( ZAYNAH POV)
Bigla kong naimulat ang mata ng makarinig ako ng sunod-sunod na sigawan at maging iyak. Asar na kinuyom ko ang kamao. Hindi na yata ako makakahanap ng katahimikan kahit kailan k*ngina!
"Tama na Miranda! Nasasaktan ako." dinig kong sabi ng isang babae na umiiyak. Kasunod no'n ay narinig ko ang impit na sigaw niya na para bang sinaktan siya.
Napabuntong-hininga ako at tumayo na mula sa pagkakahiga. Saka ko tinahak ang daan papunta sa kinaroroonan ng mga boses.
"You bitch! Ang kapal ng mukha mong humarang sa dinadaanan ko! Who are you to did that to me!?" sigaw ng babae.
How shallow. Nang dahil lang sa dahilan na iyon ay mang-aapak na siya ng ibang tao. I really hate people like them. So childish.
Nang makarating ako ay nakita kong sinasakal niya ang babae na pilit kumakawala sa pagkakahawak niya. Lumapit ako sa kanila at basta ko lang na tinapik ng malakas ang babae dahilan para mabitawan niya ang babae.
"Kung mamimili ka rin lang naman ng kakantiin , ako nalang. Tutal inistorbo mo naman ang pagtulog ko at nandidilim ang paningin ko sayo." malamig ang boses na sabi ko.
"What the hell!? Ang lakas ng loob mong kalabanin ako!" Napaatras ako ng tinulak niya ako. Napangisi naman ako. Saka tumingin ulit sa babaeng hinahabol pa rin ang hininga.
"Ganyan ba talaga kayo? Pinapatulan ang mas mahina sa inyo?" Malamig kong saad at tiningnan ko ulit siya na nanlilisik na ang paningin sa akin.
"Mas mahina ka kung gano'n. Iyon lang ang kaya mo." Nakangisi ko nang sabi sa kanya. Naningkit naman ang mata nito. Ayoko sa lahat ay 'yong may nakikita akong nabubully. At higit sa lahat ayokong may gumagambala sa pagtulog ko.
"How dare you say that ---"
"Just sayin' the truth " Pinutol ko agad siya. Naririndi na ako sa linyang iyan.
Pero nagulat ako sa sunod na nangyari at iyon ang hindi ko pinaka-inaasahan. Mabilis akong nakaiwas sa ginawa niyang iyon. Damn! How did she do that? She smirked. Bagaman nagulat ay hindi ko iyon ipinakita at nanatili lamang akong walang emosyon.
"Don't you dare try to mess with me. " nakangising aniya. Saka niya ibinato lahat ng kutsilyo na hawak niya na bigla nalang lumitaw sa mga kamay niya.
Yeah knives. A hundred of knives. Damn it! Mabilis ko iyong iniwasan. How is it even possible! I don't understand it. Not at all.
K*ngina talaga. Wag lang akong magkakasugat because if I do, darn you bitch. I won't hesitate to k*ll you! I dont care if you have a magic or whatever you call it! Nitong nakaraang araw lang ay grabe ang inis ko tungkol sa mga walang kwentang bagay na pinagsasabi nila. But here I am. I didn't know such thing exist.
I hate to admit it but Magic does exist.
"P-paano mo naiwasan lahat nang iy-yon? " gulat na tanong niya.
"Simple lang... Tanga ang user" sambit ko.
"Get out of my way. " Natigil ako nang may nagsalita sa malamig na boses.
Napalingon ako sa nagsalita at gano'n nalang ang pagsalubong ng kilay ko ng mapansin ko ang mata niya at buhok. Kulay pula. Pero mas kapansin-pansin ang mata niya na walang man lang kaemo-emosyon at malamig ang paraan ng pagkakatitig niya. Sa unang tingin ay nakakatakot ang awra niya. Pero sa paningin ko, mukha siyang adik. But who is he to said that to me? Sarkastiko akong lumingon sa paligid. Bakit dito niya pa piniling dumaan? Sa lawak nang madadaanan baka nga pwede na iyong maging entablado.
