“Gusto mong magsuot ng qungua para samahan akong enjoyin ang mga cherry blossom?”Hindi rin mapigilan ni Charlie na asamin ito nang marinig niya ang mga sinabi ni Nanako.Kahit na hindi niya pa nakikita ang imahe ni Nanako na may suot na pulang qungua, kasama na ang pink at puting cherry blossom kung saan-saan, siguradong magiging napakagandang imahe ito.Kaya, sinabi niya kay Nanako, “Kung gano’n, dapat akong pumunta sa Japan sa susunod na tagsibol!”Sinabi nang sobrang saya ni Nanako, “Talaga?! Deal na, kung gano’n! Hihintayin kita sa Japan sa susunod na tagsibol!”Nagkasundo ang dalawa, at sobrang ganda ng kalooban ni Nanako. Hindi niya mapigilan na hawakan ang braso ni Charlie at nagkusa siyang hawakan ang kamay niya at sabihin nang malambot sa tabi niya, “Charlie-kun, sobrang saya ko talaga ngayong araw. Kaarawan ni Otou-san, at hindi ko man lang naisip na pupunta ako sa New York para makita ka. Ang pinakamahalaga, gumaling si Otou-san, na sobrang laki para sa kanya…”Pagkas
Hindi niya mapigilan na bumuntong hininga at sabihin, “Charlie-kun, sa opinyon ko, hindi kakaiba para sa pamilya na magkaroon ng daang-daang taon na kasaysayan. Kahit na iba’t ibang kaguluhan ang nangyari sa buong mundo sa nakaraang ilang daang taon, may heograpikal na kalamangan ang Japan, kaya hindi talaga nagkaroon ng kahit anong digmaan sa tinubuang-bayan namin. Kaya, halos lahat ng ninja family sa Japan ay may daang-daang taon na kasaysayan, at maraming brand din sa mahabang kasaysayan…”“Pero sa totoo lang, wala pa akong naririnig na pamilya o organisasyon na lumaki at umunlad sa sobrang palihim na paraan ng daang-daang taon…”Pagkasabi nito, sinabi ulit ni Nanako, “Charlie-kun, ang mga dead soldier na binanggit mo kanina lang ay mahigpit na kinokontrol ng organisasyon na ito ng daang-daang taon, at hindi pa nalalaman ng mga dead soldier na ito ang mga detalye ng organisasyon ng daang-daang taon. Hindi man lang nila alam kung saan sila karaniwang nakatira, at ang ibig sabihin a
Halos kalahating oras na tumakbo sina Yahiko at Hiroshi sa Central Park, pero hindi pa rin sila kuntento sa pagtakbo.Kung hindi dahil sa oras na para magsimula ang birthday banquet, tatakbo pa silang dalawa hanggang hatinggabi.Sa daan pabalik, sobrang saya ni Yahiko. Habang pinupunasan niya ang pawis gamit ang mga kamay niya, sinabi niya kay Hiroshi, “Hiroshi, hindi pa ako kuntento sa pagtakbo kanina. Tatakbo ako bukas ng alas sais ng umaga. Tatakbo ako ng tatlong laps paikot sa Central Park!”Sinabi agad nang magalang ni Hiroshi, “Masusunod, Mr. Ito!”Hindi mapigilan ni Nanako na paalalahanan siya, “Otou-san, kagagaling mo lang, kaya mas mabuti na hindi ka mag-ehersisyo ng sobra.”Kinaway ni Yahiko ang kamay niya at sinabi nang seryoso, “Ayon sa mga utos ni Mr. Wade, hindi ako makakalabas nang kaswal para makatakbo pagbalik ko sa Japan, kaya dapat subukan kong maglakad at tumakbo hangga’t maaari sa United States dahil kaunting tao lang ang nakakakilala sa akin dito. Pagkatapos
Samantala, lumilipad nang napakabilis ang Gulfstream business jet ng pamilya Schulz sa itaas na United States. May isang oras na lang ng flight para makarating ang eroplanong ito sa New York.Si Sheldon, ang panganay na anak na lalaki ng pamilya Schulz, pati na rin ang ama nina Sophie at Rosalie, ay natulog sa loob ng kwarto sa eroplano sa buong biyahe.Nang malapit na sila sa destinasyon, sa wakas ay nagising na si Sheldon at lumabas sa kwarto.Sa sandaling ito, nakaupo si Yashita sa tabi ng bintana habang nakatingin siya nang tulala sa labas ng bintana.Tiningnan ni Sheldon ang gilid ng mukha ni Yashita, at nakaramdam siya ng bugso sa puso niya.Sa totoo lang, sobrang ganda ni Yashita. Ang taon-taon na pagsasanay sa martial arts ay pinagmukhang mas bata siya sa karaniwang babae sa parehong edad, at pinanatili rin nitong payat ang katawan niya, kaya mukhang nasa 30s pa lang siya.Pero, ang nag-iisang sayang lang ay walang laman ang kanang manggas niya.Kailan lang, pagkatapos m
