Chapter 6

SENA ALLISA MCMILLAN POV

"Finish her now, Nyx!"

A powerful straight punch was thrown at my face followed by another punch on my stomach. I fell down but she didn't stop on making me suffer more by giving kicks on my stomach and lower abdomen. Fuck! That was another violation and the referee was just standing meters away from us, giving me an arrogant sneer. What the hell?

Napatingin naman ako kay Finn na siyang sumigaw kanina. His side were on my opponent and he wants me to be as good as dead. He's also grinning from ear to ear while sitting comfortably and puffing his cigarette.

"Kill! Kill! Kill!" The crowd chants in unison.

I despise the fact that this underground battle is illegal and that killing is inevitable, but I've made it this far. My reasons are accountable to this.

My opponent stopped from attacking me, confident for winning this match. Itinaas niya ang dalawa niyang kamay sa ere at nagpalakad-lakad palibot sa loob ng ring.

I spat my blood on the ground, grumbling angrily. Tiredness and pain are not a good combination. Napapikit ako ng mariin at sinubukang indahin ang sakit ng katawan. Buti na lang at maagap ako sa suot kong maskara. Muntik pa iyong matanggal dahil sa kanya. Kung nagkataon man, talagang makakapatay ako ngayon.

Damn it! I thought this one's easy and weak. But this weak bitch just ruined my beautiful face because of my underestimation on her skills. Mukhang ilang taon din siyang nag-ensayo sa larangang ito, ah? Pero kay bata pa niyang tingnan kumpara sa mga naging kalaban ko kanina at noon. Wala talagang pinipili ang imoral, malupit at kawalan ng katarungan na organisasyon na ito.

I regained my strength and composure while she's being so proud and boastful in front of these sickening people. Tumayo ako at binigyan ko ng masamang titig ang kalaban ko kahit na nakatalikod siya sa akin. Tinatagan at binalanse ko ang tindig ko kung saan nanggagaling ang lakas ko. This time, I will make sure that this will be the end of her.

I started to walk towards her and the moment she faced me, I quickly throw a hit behind her ear. Muntikan na sana siyang matumba dahil doon, but she's strong enough to get over it already and fast enough to get away from me, temporarily.

Oh dear, alam kong ang biglaang pag-atake ko ay nag-iwan ng bakas ng kasiguraduhan sa 'yo na matatalo ka. Ang kasiyahan at kompiyansa mo ay agad nabali at napalitan ng takot at pagkabahala.

Agad ko siyang nilapitan. Napatigil ako nang magsimula siyang magpaulan ng mga suntok sa mukha at katawan ko. Mabilis ko namang prinotektahan ang sarili ko lalo na ang mukha ko. Ito lang ba ang kaya ng hilaw na babaeng ito? These punches will not put me in danger or even in death. But I appreciate the hard-work.

I followed her every move and when she made a mistake, I took it as my chance to get back to her.

Bending my knees slightly, I rotated my hips to mimic her body movement on throwing a cross punch to me. With great power and proper poise, I delivered a successful uppercut using my strongest dominant hand. Upon impact, my elbow of the punching arm rolls inwards to her rib as her mouth piece came out. The uppercut lifted her body a bit, setting her off-balance and distracted for another successive attack.

A swift shot to her solar plexus originating from my left hand was delivered at a slight upward angle, but is more than enough to shut her up. Blood and saliva spewed from her mouth before falling on the ground and loses consciousness.

Mas lalong umingay ang buong paligid nang mapagtagumpayan ko ang laban. Pinagmasdan ko ang nakahandusay niyang katawan suot ang isang ngisi. Wala ka palang binatbat, babae. Sayang ka. You have a strong force, fast and tricky movements but my bad. You picked the wrong person. You are just an amateur and I am already a professional in this field.

Naramdaman ko ang paglapit ng referee sa puwesto namin. Agad akong napatingin sa direksiyon niya at walang atubiling sinalubong siya ng suntok. Natumba agad siya sa sahig. Isa pa ito!