Napipika ko siyang tinitigan ulit. Sinamaan niya ako ng tingin na ginantihan ko and in just a matter of second, he looked away. Tss. Napatingin ulit ako sa nagngangalang Miranda. Lumapit ako sa kanya at bumulong.
"Do it again and you'll surely taste the hell. And I'm telling you, I am the living hell." sambit ko.
Saka ko siya tinalikuran. Sandali ko pang tiningnan ang lalaking pula. Such confidence he got.
"Now, you're the one who will get out of my way." I coldly said. Nang hindi siya kumilos ay malakas ko siyang tinabig.
With that, I left. I'm tired. I just want to sleep.
NAALIMPUNGATAN ako sa sunod- sunod na kalabog na narinig ko sa labas. Dali-dali akong tumayo at pabalyang binuksan ang pinto. At doon ko nakita ang dalawa na parehong nakasalampak sa sahig na masama ang tingin sa taong kaharap nila ngayon.
Iyong pula ang mata. Ang adik sa kanto. Mabilis siyang napatingin sa akin.
"Ano ba Ace?! Sinabing natutulog siya! Alin ba doon ang hindi mo maintindihan?Ginamitan mo pa talaga kami ng magic mo------" Napatigil ito nang magsalita ang lalaki.
"She's awake." he simply said. Masama ang tingin nito sakin. Ina-ano ko ba siya? Parang tanga.
"Zaynah----" Naputol ang sasabihin niya nang magsalita ang lalaking pula.
"So Zaynah is your name ? Sa susunod matuto kang lumugar. Hindi mo kilala ang binabangga mo. " Mariing sambit niya.
Kailangan ko ba talagang kilalanin lahat ng nakakabannga ko. Too bad, I'm not interested.
"Okay." walang gana kong sagot. Pagod ako at ayokong makipag-argumento.
Hindi siya nakaimik. Maya-maya lang ay umalis na din siya matapos akong titigan. Napatingin naman ako sa dalawa na nakatunganga. Tinalikuran ko nalang sila at lumabas. Nagugutom ako. Nasaan ba ang cafeteria rito. Lumiko ako sa isa pang pasilyo at doon ko nakita ang cafeteria. What I mean, a restaurant. Hmmm bigtime. Hindi ko maiwasang hindi mamangha dahil gawa rin ito sa ginto. Siguradong kapag may nakapasok na mortal na tao rito, simot lahat.
Mortal. Funny, nakikimortal na din ako. Pumasok na ako at doon ko nalaman na libre pala ang pagkain. Ngayon lang kasi ako kumain rito. Kung sinuswerte nga naman. Magandang tambayan 'to. Inayos ko ang salamin ko bago lumapit sa food area at kumuha ng pagkain. Saka umupo sa pinakahuling table.
"Mauubos niya ba iyan?"
"Anong kataka-taka diyan. Kita mo naman ang itsura diba? Patay gutom iyan."
Hindi ko pinansin ang kaliwa't kanan na tsismisan. Walang may pake. Masyado ng sanay ang tenga ko diyan. Nagsimula akong kumain. Hmm ang sarap naman ng pagkain dito. Pwede kaya magtakeout ? Napangiwi ako sa naisip ko. Nagpatuloy nalang ako sa pagkain hanggang sa matapos ako. Nang matapos ay bumalk na ako sa dorm ko.
Mabilis akong napatigil nang pagkabukas ko ng pinto ay parehong natumba ang dalawa. Kunot-noo akong napatitig sa kanila.
"Ah hehe, hinahanap kasi namin ang little monster, nakapasok sa kuwarto natin" Paliwanag ni Arriane.
Palusot.
