Sebastian
Napangisi na lang ako ng makita kong palingon-lingon ang mga bodyguard ko 'di kalayuan sa pwesto ko. Akala mo naman ay may babaril sa akin kapag nawala ako sa paningin. Dahil sa naiinip ako ay kinuha ko muna ang sigarilyo ko at sinindihan ito.
Habang binubuga ko ang usok ng sigarilyo ay napahawak naman ako sa earpiece ko ng marinig kong nagsalita ang isa sa mga bodyguard na inutusan ko para hanapin ang isang taong matagal ko ng hinahanap.
"Boss, nakita na namin siya. Nakatingin siya sa'yo." Aniya kaya saktong pagharap ko ay nagtagpo ang mata ng babaeng matagal ko ng hinahanap. Tiningnan ko maigi ang mukha niya at natulala ako ng ngumisi lang siya at tuluyan ng umalis.
Dahil sa pagkabigla ay natagpuan ko na lamang ang sarili kong sinusundan siya. Pinigilan pa ako ng mga nagbabantay sa akin pero tumalim ang titig ko sa kanila kaya wala na silang nagawa kundi ang hayaan ako sa susunod kong gawin.
Napatigil ako sa pagsunod sa kaniya ng makita ko siyang pumasok sa isang karinderya, kaya ang ginawa ko ay pumasok ako sa isang cafeteria na katapat lang ng pinagpasukan niya.
Pinanood ko kung paano siya makihalubilo hanggang sa maglagay siya ng pera at alam kong may pinagpustahan silang lahat. Dahil kitang-kita naman sa mukha niya.
Mahina akong natawa dahil sa napanood ko ngayon. Ibang klase ang babaeng 'to. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit maraming ayaw at marami naman ang gusto siya. Siguro, depende siya makisama sa mga nasa paligid niya.
Lumipas ang oras ng panonood ko sa kanya ay naging alerto ako ng tumayo siya. Nakita ko ang paglabas niya kaya patago ko ulit siyang sinundan, hindi pwedeng mawala siya sa paningin ko.
Kailangan kong alamin ang pangalan niya.
"Nako, siguro nakipag-basag ulo na naman 'yang batang 'yan. Sabagay, ganyan naman talaga ang ginagawa ng mga wala ng direksyon sa buhay."
"Ay, oo Marites, ewan ko ba at bakit pinag-titiisan pa 'yan nila Tabo... at saka masama at matabil talaga ang bunganga ng batang 'yan, kaya siguro iniwan ng magulang."
Habang sinusundan ko siya ay ito ang naririnig ko sa iba. At doon ay nakita ko siyang napatigil at saglit na tinapunan ng tingin ang dalawang Ale na nagsasalita sa gilid niya. Habang ako naman ay hinihintay ang magiging kilos niya.
Kitang-kita ko ang paglapit niya sa dalawang Ale na ngayon ay nakatingin at nakataas na rin ang dalawang kilay na akala mo ay naghahamon ng away.
"Hoy! 'Diba katatapos niyo lang magsimba, ano 'yan? Pagsimba magiging makasalanan at chismosa ulit? Nako, kahit anong gawin niyong pagsimba kung sa huli ay ganiyan talaga ang gagawin niyo ay hindi na talaga kayo tatanggapin sa langit." Rinig kong saad niya at iniwan ang dalawang tulala na ngayon ay pinagtitinginan na ng mga tao.
Hindi ko namang mapigilang tumawa at mapangiti sa nasaksihan ko. Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa ginagawa ko. Hindi naman matabil ang dila niya, talagang masakit at nagsasabi lang siya ng totoo. Hindi ko alam pero nilapitan ko ang dalawang Ale ngayon na tulala at nakatitig lang sa likod ng babaeng sinusundan ko.
"Mas mabuti hong magsimba ulit kayo para mabawasan ho ulit ang mga kasalanan ninyo," saad ko na kinatingin nila sa akin at nakita kong namutla sila. Napangisi na lamang ako sa kaloob-looban ko sabay ngiti sa kanila ng matamis at sinundan na ng tuluyan ang babae.
