CHAPTER 53

Alas tres na ng madaling araw pero gising pa rin kami ni Valjerome. Nakahiga ako sa balikat niya habang nakayapos naman ang kamay niya sa akin. Pareho kaming nakatitig sa kisame; nag-iisip, nakikiramdam.

"Hindi ka ba... nagsisisi?" aniya sa mahinang boses.

Kunot-noo ko naman siyang tiningala. "Nagsisisi? Saan?"

Malamlam siyang tumingin sa akin at saka banayad na pinalis ang aking takas na buhok gamit ang isa niyang kamay. "Sa nangyari sa atin... ngayon," tugon niya.

Hindi ko naiwasan na irapan siya. "You already took me six times, Valjerome. Kung nagsisisi ako, sana sa pangalawang beses pa lang umayaw na ako."

His lips curled up. "You counted it?" manghang tanong niya.

Nag-init ang aking pisngi sa kahihiyan. "H-hindi ko binilang. Natatandaan ko lang," ani ko.

He let out a soft chuckle and hugged me closer. "I love you," he said sincerely.

"I... love you too," nahihiyang pag-amin ko.

"I love you," ulit niya at hinalikan a