Share
Chapter 31
Ilang araw kaming nagliwaliw ni Akio sa kung saan saan, nakatikim rin ako ng iba't ibang pagkain mula rito.
"Come here, I'll catch you!" tumakbo ako para maiwasan si Akio. Umuulan na rin ng snow pero wala kaming pakealam roon at patuloy ang pagtakbo.
"Got 'ya!"
Dahil na rin sa kapal ng snow na naapakan ko ay muntik na akong matumba mabuti nalang at nasalo ako nito.
Naglaro pa kami roon bago naisipang umuwi dahil na rin sa lamig.
Nakahawak si Akio sa mga kamay ko habang naglalakad kami pauwi.
HHWW ang peg namin.
This past few days mas naging makulit at clingy si Akio. Madalas niya akong yakapin ng sobrang higpit tapos hahalik halikan ang kamay ko.
I'm definitely happy, ngayon lang ako nakaranas ng ganito.
"Baby, are you hungry?
Related chapters
A Writer's Dream Chapter 32
Nakauwi kami ng pilipinas kinabukasan ng araw na iyon.Medyo ilang at umiiwas din ako sa kaniya dahil sa nangyari.Hindi ko alam kung bakit ko sinabi yun dahil na rin siguro sa kalasingan.Napakatanga Kesh, pakisampal naman please.Aminin ko mang ginusto ko ang nangyari, ngunit hindi mawawala ang pagkailang sa akin lalo na't siya ang una ko.Tinahak ko ang hallway ng kabilang building para makapunta sa library. Habang naglalakad ay akap ko ang dalawang mabigat na librong hiniram ko sa library nasa ibabaw nito ang laptop na ibinigay ni Ash.Busy na ang lahat ngayon lalo na't katatapos lang ng pasko at bagong taon.Noong pasko ay umuwi ako ng probinsya doon rin ako nagbagong taon habang hindi pa nakauwi si Ash sa condo. Sumunod si Akio roon, ngunit awkward lang ang namuo sa pagitan namin.
A Writer's Dream Chapter 33
Ang idlip na sabi ko ay nauwi sa tulog, isa't kalahating oras pala akong nakahiga. Tumayo ako, iinitin ko nalang ang pagkain mamaya. Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Akio. To: AkioAnong oras ka makakauwi? Take care. Eat your breakfast huh?Nagreply siya na baka dalawang oras pa ang itatagal niya roon.Napagpasiyahan kong mabihis dahil amoy pawis na rin ako ngunit wala pala akong dalang damit."Uuwi nalang ako. " I mumbled.Maaga pa naman kaya pwede pa akong makauwi at magpalit ng damit. Sumakay ako ng taxi pauwi.Pagkapasok ko pa lang sa condo ay bumungad na si Ash na naglilinis ng kung ano."Oh? Tapos ka na?""Oo kaso, amoy pawis na ako nakalimutan ko magdala ng damit.""Ah, sige pasok ko lang 'to ayaw gumana eh."Tumango nalang ako
A Writer's Dream Chapter 34
Nanatili si Nate sa hospital buong araw."Umuwi ka na muna, pagalitan ako ni tita hindi ka pa nakakapagpahinga." ani ko."Hindi nga kita pwedeng iwan dito, mamaya pumunta yung gago na yun dito puro babae kayo dito oh."Oo sinabi ko sa kaniya, malalaman at malalaman niya rin naman.Galit na galit si Nate ng malaman niya iyon. Kung hindi ko siya pinigilan marahil ay nakasugod na ito."Hayaan mo na nga kasi yon, kaya ko naman sarili ko eh.""Sus, tigilan moko Kesh. Nagpakuha na ako ng damit, tsaka nagpaorder na din ako ng pagkain. Umupo ka nalang diyan.""Naku, ang sarap mo tuktokan!" inis na singhal ko.Ngumisi lang ito bago lumabas ng pinto para kunin ang pinakuha niya.Umupo ako sa upuang nasa tabi ni papa at hinawakan ang kamay nito bago dumuk
A Writer's Dream Chapter 35