Nang makita kong pumasok siya sa isang fast food restaurant ay pumasok na rin ako. Lumayo ako ng kaunti dahil baka mahalata niya na ako. Nang makita kong umorder na siya ay umorder na rin ako.
Pumuwesto muna ako sa pinaka-malayong upuan at doon ay pinagmamasdan lamang siya. Sobrang tahimik niya na tila ay wala siyang pakialam sa mga tumititig sa kaniya. Siguro, dahil sa mga sugat niya.
Nang maayos-ayos na ay pumuwesto ako sa tapat niya na sa tingin ko ay napansin niya kaya napatitig siya sa akin. Nang magtama ang mata naming dalawa ay hindi ko mapigilang mapangiti, dahil sobrang ganda niya kapag malapitan.
Pero naputol na lamang ang pagtitig ko ng nararamdaman kong tumutunog ang cellphone ko. Kaya kinuha ko ito at tiningnan kung sino ang tumatawag.
"Kris calling..."
"Ano na naman 'yon?! May kailangan ka ba?!" Naiirita kong tanong kaya nawala ang atensyon ko sa babaeng sinusundan ko ngayon. Mas lalo pa akong napasimangot ng marinig ko siyang tumawa.
"Pautang nga muna, Seb."
"Magkano na naman?"
"Singkwenta lang, uuwi ako mamaya sa inyo," saad niya kaya pinatayan ko na lang siya. Napabuga na lamang ako ng hangin ng makita kong nawala na sa harapan ko ang babae.
Kaya mabilis akong tumayo at muling naglalakad-lakad. Kada nakasalubong ko ang mga nakakakilala sa akin ay nginingitian nila ako. Tumigil ako sa isang eskinita nang marinig kong may nagsisigawan. Kaya tumakbo ako para tingnan kung anong nangyayari doon. Nagdilim ang paningin ko ng makita kong susugurin ng mga kalalakihan ang babaeng sinusundan ko.
Kitang-kita ko kung paano siya umilag sa bawat sipa at suntok na ibinibigay sa kaniya, kitang-kita ko kung paano magalit mismo ang mukha niya kapag muntikan na siyang tamaan.
Natauhan na lamang ako ng makita kong nahuli siya at balak ng suntukin ng lalaking malaki. Kaya agad kong binunot ang baril ko at tinutok sa kanila. Kita ko ang panandaliang gulat sa mata ng babae pero bigla na lamang sumeryoso. Nakita kong nag-takbuhan ang dalawang kasama ng lalaki ng pagbantaan ko sila, napatingin ako sa lalaking naiwan at sinabihan pa ng masama ang babaeng sinusundan ko ngayon.
Ibinalik ko ang baril sa likuran ko at napatingin sa babaeng nakasandal ngayon sa pader at duguan ang gilid ng labi. Kaya dahan-dahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang mukha niya. Pero napatigil na lang ako ng bigla niyang hawiin ito ng malakas sabay tingin sa akin ng masama. Pinigilan ko ang pag-ngiti ko at tumalikod na siya sa akin.
Imbis na iwan siya ay mas lalo ko pa siyang sinundan. Nagpakilala pa ako pero binara niya lamang ako na lalo ko pang ikinatuwa. Napatigil ako sa paglalakad ng tumigil din siya. Kaya ngumiti ako lalo ng makita ko siyang seryoso na nakatingin sa akin.
"Bakit ka ba sunod ng sunod sa akin, may kailangan ka ba?" Pagtatanong niya habang nakasalubong ang dalawang kilay.
"Gusto ko sanang gamutin ang sugat mo."
"Kaya kong gamutin ang sarili ko," masungit niyang sagot at muling naglakad. Napailing na lamang ako sa kung paano siya sumagot sa mga taong kinakalaban at pinag-uusapan siya.
Kating-kati na akong malaman ang pangalan, pero talagang nag-susungit siya sa akin na tila'y hindi siya sanay na may sumusunod sa kanya. Napatigil kaming dalawa ng biglang sumulpot si Mang Tabo, ang taga-deliver minsan ng tubig sa amin. Rinig na rinig ko ang sagutan nilang dalawa na tinawag niyang Hiah.
