Chapter 18

Naging masaya ang dalawang linggong pamamalagi namin roon.

Inayos ko ang bagahe ko at nagtungo na sa kwarto ko. Sabado na kami umuwi upang makapagpahinga pa ng linggo.

Dahan dahan kong inilabas ang mga damit galing sa maleta ko, tinupi ko iyon at ibinalik sa walk in closet ng kwarto ko.

Napadako ang tingin ko sa pinto ng kwarto ko ng makarinig ako ng katok roon.

"Pasok." sigaw ko.

"Naiwan mo sa kotse." he coldly said.

Inabot niya sakin ang maliit na bag na naiwan ko, laman nito ay ang cellphone ko.

Kaya pala feeling ko may naiwan ako.

"A-Ah salamat." I forced a smile.

Umalis rin ito pagkaabot nito. Sa natirang araw namin roon, pagkatapos naming tumulong kala mama nang araw na iyon ay pakiramdam kong iniiwasan ako nito.

Kapag naman kinakausap ko ito ay laging malamig ang pakikitungo. Hindi ko alam