(ZAYNAH POV )"Zaynah..."I'm here again..in the darkness. But there's a light from the east and I badly want to go there but I can't do it. It is like someone's blocking me."Be ready my Princess. "I opened my eyes then I sighed when the realization hits me. Damn that dream. Simula yata pagkabata ko ay napapanaginipan ko iyon. Hindi ko naman maintindihan. Umalis ako sa kinahihigaan ko at dumiretso na sa banyo. Ilang oras ang ginugol ko para sa sarili ko bago ako matapos. Saka ako lumabas na."Zaynah?" tawag ni Arriane sa akin.Napatingin ako sa tumawag sa akin. Napansin kong hindi niya kasama si Haydee. Himalang naghiwalay sila."Want to come with us? Mission. " walang paligoy-ligoy na tanong niya at mukhang excited. "Ako ang bahala kay Headmistress."Mission? Nasa isang quest ba ako? N
(ZAYNAH POV)Napatitig ako sa pugot na ulo ng Dark Shadows na iyon saka ko nilapitan at walang arte-arte na dinampot. Sandali ko pang tinitigan ang dugo nitong kulay itim at ng hindi ko na matagalan ang masangsang na amoy ay nag-iwas na ako ng tingin. Lumapit ako sa kanila na gulat na nakatitig sa akin."Let's go" ani ko.Nanguna ako sa paglalakad at hindi ko alam kung bakit parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong naglalakad papunta sa kung saan. Hanggang sa tumigil ito at may naramdaman akong kakaibang aura na hindi pamilyar sa akin pero hindi na ako nagulat ng maramdaman iyon."Zaynah halika na. Bakit ka tumigil? Malayo pa tayo sa Oradon." Napatingin ako sa kanila na medyo may kalayuan na sa akin at sila na ang nanguna."We're here" sambit ko. Naguguluhan silang napatitig sa akin."Pero...""Get out. Don't make me count and lose my patience, you will not surely
( ZAYNAH POV )I was jarred back into the reality when I heard the knock on my door. I sighed then decided to stand up and open the door, it was Arrianelooking so scared. Tss." Ah-h Z-Zaynah," Nag- aalinlangan na kausap niya sa akin, hindi makatingin mg diretso." Go on, I won't eat you" bored na sabi ko sa kanya at napasandal sa pinto." An-no kasi, l-leveling na next week. Pinapapunta tayo sa training area para magtrain. " Kinakabahang sabi niya. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Leveling. Hmmm, what's that again? Bakit ang daming kaartehan ng eskwelahang ito. Stress na stress na nga ako sa lesson kanina dahil paulit-ulit nalang na history at wala akong natututunan tapos dadagdag pa ito."L-leveling, dito natin malalaman kung anong level ng magic natin. So we have to train to improve. In your case you have to release your
( ZAYNAH POV )Bagot na bagot ako habang nakatingin sa harapan, nakikinig sa paulit-ulit na discussion ng lecturer namin. Hindi ko magawang maging interesado dahil unang-una ay hindi ako makarelate sa mga magic magic na iyan. I'm so sick of this. Hindi ko mailabas ang kapangyarihan ko kung meron ba talaga kahit na anong gawin ko kaya hahayaan ko nalang na lumabas ito ng kusa."Okay, that's all for today. You can now proceed to the training area for your training."Training my ass. Tumayo na ako at nanguna sa paglabas."Zaynah, wait!" Pagtawag sa akin ni Arriane."Saan ka pupunta? Dito ang daan patungo sa training area!" sigaw ni Haydee dahil malayo na ako sa kanila. I just raised my hand as a response. Obviously, I don't want to train.Should I go to my dorm or secret garden? I think secret garden is much better