Nagulat pa siya nang makita niya ako sa likod at nginitian ko naman. Habang nag-uusap kami ay bigla na namang nawala ang babae kaya napakamot na lamang sa ulo si Mang Tabo.
"Pasensya ka na kay, Iris... talagang matigas ang ulo ng batang 'yon. Oo nga pala salamat sa pagligtas sa kaniya, hayaan mo sasabihin ko na magpasalamat sa'yo."
"Ayos lang po, Mang Tabo. Iris lang po ba ang pangalan niya?" Pagtatanong ko.
"Iris De Vega ang buo niyang pangalan, bakit mo natanong, Iho?"
Kaya napatigil ako at mas lalong kumunot ang noo ko ng marinig ko ang buo niyang pangalan.
Kaano-ano niya si Alfred De Vega?
...
Kinabukasan ay muli akong bumalik kila Mang Tabo upang alamin ang kalagayan ni Iris. Hindi ko alam pero imbis na iba ang atupagin ko ay si Iris ang inuna ko ngayon. Nakailang katok pa ako bago pa nila ako pagbuksan. Kitang-kita ko ang gulat ni Mang Tabo ng ako ang bumungad sa kaniya. At doon ay nataranta siya at dali-dali akong pinapasok sa bahay nila.
Narinig ko pa itong sumigaw na maghanda ng kape at tinapay para sa'kin.
"Bakit ang aga mong naparito, Sebastian? May kailangan ka ba?"
"Kumustahin ko lang po sana si Iris. Ayos na ho ba siya?" Pagtatanong ko kaya napangiti naman siya.
"Siguro ay ayos na siya, 'di na siya muling lumabas kagabi, eh."
"Ngayon po? Lumabas na po ba siya?"
Kaya napatingin siya sa orasan at muling bumaling sa akin.
"Nako, Iho... mamaya pa siguro lalabas si Iris. Minsan kasi-" At doon ay napatigil siya sa pagsasalita ng mat itinuro siya sa labas kaya doon napabaling ang tingin ko.
"Ayan na pala si Iris!"
Kunot ang noo ko ng makita kong may kasama siyang lalaki paglabas.
IrisNapaasik na lamang ako nang maramdaman ko ang bigat sa katawan ko. Kaya dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko at ang unang bumungad sa akin ay isang kamay na nakayakap sa bewang ko.Pagharap ko kung sino ang lintek na ito ay mas lalong sumama ang umaga ko. Tulog na tulog siya sa tabi ko at halata ang pagod sa mukha niya.Kaya hinayaan ko na lang siya at tahimik na inalis ang pagkakayakap niya sa akin. Nang maalala kong magpapalit ako ng damit ay napatingin ako sa suot ko. Halos umusok ang ilong ko nang makita kong iba na ang damit ko ngayon kumpara kahapon.Dahil doon ay nanggagalaiti kong hinarap si Devron na ngayon ay sobrang sarap ng tulog. Malakas ko siyang sinabunutan dahilan para mapabangon siya at galit na tumingin sa akin."Langya naman, Iris! Agang-aga nanabunot ka! Ano bang problema mo?!" Inis niyang sigaw kaya aambaan ko siya ng suntok na agad naman niyang sinalag."Ikaw ang nagpalit ng damit ko, 'no?""Ano namang masama kung ako ang nagpalit ng damit mo? Magkapatid
IrisPaglabas ko ng banyo ay naririnig kong nag-ring ang cellphone ko. Kaya dinampot ko ito sa lamesa habang kinukusot ang buhok ko.Kumunot ang noo ko ng makita kong si Devron ang tumatawag. Agad ko'tong sinagot dahil baka importante ang sasabihin."Baby, finally sinagot mo na ang tawag ko. Alam mo bang nakaka-sampu na akong tawag sa' yo pero 'di mo pa rin sinasagot. Ano bang pinagkakaabalahan mo?""Naligo ako. Bakit ka na naman ba tumawag. Ibaba ko talaga 'to kung mambi-bwisit ka na naman sa akin," banta ko pero tawa lang niya ang narinig ko sa kabilang linya."Easy, may ipapakuha lang ako sa cabinet mo. Kaya pumunta ka na at buksan mo 'yon." Pag-utos niya na agad ko namang sinunod. Pagbukas ko ng cabinet ay napasimangot naman ako dahil wala naman akong makitang kakaiba."Tatamaan ka talaga sa akin, Devron. Walang nakalagay dito sa cabinet ko.""Meron, diyan sa ilalim ng damit mo. Iangat mo lang tapos may makikita kang envelope na puti may nakalagay na card diyan."Sinunod ko naman a