Ilang araw na nakaburol si papa, inuwi ito sa probinsya. Iyon ang sabi ni mama, yun daw ang hiling ni papa na mailibing siya sa lugar na pinanggalingan niya. Sa araw araw na ginawa ng diyos, hindi ko pa rin matanggap ang nangyari kay papa. Sumama sila Ash sa paguwi rito. Lagi akong nakakulong sa kwarto ko at tu-tulala lang sa bintana. Pati pagkain ay pinapalipasan ko na, kung hindi lang maghahatid ng pagkain si Nate sa kwarto ay hindi ako kakain. Kapag wala si Nate at may importanteng ginagawa ay si Ash naman ang papalit. Araw araw niya akong kinukulit at panay ang pagkwekwento kahit na alam niya naman hindi ako nakikinig. Si Charm ay minsan na ring sumubok mangulit, ngunit nasigawan ko lang ito. Takot ng lumapit
A Writer's Dream Chapter 36
Bumalik ako ng manila kasama si Nate. Pumayag si tita ng malaman niyang sasama ako kay Nate.Tinanong ako nito kung sigurado ako sa gagawin ko.Sambit ko ay gusto ko munang magpakalayo.Mananatili ako sa ibang bansa kahit na pansamantala lang hahanap ng mapaglilibangan o trabaho.Tsaka ko na lang itutuloy ang paghahanap ko ng papasukang trabaho bilang isang flight attendant dito sa pilipinas.Dalawang linggo akong nakituloy kay Nate. Ayaw kong umuwi sa condo ni Ash.Hindi ko akalaing pati siya ay may alam.Graduation day ngayon at katulad ng inaasahan ko nasungk
A Writer's Dream Chapter 37
Pagkatapos kung magmuni-muni sa balcony ay pumasok na rin ako sa loob at tinanggal lahat ng laman ng maleta ko.Isa isa kong tiniklop ang mga damit na dala ko.At katulad dati, inilagay ko sa walk-in closet ang gamit ko. Maliit lang naman ang walk-in closet.May malaking salamin na mayroong parihabang sink at dalawang gripo. Katabi ng sink ang banyo at shower room meron ding bathtub roon.Nawala ang atensyon ko sa paglilibot sa walk-in closet ng makarinig ako ng katok sa pintuan ng kwarto.Agad akong nagtungo roon. Si Nanay Celia ang sumalubong sa akin."Iha tayo ay kakain na, nakahanda na ang pagkain sa baba." si Nanay Celia."Ganun po ba, okay lang po ba kung magpapalit muna ako ng damit? Susunod nalang ho ako.""Osige Iha, bumaba ka nalang ha?""Opo."&n
A Writer's Dream Chapter 38
Akio's POV"Bro, stop that. It's too much." Samuel said.I continued to drink regardless of the disobedience of my friends."Bro, you should go home right now. We have meeting tomorrow." Caleb added.I really miss her.Samuel keep on talking, saying some words that I can't even hear.They called the waiter and request to add some liquor.I scrolled the screen of my phone.I kept my eyes open and looking our pictures together.Back when where okay."I missed her so bad, I really missed her." tears ran down on my cheeks.Caleb tapped my shoulder."I really missed her bro. I hope she listened to my explanation about what happened. I didn't do anything, I'm the victim."
A Writer's Dream Chapter 39
Unti unti ko rin natanggap na wala na talaga si papa sa akin, at hindi na siya babalik.Nasa veranda ako nakaupo sa nilatag kong fur carpet. May unan din roon. Kaharap ko ang laptop ko at isang box ng donut.Pero may isang bagay na hindi pa rin tinatanggap ng kabuuan ko.Yun ay ang panlolokong nagawa ni Akio.Panloloko nga ba?Hindi ko alam.Nalaglag ang strand ng buhok ko habang tutok na tutok ako sa laptop ko. Hinipan ko iyon.At kung swineserte ka nga naman, sinasabayan pa ako ng kantang nagp-play sa ngayon.I'm so over being blueCryin' over youBumuga ako ng isang malalim na hininga.And I'm so sick of love songsSo tired of tearsWala si Nate rito, pumasok siya. Sabi niya
Latest chapter
