“Gaano man kaunlad ang lipunan, tao pa rin ang tao. At habang umuunlad ang lipunan, mas lalo namang nagkakawatak-watak ang enerhiya ng tao. Kaya nga habang mas lumalago ang lipunan, mas lumalalim din ang pilosopiya ng mga sinaunang panahon. Kaya naman, ang mga tagasunod ng tatlong pangunahing relihiyon ay patuloy na tumitingin sa mga kasulatan na isinulat mahigit dalawang libong taon na ang nakalilipas bilang gabay sa kanilang buhay. Hanggang ngayon, hindi mabilang na tao ang paulit-ulit na nag-aaral ng mga kasulatang iyon para lang makakuha ng bagong inspirasyon mula sa kanila.”Tinikom ni Nanako ang kaniyang mga labi, tumingin saglit sa kaniyang mga paa, saka tumingin kay Master Jeevika. Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, medyo nahihiya niyang tinaas ang kaniyang hinlalaki at mahina niyang binigkas, “S-Su—go—e.”Ang “Su—go—e” ay bigkas ng salitang sugoi sa Japanese, na ang ibig sabihin ay parang “Wow, ang galing.”Bago pa maging monghe, si Master Jeevika ay isang mahusay
Sa oras na iyon sa mountain villa, nakatitig si Suzanne sa monitor habang pinapanood ang lahat ng nangyayari sa bulwagan. Naiinis niyang sinabi, “Ma’am, pinipilit niyang kumbinsihin si Miss Ito na magmadre! Hindi ba sobra na iyon?”“Huwag kang mag-alala,” natatawang sagot ni Ashley. “Simula nang maliwanagan si Jeevika, ang puso niya ay nasa Buddha, sa Dharma, at sa lahat ng nilalang na sa ilalim ng langit na. Si Nanako mismo ay may pambihirang talino at ugat sa espiritwalidad. Kahit hindi si Jeevika, kahit sinong dakilang guro ng Taoism ay gugustuhing kunin siya bilang disipulo. Alam mo ba kung bakit gusto kong maliwanagan siya? Dahil sayang ang ganitong talento kung mananatili lang siya sa labas ng pintuan. Pero kilala ko si Nanako at kahit buong mundo pa ang gamitin ni Jeevika para pilitin siya, hinding-hindi siya papayag. Kaya huwag kang mag-alala.”At hindi nga siya nagkamali.Hindi namalayang umatras si Nanako ng isang hakbang at nagpaumanhin, “M-May minamahal na po ako. Paano
Dagdag pa ng monghe, “Ang Heart Sutra of Prajna Paramita ay may 260 na salita lang, kaya mabilis lang ito.”Agad na tinanong ni Nanako, “Pwede po ba ninyo akong pahiramin ng panulat at papel? At kung maaari, maaari ba akong bigyan ni Master Jeevika ng kaunting oras para tapusin ang Heart Sutra bago ko siya puntahan.”Ngumiti ang monghe at sinabi, “Oo naman, pwede kitang bigyan ng papel at panulat. Puntahan mo na si Master Jeevika at doon mo na rin kopyahin ang mga kasulatan. Habang nagsusulat ka, magdarasal siya, magbibigay ng basbas, at mangangaral para sayo. Mas mabisa ang epekto nito.”“Maraming salamat!” masayang sinabi ni Nanako.Pagkatapos, magalang siyang yumuko sa monghe.Yumuko rin ang monghe, saka pumasok sa Transmission Office. Makalipas ang ilang sandali, bumalik siya na may dalang dilaw na telang brokado, papel, at panulat. Maingat siyang lumingon, isinara ang pinto, at sinabi kay Nanako, “Sumunod ka sa akin.”Mabilis na tumango si Nanako, at inihatid siya ng monghe
Sa daan papuntang Qi Temple, sinamantala ni Nanako ang paghihintay sa mga pulang ilaw upang masusing suriin ang tungkol sa pinagmulan ni Master Jeevika.Nakakagulat nga ang resulta. Hindi lang siya tanyag sa Oskia, kundi nagsisimula na ring lumaganap ang kanyang impluwensya sa mga mananampalatayang Buddhist sa buong Asia.Ang pangkalahatang pananaw tungkol sa kanya ay isa siyang may angking talino, mabuti ang puso, bukas ang isipan, at isang henyo sa larangan ng Buddhism.Lalo siyang namangha nang mabasa niya na maraming templo sa Japan, South Korea, Thailand, Bhutan, at iba pa ang masigasig na nag-iimbita kay Master Jeevika na bumisita at mangaral ng Buddhism, ngunit ang lahat ng kanyang mga pangangaral para sa susunod na taon ay nakatakda sa Oskia, kaya’t hindi pa siya nakakasagot sa mga imbitasyon na iyon.Bukod pa rito, sa mga pagsusuri kaay Master Jeevika ng mga kilalang guro ng Buddhism sa Oskia at sa ibang bansa, lahat ay sumang-ayon na ang kanyang pag-unawa sa Buddhism ay a
Habang nag-uusap sila, umalingawngaw sa buong lambak ang dagundong ng makina ng helicopter at ang pag-ikot ng rotor."Si Jeevika siguro iyon," sabi ni Suzanne."Sige." Tumango si Ashley. "Hayaan mo siyang pumunta rito at makita ako."Makalipas ang ilang minuto, lumapag ang helicopter sa bakanteng espasyo sa labas ng bakuran, at isang mongheng naka-kasuotang monghe ang naglakad papunta sa gate.Nagkataong bumukas ang gate, at ngumiti si Suzanne habang binabati ang monghe, "Jeevika! Inaantay ka ni Mrs. Wade."Ang monghe ay si Master Jeevika, na sumikat nang malaki nitong mga nakaraang taon.Nasa 40s na siya at hindi pa umaabot ng dalawampung taon bilang monghe, ngunit dahil sa malalim na pag-unawa at natatanging pananaw niya sa Buddhism, sumikat siya at naging hinahanap-hanap na tagapagturo.Nangangaral siya sa iba’t ibang lugar, hindi para sa pansariling kapakinabangan kundi upang gamitin ang pilosopiya ng Buddhism bilang gabay para maibalik ang pag-asa at positibong pananaw sa b
Sa narinig na lungkot ni Ashley, hindi napigilan ni Suzanne na humagikgik. “Paano naman si Claire? Ano ang tingin mo sa kanya?”“Claire…” tahimik muna si Ashley bago seryosong nagpaliwanag, “Sa ilang pagkakataon, nakatulong siya kay Charlie, pero sa loob ng apat na taong kasal nila, hindi siya nabuntis o nagkaanak. Kaya palagay ko, parang mas palabas ang kasal nila kaysa totoong relasyon. Batay sa mga ginawa ni Charlie para sa kanya, malinaw na tapat si Charlie sa kanya. Sa sitwasyong ito, nasa kanya siguro ang problema.”Idinugtong pa niya, “Siguro may mga dahilan siya. Hindi patas kung pagdududahan ko siya, pero hindi ba’t maaaring ibig sabihin din nito na hindi niya ganoon kamahal si Charlie, o kaya naman ay hindi kasinglaki ang pagmamahal niya para kay Charlie tulad ng pagmamahal ni Charlie sa kanya?”“Tama ka,” tumango si Suzanne. “Pareho tayo ng iniisip. Mas mabuti kung hiwalayan na ni Mr. Charlie si Claire at makasama na lang ang kahit sino kina Miss Golding o Miss Ito. Nakik