Masuk—THIRD PERSON'S VIEW—
Malakas na tumawag si Janice habang nakipag-clank ng kanyang inumin sa katabi niya. Maingay ang buong paligid. May mga nagsasayawan na sa dance floor at hindi mo na alam kung nagsasayawan pa ba sila o mayroon ng mga milagrong nangyayari. Sobrang liwanag ng mga ilaw at apakalakas ng musika na nanggagaling sa malalaking speakers na nasa stage. Si Janice ay nakaupo sa isa sa mga VIP Lounge sa taas ng bar kasama si Jared, Escanor at ilan sa mga kilala niya sa underground. Oh, well, looks like Queen J is just around the corner sipping her martini deliciously like a tasteful poison. "Alam mo, by now, nasa hospital na ang babaeng iyon," aniya at humarap kay Escanor. Hinawakan niya ang mukha nito at saka hinalikan ang pisngi niyo. "Thanks to all of you, Escanor." Pumikit si Escanor at saka nag-lean in sa couch at uminom ng kanyang alak. "I just did my job. That's all." Janice chuckled. "Oh, you're re— THIRD PERSON'S VIEW — "Argh!" Bottles after bottles kept breaking on the ground as Janice threw over them one next to the other. "Teka, kumalma ka, Janice!" sigaw ni Jared sa kanya habang pinipilit na lumapit sa kanya. "How can I be calm when I found out Escanor failed to kill that b*tch!" sigaw niya pabalik at kumuha pa ng isang case ng mga may laman pang beer at tinapon iyon sa sahig. Amoy ang beer sa sahig kaya napatakip ng ilong si Jared saka galit na lumapit na kay Janice, hawak-hawak ang braso nito. "T*ng**a, Jessica! Kumalma ka sabi!" ulit ni Jared dito. Habang patuloy ang pag-awat ni Jared sa baliw nang Jessica, nakasandal sa malapit na puno si Escanor, tanging nagmamasid na sa kanila. He can hear the conversation, alright, but he doesn't care at least one bit. At least he know he tried doing his part yet he still got the blame for it. Well, he's used to it already. There is nothing more worse
—RED'S POV— "Hi there, my wife," is the first greet I have spoken of as I sit down on a small chair near her hospital bed, clasping her right hand. I roll my thumb in circles on her skin. She's still sleeping so quietly. Oh my dear wife, how can they be so cruel to you? "Do you know much I am f**king worried?" I continued speaking as I clasped her hand more like I am doing a prayer and my head bent down, closing my eyes. "Janice is still targeting you. I am starting to get what she is plotting but that doesn't change the fact that you are still in danger, Ellyn. But thank goodness, you're f**king safe and alive." "Red..." My eyes widened and immediately looked up, and suddenly saw her half-lidded, half-awakened eyes staring directly towards me. There's a smile on her lips—a weak, little smile for me. I felt her fingertips slightly moved, slightly brushing on mine. "Ellyn, wifey, you're awake!" I jolted up on my seat but then, refrained myself from doing it, remembering her
— THIRD PERSON'S VIEW —Nasa ospital pa ren ang senaryo ngunit sa sunod na araw, kinagabihan no'n, hindi nakapunta agad si Red para mabisita si Ellyn kaya mag-isa lamang ang nagpapahingang katawan niya.May lumapit na isang lalaking nakasuot ng itim na sumbrero, damit at pants na may sukbit na puting messenger bag at sapatos sa counter ng ospital.Ang weird naman ng pananamit niya. Yin-yang yarn.Kidding aside, naging matamlay ang itsura ng mukha ng nurse ay naging matamlay dahil sa nakakatakot at eerie na aura ng lalaki pero dahil professional siya, nilapitan pa rin niya ito."Ano po iyon, Sir? Sinong hanap niyo?" tanong niya habang sinusubukang pigilan ang pagnginig ng kanyang labi sa bawat salitang lumalabas mula sa bibig niya."Ellyn Perez," sagot ng misteryosong lalaki. Hindi gaano kita ang mukha nito dahil sa sumbrero."Kaano-ano po?" sunod na tanong ng nurse sa kanya."Kaibigan.""Ah, teka lang po." May kinuhang papel ang nurse at binigay sa kanya iyon kasabay na rin nang isang
—RED'S POV— "Luckily, we have extracted all poison on her body but she needs a ton of recovery since her body became weak," the doctor said when she first came out of the emergency room. A sigh of relief came out of my mouth, stands up on my seat, and walked up to the doctor. "Thanks, doc," I said as I shakes their hand. "Good thing her immune system is strong to fight the poison. It's a miracle. In a few hours, you can see her. I shall go now. Marami pang pasyente," sambit nito pabalik bago umalis. Napatingin ako sa pintuan ng emergency room na kakabukas lang ng dalawang nurse. Agad akong pumunta sa tabi ng rolling bed at tinignan agad ang aking asawa pero agad akong naharangan ng isang nurse. "Sir, stay here while we ready Mrs. Sarmiento in her room," she said before leaving me alone in the corridor. Napaupo na lamang ako at napahawak sa ulo ko. Ellyn is out of danger, for now. But it doesn't mean that Janice and her minions will stop targeting my wife. My phone rin
—RED'S POV— Naghihintay pa din ako para sa udpate about sa aking asawa. Pati na rin galing sa aking sekretarya, hanggang ngayon wala pa rin akong nakukuha na kahit anong update mula sa kanya. What is she doing right now? Nag-aalala pa din ako sa aking asawa. I'm aware kung ano ang nangyari sa kanya but we're not that sure if she will be safe right now. Ano rin ba ang ginagawa ng mga doctors ni Ellyn? For the late information, we haven't been able to put her in their own hospital dahil agad-agaran ang emergency. Hindi ko rin kino-contact pa ang family niya just because I don't want them to be worried that much na may nangyari sa anak nila. And as I know of them, they're gonna be a heck of a worrisome fam. Ipinagtataka ko pa din ay kung bakit tina-target ni Janice si Ellyn samantalang wala naman ginagawa ang asawa ko sa kanya. Out of jealousy? Possibly. Getting me back? Possibly. Killing my wife? Somehow accurate. Stealing my own-built company? Accurate. Every woma
— THIRD PERSON'S VIEW — "Go." HIndi maintindihan ni Vera kung bakit siya nito biglang pinapaalis. She knows she could take this opportunity para makaalis na para mabigay agad ang narinig mula sa usapan ng tatlo (kahit na apakatahimik the whole time ni Escanor) pero hindi niya magawa. Instead, she asked, "Kailan pa, Es? Kailan ka pa nahulog ng malala?" Hindi siya sinagot ni Escanor. Tahimik lang na nakatalikod sa kanya ang lalaki. Matapos ang ilang minuto ay napasabi na naman si Escanor nang, "Go." Mukhang pinapaalis na talaga siya nito pero hindi maiwasan ni Vera na maguluhan. Ayaw niyang naguguluhan siyang mag-isip, lalo na kung tungkol kay Escanor. Ganto na ang nararamdaman niya noon pa kay Escanor. Sa tuwing pupunta siya ng mission o may nangyari man kay Escanor ay malala siyang nag-aalala. Lumapit siya dito at saka puwersang inihirap ang lalaki sa kanya. Iniiwas pa rin sa kanya ng lalaki ang tingin nito. Nakita niyang kinagat nito ang pang-ibabang labi at ang isang kamay ay







