85

LUNA’S POV.

HINDI agad ako nakapag-salita.Nakaramdam ako ng awa at hiya sa mga anak ko.Tama nga sila.Kahit nasa murang edad palang ang mga anak ko ay naiintindihan na nila na inabandona nga sila ng kanilang ina

A guilt run through my whole body. Hindi ko magawang tingnan si Luren at Kyron.Hiyang-hiya ako dahil dinamay ko pa sila sa problema ko. Na ako dapat ang kasama nila sa mga panahon na iniwan na kami ng ama nila.

I was so selfish. I suffered,but my kids suffered more.

Mababait ang mga bata.I didn't;’t hear anything from them simula nung bumalik ako dito sa mansyon.Kahit nung oras na tumakbo ako dahil narinig ko ang boses sa isa sa mga kambal ay hindi ko narinig na galit sila sa akin.

Hindi nila ako pinag salitaan ng masama.Tahimik sila pareho,pero alam ko na marami silang mga katanungan sa akiin. They deserve to know the truth, but I think I will explain it to them next time.

Five years old pa lang naman sila.Pero kahit nasa ganyan pa silang edad ay alam kong maintindihan ni