilang kaibigan, at pinakamalapit sa puso niya.

Anak siya ng taong tinitibok ng kanyang puso. Kaya masaya siya na pagsilbihan ang mga ito kahit pa hindi masuklian ang pagmamahal niya sa matanda. 

Kung sa pagtulong niya'y ikakabuti nilang mag-ama ayos lang sa kanya isakripisyo niya ang nararamdaman nito para sa kaligtasan nila. 

Pinutol na ni Denver ang pag yakap at matipid na ngumiti. "Aalis na kami, hindi kami pwedeng ma-huli sa flight namin. Salamat ulit. Magkita na lang tayo kung may pagkakataon," anito at naglakad na patungong driver seat para lisanin ang lugar na ito. 

May halong lungkot ng ngumiti si Cassandra habang pinapanood lang na makaalis ang taong pinagbigyan niya ng puso ngunit napunta lang ito sa wala. Sa pag-alis ng taong mahal niya ay siya rin pagkawala ng kalahating puso nito na 'di man lang nagawang ibalik sa kanya.

Nagpunas siya ng mga luha saka naglabas ng malalim na buntong hininga at may tinawagan sa iPhone X nito. 

"Hello, Director. Ralph, I just want to inform you that my talent Ms. Davina Montenegro, will be retiring from being an actress. Her father requested me to let go of her. He wanted his daughter to live like a normal person, he wanted her to rest from being an actress," she informed as soon as the director answered the call. 

[What?! Bakit biglaan naman? Ngayon pa na mas sumisikat siya? Paano yung mga pinermahan niyang mga kontrata pati sa mga endorsement at T.V show na pinangakuan niyang mag tra-trabaho siya?! Anong mangyayari sa mga 'yon?!... Sa tingin mo ba kaya niyang bayaran lahat ng mga  'yon dahil sa pag-sira niya sa mga kontrata?! Did she even know what she was doing!?!"] historikal niyang tanong na halos mahimatay ito sa nabalitaan niya. 

"Personal reason, I can't tell you right now but I am willing to pay the damage and even the interest. I gotta go. Let's talk in person," she said and hung up the call. She took a deep breath before she walked to her car and left. 

"Are we really flying away to Thailand, dad?" she questioned her dad while looking at him. She couldn’t help, but worry . If they really do, what will happen to her  career and... "What about Anna?! Where is she? Why she's not here with us?!" she asked furiously. She can’t help but to worry about sa  sister niya. 

"Look Davina, it's not the right time to ask me too many questions. What we really need to do is to leave this country, that's all you need to know," he stated while busy driving the car without even bothering to look at her sitting beside him. Now, she’s starting to get angry about his dad's behavior. For goodness sake' the more na hindi siya sagutin ng dad niya ng maayos the more na gusto niyang malaman kung saan at ano ang nangyari sa twinnie nito.

"You are not answering my question, dad!" she shouted. 

Denver let out a loud sigh and hardly closed his eyes to calm himself down. He always lied to her daughter about their situation but this time is different, everything is out of his control. So this time he's willing to tell her everything to understand their situation, “I..." But how??? He's scared, if he tells the truth can  her daughter handle it? He hopes so... "I... Lie..." he really can't. There's something stopping him not to tell her and he doesn't know where to begin. 

"You what, dad?! C'mon stop stammering!" she weeps. 

"I lied about our situation okay!" Finally, he spilled the beans. Davina wrinkled her nose, "What?! What do you mean by that, dad? Lied saan?! Can you explain it to me ng maayos? Because I really don't understand you, dad, at mas lalo lang ako naguguluhan sa mga pangyayari o sa binabalik mong gawin," she can't help but cry. She started to feel something inside her heart. It started aching. Endless streams of tears gushed from her eyes and her heart began to crumpled like someone na pinipiga ito. 

"Naalala mo nung dinala kita sa hotel na sinabi kong pumunta tayo ron para sa trabaho pero hindi... Nangutang ako ng napakalaking  pera para mabayaran lahat ng taong pinagkakautangan ko. Pagkatapos no'n binigyan niya ako ng dalawang linggo na palugit para mabayaran ko ang inutang ko sa kanya. Pero..." he stop sa pagsasalita. 

"Pero, what, dad? Hindi ka nag bayad kaya you want to us to escape?! Am I right, dad?" siya na ang nagpatuloy ng sasabihin ng dad niya because she already knew the answer matagal na it just that sila lang ang ayaw magsabi sa kanila and both her twin sister and her dad are looking down to her kasi they know she has a weak heart at hindi siya sanay sa hirap. Gano'n ang tingin sa kanya ng family niya which make her hate herself. Kasi it’s all damn true. 

Her dad nodded. "Tama ka. Hindi ako makabayad kaya wala akong pagpipilian kung 'di ang tumakas," sambit nito. 

"How much do you owe them?" she asked almost immediately. 

"6 billion," he replied.