Si Sheldon, na nasa kumplikadong kalooban, ay nag-alangan at umupo sa harap ni Yashita.Nang makita siya ni Yashita na lumapit, ngumiti siya nang bahagya at tinanong siya, “Kumusta ang tulog mo?”“Maayos naman,” sumagot si Sheldon. Tumingin siya sa labas ng bintana at tiningnan si Yashita habang tinanong siya, “Bakit hindi ka pumunta sa loob at magpahinga?”Medyo nabigla si Yashita. Ang loob ng Gulfstream aircraft ay binago at ginawang isang kwarto lang. Kahit na sinabi ni Sheldon sa simula na pwede silang dalawang magpahinga sa kwarto nang magkasama, pakiramdam niya pa rin na medyo hindi ito angkop.Natatakot si Sheldon na mali ang pagkakaintindi ni Yashita sa kanya, kaya sadya niyang diniin na wala itong ibang ibig sabihin. Naisip niya lang na pwede silang maghati sa kwarto para makapagpahinga silang dalawa sa daan dahil mahabang biyahe ito.Hindi siya tinanggihan ni Yashta, ngunit sinabihan niya lang si Sheldon na magpahinga muna habang umupo siya sa labas nang mahigit sampung
Pero, sa sandaling nagsimulang mapunta sa pinakababa ang buhay ng ganitong uri ng lalaki, tataas din ang puso niya sa sitwasyon. Sa sandaling iyon, siguradong makakaramdam siya ng pagtataboy at pandidiri sa mga taong sa una ay naaakit sa kanya.Maraming taon nang mahal ni Yashita si sheldon, at mag-isa niyang pinalaki si Rosalie, kaya matagal na siyang sanay sa antas na emosyon ng isang tao. Kaya, ayaw niyang tanggapin si Sheldon sa pinakamababang punto ng buhay niya at magkaroon ng kahit anong emosyonal na kagustuhan sa kanya.Marahil ay kapag isang araw, nasa maayos na kalooban si Charlie, makakapagbigay si Sophie o Rosalie ng ilang magagandang salita para kay Sheldon sa harap ni Charlie. Marahil ay tanggalin ni Charlie ang parusa para sa kanya, at siguradong magiging mainipin si Sheldon at gugustuhin na umalis sa Aurous Hill para maibalik ang sarili niyang buhay.Dahil, nasa kamay na ni Sophie ang pamilya Schulz ngayon. Sa sandaling nakalaya si Sheldon, siguradong sisiguraduhin n
Lumipad ang eroplano sa kalangitan sa gabi ng New York at tumigil nang matatag sa JFK Airport.Matagal nang naghihintay dito nang balisa si Rosalie.Naiinip si Rosalie na hintaying huminto nang mas maaga ang eroplano ng kanyang ina pagkatapos makita na tumubo ulit ang mga naputol na paa nina Yahiko at Hiroshi gamit ang sarili niyang mga mata.Pagkatapos dumaan nina Yashita at Sheldon sa customs nang magkasama, mabilis na lumapit si Rosalie sa kanila nang makita niyang lumabas sila sa passage. Hindi niya maitago ang pananabik niya at sinigaw, “Ma!”Nang makita ni Yashita si Rosalie, tumakbo siya nang masaya at niyakap si Rosalie gamit ang isang kamay habang tinanong nang nakangiti, “Gaano katagal ka nang naghihintay dito?”Sinabi ni Rosalie, “Saglit pa lang ako nandito.”Tumango si Yashita at binulong, “Batiin mo ang ama mo.”Tumingin si Rosalie kay Sheldon, na nasa malapit. Kahit na medyo nahihiya siya, sinabi niya pa rin nang magalang, “Hello, Mr. Sheldon.”Medyo natulala si S
Ang cultivation level mo Rosalie nang pumunta siya dito ay three-star martial artist, kaya sa una ay nababasa pa ni Yashita ang cultivation level ni Rosalie.Pero, nang makita niya ulit si Rosalie ngayon, nalaman niya na hindi na niya makita ang cultivation leven ni Rosalie. Kaya, hula niya na tumaas ang cultivation level ni Rosalie.Tumango nang seryoso ni Rosalie at sinabi, “May ilang progreso ako sa cultivation level ko salamat sa biyaya ni Mr. Wade.”Sinabi agad nang sabik ni Yashita, “Magaling! Bukod sa lolo mo, may isa pang four-star martial artist ang pamilya natin! Binabati kita! Magiging sobrang saya ng lolo mo kapag nalaman niya ang tungkol dito!”Tinikom ni Rosalie ang mga labi niya at sinabi nang seryoso, “Ma, five-star martial artist na ako ngayon…”“Five-star?!” Nagulat si Yashita at tinanong nang hindi nag-iisip, “Rosalie, kailan lang tayo nagkita, kaya paano mo nagawang umangat ng dalawang cultivation level at maging isang five-star martial artist?! Masyado… Masyad