ONE NIGHT: MAFIA BOSS

Chapter 1

Magdalena POV

Ako si Magdalena, may kapatid akong lalakeng bunso. Namatay ang aming ama at ina sa isang malagim na pangyayari kaya hanggang grade 4 lang ang aking natapos. Hindi na ako nag-aral muli; ang kapatid ko ang aking pinapaaral, at ngayon ay nasa grade 10 na. Kahit ganoon, hindi ako nawalan ng pag-asa na matuto sa mga bagay-bagay. Sa edad na 18, hindi pa ako nakahawak ng tinatawag nilang cellphone. Narito ako sa aking tambayan sa gilid ng paaralang Elementarya, nakikinig at sumisilip sa bintana habang nagtitinda ng mga candles at sigarilyo. Kahit papaano, may natutunan akong salitang English kahit kaunti. Sa tanghali, sa kabilang paaralan naman ako ng tambay, isang paaralan ng mga mayayaman, dito naman ako nagtitinda ng mga sari-saring pagkain. Pinapayagan ako ng principal ng paaralan. Mababait naman ang mga mag-aaral dito, at pagkatapos ng hapon, uuwi na ako sa aming tinutuluyang bahay. Iwan kung bahay ba ang matatawag dito dahil tagpi-tagping yero lang ito. Nakita ko ang aking kapatid na nagbabasa ng libro, minsan tinuturuan niya ako kung paano mag-plus, minus, division, at multiplication. Kaya kahit papaano, may alam ako sa math.

Isang araw, hindi ako mapakali sa aking tinatayuan, hindi ko mawari kung bakit. Hanggang dumating ang isang kakilala na namumutla at lumapit sa akin.

"Carding, bakit nagmamadali ka?" tanong ko dito dahil sa pagmamadali itong lakad takbo ang ginawa nito.

"Magda, wag kang mabibigla. Ang iyong kapatid ay nabundol ng sasakyan, kaya sumama ka sa akin sa ospital," sabi nya sa akin kaya agad kung nabitiwan ang hawak kung kakanin.

"Ano?" tanong ko agad sa kanyang habang ang dibdib ko ay malakas tumibok ito.

"Basta, sumama ka sa akin ngayon. Ihabilin mo muna ang paninda mo dito," tumango lang ako sa kanyang sinabi. Dahil para akong wala sa sariling sumunod sa kanya ni hindi ko nararamdaman kung naka-apak ba ako sa cemento, para kasing namamanhid ang buong katawan ko at ang utak ko ay hindi parang hindi gumana. Hindi nagtagal, dumating na kami sa ospital na Hindi ko napansin kung paano kami nakarating dito.

"Doc, siya ho ang kapatid ng pasyente," sabi ni Carding sa isang lalaking naka suot ng puting tila.

"D-Doc, kumusta ang kapatid ko?" tanong ko agad dito.

"Tatapatan na kita, Miss. Ang iyong kapatid ay nasa critical na kondisyon. Kailangang ma-operahan siya sa madaling panahon," sabi sa akin ng Doctor kaya mas lalo akong nalulumo sa sinabi nito.

Kahit sumakit ang aking lalamunan dahil gusto kong umiyak nang umiyak, tinatagan ko lang ang aking sarili para sa aking kapatid na nag-iisang kayamanan ko.

"M-magkano po ba ang kailangan sa operasyon, Doc?" tanong ko ulit dito sa Doctor. "Sana hindi masyadong mahal."

Pero sa pagsabi ng Doc, lalong gumuho ang aking mundo. "Kalahating milyon, iha."

"K-k-kalahating milyon?" ulit ko sa sinabi nito.

"Yes, iha," agarang sagot nito kaya agad akong napa-upo sa may upuang nasa gilid lamang namin. May inabot sa akin ang isang nurse na isang papel at kailangan kong pirmahan lalong madali. Doon ako umiyak ng todo ng nakita ko ang kantidad ang kailangan kung sabay sabing, "Mama, Papa, anong gagawin ko?" sabi ko habang umiiyak.

Tumabi sa akin si Carding, at doon ko naisip na subukan pumasok at ibenta ang kanyang sarili para sa kanyang kapatid. Sinabi niya ang kanyang nais, kaya't si Carding ay hindi makapaniwala sa aking sinabi.

"Sure ka ba, Magda?" paniniguradong sabi nya sa akin.

"Oo, sigurado ako. Isa pa, isang beses ko lang ito gagawin. Para sa aking kapatid, gagawin ko lahat mabuhay at mailigtas ko lamang ito," sabi ko dito.

"Kung yan ang gusto mo, hahanap ako ng matinong taong bibili sa iyong puri," sagot naman nito sa akin. Kahit na kinabahan ako sa akin disesyon ay kailangan kung gawin ito.

"Salamat, Carla," sabi ko dito. Pagbigkas ko sa kanyang pangalawang pangalan ay ngumiti ito.

"Walang anuman, basta wag mo akong tawaging Carding. Carla ang pangalan ko mula ngayon," sabi nya sa akin.

"Sige, mula ngayon ay Carla na ang itatawag ko sa iyo," sabi ko sa kanyang.

Dali-dali kong pirmahan ang papel at ibinigay sa nurse. Lumabas kami, at pagdating ng 8:00 pm, sinabihan ako ni Carla na maghanda na. Binigyan niya ako ng gamot at damit na isusuot ko, red dress ito at kita ang aking hiwa sa aking dibdib. Ngayon lang ito, binigay din sa akin ang room number, nasa 75 ang sa akin at 74 ang katabi. Lubos akong kinakabahan. First time ko ito, at walang karanasan sa ganitong sitwasyon. Paglabas niya, agad niyang kinatok ang pinto, at hindi ko magawang makatingin sa kanya. Salamat kay Carla dahil sinabihan niya akong maglagay ng mascara para hindi niya makita ang aking mukha.

"Good evening, Sir. I'm Magda, at your service," sabi ko dito.

Kahit kinakabahan, pilit kong nilabanan ito.

"Come in. Let's drink first before I pleasure you." sabi sa buong boses, kahit na may katigasan ay nababagay pa rin sa kanyang tindig.

Wala akong magagawa kaya uminom ako, hindi ako sanay sa ganitong inumin kaya madali akong natamaan. Nag-umpisa rin ang lalake sa paghipo sa aking katawan. Hanggang hinalikan niya ang aking labi na parang walang katapusan, hanggang bumaba ito sa aking leeg, isipsip nya ito kaya may nararamdaman akong kiliti at sakit sa kanyang ginawa. Hindi ko alam kung ano ang kanyang ginawa, ngunit may kirot at sarap akong nararamdaman. Hanggang bumaba ang kanyang labi patungo sa aking puson, Hindi nag tagal ay agad nyang tinanggal ang aking manipis na tulang na ka takip sa aking gitnang bahagi. Napa ungol ako sa kanyang ginawa dahil bigla nya itong kinain ang aking gitnang bahagi dahilan upang may namumuong kung anuman sa aking puson. Hanggang ipinasok sa lalake ang kanyang alaga sa aking gitnang bahagi na kina ngiwi ko ng husto, dahil may nararamdaman akong sakit sa kanyang pagpasok, hanggang ang sakit ay napalitan ng ibayong sarap, tanging mga ungol lamang ang bumabalot sa loob ng silid kung saan ko inangkin nang paulit-ulit. Siguro ay sinulit ang kalahating milyon niya, hindi ko mabilang ang kanyang pag-angkin dahil nakatulog ako pagkatapos nya akong ginalaw. Dahil siguro sa pagod na aking nararamdaman kaya Hindi ko namalayang tuluyan akong nakatulog.