"Tsk! F*cking useless," I mumbled in exasperation to this man and to everyone who are in this filthy abandoned building.

I removed my boxing gloves and threw it somewhere inside the ring before leaving the center. Agad akong nagtungo sa may pasimuno ng lahat ng ito para ipamukha sa kanya ang makukuha ko dahil dito. Masyado nila akong minaliit lalo na ang isang ito na nakuha pa akong insultuhin kanina. Ilang beses ko nang napatunayan ang sarili ko, hindi ba nila iyon makita?

I've been fighting for years now with different opponents, may it be men or women, but I always knocked them out in order for me to survive this hell. Kaya lang, ang unang naging taon ko ay hindi ganoon kapabor sa akin. It was a disaster for me and I almost given up. Mabuti na lang at may isang tao ang palaging tumutulong sa akin para paulit-ulit na bumangon at alalahanin ang layunin kung bakit ko ito ginagawa.

Binigyan ko ng malamig na titig si Finnegan, ang sunod-sunuran sa mga nakakataas lalo na sa Boss nila.

"The fight is over so my role here is done. Tell your Boss that we need to talk tomorrow for my promotion," walang gana kong pahayag na may kaunting panunuya. Now, tell me, Finn, sino ang tumapos ng laro?

Tinalikuran ko siya pero agad akong napatigil nang magsalita siya.

"You think you won? Hindi mo sila napatay kaya talo ka pa rin."

Pinaglaruan ko ang mouth piece na nasa loob pa ng bibig ko saka napangisi bago siya hinarap muli. Iniluwa ko sa kung saan ang mouth piece nang hindi winawaglit ang tingin ko sa kanya.

I took a step forward. Mas lalo kong inilapit ang mukha ko sa kanya na siya namang ikinagulat niya. Napaatras din siya ng ilang pulgada palayo sa akin. Umabante naman agad ako kaya wala na siyang nagawa pa. Pati ang mata'y hindi mapirme. Leche. Dukutin ko 'yan, eh.

"Let's see tomorrow, boss' dog." Binigyan ko siya ng isang ngisi at tapik sa balikat bago tuluyang umalis sa senaryo. Baka pati siya ay upakan ko riyan.

Damn! I really hate it when he talks. Bukod sa mabaho ang hininga niya ay ang pangit niya pa. Ugh, nakakadiri at nakakauyam! Wala namang kalaban-laban pagdating sa pisikalan.

Pagdating ko sa may pinto ay agad akong hinarang ng dalawang bantay ng nakausap kong ugok kanina. Napangisi ako ng palihim. I see this coming. Kapag ayaw talaga sa 'yo ng tao ay gagawa at gagawa siya ng paraan mawala ka lang. Just like Finn. Kapag alam niyang natatalo na siya, ginagawa niya namang panangga ang ibang tao. Ganoon siya kahina at kawalang kwentang tao. But he failed to execute me numerous times already and now, he will fail this one too.

"Aww, ganito niyo ba batiin ang nanalo?" usal ko nang makitang naglabas sila ng baril na agad itinutok sa akin. "Kalmahan lang natin, ha? Ayoko na kasing madagdagan ang sakit ng katawan ko."

"Nanalo ba kamo? Ang mga hinaharang nila ay iyong mga talo at walang pakinabang."

I rolled my eyes on that before facing the dog who's already at my back. Nakakairita ang kabobohan nito.

"Oh, Finn. Napaghahalataan na hindi mo ako kayang patumbahin gamit lamang ang kamao."

Itinaas ko ang dalawa kong kamay bilang pagsuko na siya namang ikinatuwa ng ugok. Hindi niya alam ay isa iyong pang-iinsulto sa kanya. Tsk. When will he be able to learn from his superior?

"No, Sam. This is a better way to surely end someone's life." Kinasa niya ang baril saka ito itinutok sa akin.