(HAYDEE POV)Pagkatapos ng klase namin ay agad kaming dumiretso nina Ace, Zach, Ian at Arriane sa Head Office dahil pinatawag kami. Nagtataka din ako dahil kung bakit hindi ko nakita si Zaynah ngayong araw. Hindi rin siya pumasok at wala siya sa dorm namin. May kinalaman kaya ito sa nangyari kahapon? Galit pa rin ba siya?"Nasaan ba kasi si Zaynah?" tanong ni Arriane. Kanina niya pa tinatanong iyan. Nag-aalala na kami dahil bago lang siya rito at hindi niya pa alam ang magpasikot-sikot rito. Baka may masalubong siyang Dark Shadows hayssss!"CALLING ALL THE ELEMENTALISTS, PLEASE PROCEED TO THE HEAD OFFICE." My gosh, ano bang meron at parang atat si Headmistress? Bakit kami pinapatawag? May mission kaya? Sana naman meron para magkaroon ng saysay ang beautiful life ko."Nakakaantok. Hindi nalang kaya ako sumama? Kayo lang naman pinapatawag e." Reklamo ni I
(ZAYNAH POV)Pagkatapos kong kausapin ang Headmistress ay dumiretso na ako sa kabayong hinanda niya at sumampa doon.West Valley of Usha. Hindi ko alam kung saang lupalop iyon, mabuti nalang ang may mapang binigay sa akin ang Headmistress. Tinitigan ko iyon ng mabuti at kinabisado ang daan patungo doon.Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at ng marinig ko ang usapan ng Headmistress at ng lalaki ay agad akong nag-alok na ako ang maghahanap sa Light Dragon na 'yan. Hindi ko maintindihan ang isang parte sa akin na tinutulak akong gawin 'to. Ayaw kong gawing big deal kay ang iniisip ko nalang ay dahil sa boredom kaya ko ginagawa ko ito.Light Dragon. Ilang beses ko na bang narinig ang tanyag na iyan sa mga lessons namin? Halos makabisado ko na nga ang origin nilang dalawa ng Dark Dragon. Half-human and a half-dragon. Kasabay ng pagkawala ng Prinsesa ay nawala din sila. Dat
(THIRD PERSON POV)She can feel the changes but she can't feel herself anymore. 'This is not me.' She thought. Tuluyan na siyang nakuha ng kadiliman at nagpa-alila sa katawan niya na parang hindi niya pagmamay-ari dahil kusa nalang itong gumagalaw sa hindi kanais-nais na paraan. Unti-unting nagbago ang kulay ng mga mata at nawala ang mga puti at napalitan ng itim. Pinapalibutan din siya ng malakas na aura na labis na ikinagulat ng Light Dragon na si Hera.Sa puntong palang na iyon ay naisip na ni Hera na kakaibang babae ang kaharap niya at hindi basta-basta. Hindi niya ito magawang maisahan sa kabila ng kawalan ng kapangyarihan nito. At oo, naapakan ang ego niya dahil nagawa nitong masugatan siya ng gano'n kadali. The Legendary Dragon got wounded because of the powerless woman? No, she can't accept that. She don't understand why it happened but witnessing her swallowing by the darkness, she knew that this woman is not an ordinary Magiczardnian but an
( ZAYNAH POV)Naimulat ko ang mga mata ng makarinig ako ng mga kaluskos sa paligid ko. Where am I?"You're awake." Napalingon ako sa nagsalita at nakitang ang Headmistress iyon. Nakatitig siya sa akin. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at nagpalinga-linga."Kauuwi niyo palang galing sa mission at nawalan ka ng malay. Mabuti naman at gising ka na. How are you feeling?" Tanong niya.Napakunot-noo ako sa sinabi niya. Kauuwi ko palang? Muli kong binalikan ang nangyari sa akin matapos kong pumunta sa West Valley of Usha at nakaharap ang Light Dragon. Naalala kong naglaban kami at nagpakawala siya ng kapangyarihan na hindi ko maiiwasan hanggang sa nakita ko ang dugo ko... at hindi ko na maalala kung anong sunod na nangyari."What happened?" tanong ko. I want to know what happened. May nagligtas ba sa akin mula sa Light Dragon? Bakit hindi ko maalala?