Iris"Tarantado ka! Sino ang nagturo sa'yo na magnakaw?" Galit kong saad habang siya naman ay umiiyak na sa harapan ko."Ate Iris, 'wag mo po muna akong saktan. Hindi ko naman po ginusto ang ganitong gawain. Napag-utusan lang po ako." Mahabang paliwanag niya kaya dahan-dahan kong binitawan ang braso niya at hinablot ang wallet ko."Huwag mo akong iyakan diyan, baka mamaya ay mabigwasan pa kita. Sinong nag-utos sa'yo?!"Hanggang ngayon ay mas lalong lumala ang galit ko. Ang ayoko sa lahat ay may mga inosenteng bata na nadadamay. Hindi ba nila alam na maaaring masira ng maaga ang kinabukasan ng mga batang katulad ni Buknoy."Sino sabing nag-utos sa'yo ng gan'tong bagay?!" Hindi ko na muli napigilan ang sarili kong sumigaw dahil sa galit na nararamdaman ko.Pagharap ko ay nasa harapan ko na si Santino na hinahapo at napansin kong nawala ang mga pinamili kong pagkain sa 7/11."Nasaan 'yung mga pagkaing binili ko? At saka bakit sumunod ka pa dito?" Malamig kong saad at tuloy-tuloy na lumaba
Iris"Kumusta Iris? Nagulat ka ba dahil nagkita muli tayong dalawa?" Nakangisi niyang saad habang ako naman ay nakatayo lamang sa harapan niya at blankong tumitig sa kaniya."Anong ginagawa mo dito?" Malamig at walang galang na saad ko. Kaya natawa naman siya at tumingin sa tatlong bodyguard na nasa likuran niya na may bitbit na mga plastic bags.At doon ay napangisi ako nang malaman kong kung ano ang laman ng mga ito. Mga pagkain na pinamili niya at alam ko na kung bakit merong ganito, dahil may gagawin na naman siyang kailangan kong sundin."Hindi mo man lamang ba papapasukin ang Ama mo?"Gusto kong masuka dahil sa pinagdiinan niyang Ama. Gusto ko siyang paalisin at 'wag ng pumunta dito, pero kailangan kong makipagplastikan sa kaniya, dahil kailangan.Gago, wala akong Ama at kahit kailan hindi kitang kinilalang Ama.Gusto ko sanang sabihin sa kaniya ng harapan pero pinigilan ko ang sarili ko dahil baka may magandang 'di mangyari at may bata pa akong kasama.Kaya niluwagan ko ang pagk
Iris"Kumusta Iris? Nagulat ka ba dahil nagkita muli tayong dalawa?" Nakangisi niyang saad habang ako naman ay nakatayo lamang sa harapan niya at blankong tumitig sa kaniya."Anong ginagawa mo dito?" Malamig at walang galang na saad ko. Kaya natawa naman siya at tumingin sa tatlong bodyguard na nasa likuran niya na may bitbit na mga plastic bags.At doon ay napangisi ako nang malaman kong kung ano ang laman ng mga ito. Mga pagkain na pinamili niya at alam ko na kung bakit merong ganito, dahil may gagawin na naman siyang kailangan kong sundin."Hindi mo man lamang ba papapasukin ang Ama mo?"Gusto kong masuka dahil sa pinagdiinan niyang Ama. Gusto ko siyang paalisin at 'wag ng pumunta dito, pero kailangan kong makipagplastikan sa kaniya, dahil kailangan.Gago, wala akong Ama at kahit kailan hindi kitang kinilalang Ama.Gusto ko sanang sabihin sa kaniya ng harapan pero pinigilan ko ang sarili ko dahil baka may magandang 'di mangyari at may bata pa akong kasama.Kaya niluwagan ko ang pagk
Iris"Dev, tingnan mo'tong isusuot ko mamaya sa party. Bagay ba sa akin?" Pagtatanong ko kaya napalingon siya sa akin habang nililinis ang mga baril niya.Hindi na bago sa akin ang mga gawain niya. Sa isang taon ko ba namang kasama siya dito sa bahay ay sanay na sanay na akong nakikitaan siya ng mga baril.Kaya nga sa loob ng isang taon na 'yon ay tinuruan niya ako ng martial arts at kung paano humawak ng mga baril. Tumitig siya sa damit ko at bago naman sa akin.Ngumiti muna siya bago sumagot sa akin, "Oo naman, sa ganda mong 'yan, lahat ay babagay sa'yo. Siguro kung ako ang tatanungin ay ikaw na ang pinaka-maganda sa party mamaya."Dahil sa sinabi niyang 'yon ay napangiwi ako at itinaas ko ang gitnang daliri ko dahil sa pambobolang ginawa niya."Hindi mo'ko madadaan sa ganiyan. Saka balck ang suot ko. Malay mo naman mamaya na natin paglamayin si Alfred De Vega, 'diba?" pagbibiro ko sabay apir sa kaniya.Nagtawanan pa kami dahil sa naging biro ko, kalaunan ay sumeryoso na dahil may si
Iris"Baby, tara doon tayo kila Mama," bulong sa akin ni Devron kaya tinanguan ko siya. Muli akong tumingin kay Sebastian na ngayon ay naglalakad na palapit sa aming dalawa."Naandito sila Mr and Mrs Montecillo?" Muli kong pagtatanong kaya tumingin siya sa akin at sa dinadaanan namin para alalayan ako."Oo, sinabi ko ngang kasama ka." Nakangiting saad niya kaya nanlaki ang mata ko at mahina siyang kinurot sa tagiliran. Narinig ko pa ang pagtawa niya pero ako naman ay mas lalong kinabahan ng tumigil kami sa dalawang tao ngayon ay nakikipag-usap sa isang Mayor ng Cavite."Thank you for accepting my invitation that time, Mr Avellana. It was nice seeing you again." Nakangiting saad ng matandang lalaki na sa tingin ko ay nasa 36 anyos. Napatingin naman ako sa babaeng katabi niya na sa tingin ko ay nasa 33 anyos naman.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa oras na makaharap ko ang mga tunay na magulang ni Devron. Nang tumingin ako kay Devron ay nakangiti lang siya sa akin at kinindatan
Iris"Nahanap na ba ang gumawa niyan kay, Iris. Devron?""Yes po, Pa. Nasa headquarters na po natin 'yung Snipper. Hanggang ngayon ay 'di pa rin umaamin kung sino ang nag-utos sa kaniya na barilin si Mama.""Mukhang hindi naman Mama mo ang target, mukhang si Iris talaga. Kung Mama mo nga ang target noong araw na 'yon ay dapat bigla na lang nitong binaril ang Mama mo. Pero hindi, eh... hinintay niya pa talagang humarang si Iris bago niya gawin 'yon.""Ayan na nga po ang naisip ko matapos mabaril si Iris. Buti na nga lang at sa balikat lang siya natamaan. Kung sa pinaka-maselang siya natamaan paniguradong papatayin ko na talaga siya.""Ang importante Devron hindi naging malala ang tama ni Iris. Magpasalamat na lang tayo."Pagkabukas ko ng mga mata ko ay 'yun agad ang narinig ko. Nang luminaw na ang paningin ko ay nabungaran konsa tabi ko si Ma'am Lia na ngayon ay hinahaplos ang buhok ko. Ngumiti siya at nagsalita."Gising ka na pala. Kumusta na ang pakiramdam mo, 'nak? Pasensiya ka na ku