Tumango si Charlie. “Paano kung naayos ko ito?”Suminghal si Raymond. “Kailangan kong tanungin ang mga tagatasa. Kung sasabihin nila na naayos mo ang karamihan sa pinsala, papakawalan ko kayong dalawa!”“Sige!” Tumango si Charlie. “Isa itong kasunduan!”Mabilis siyang tumalikod sa gagawin niya at tahimik na sinimulan ang kanyang trabaho. Kinuha niya ang eskoba at gumuhit ng balangkas ng pasilyo sa papel ng bigas ng tsino.Pagkatapos, kinatok niya nang magaan ang itlog upang gumawa ng isang maliit na bukasan, sinawsaw ang kanyang hintuturo upang kumuha ng puti ng itlog, pinunas ito sa isang piraso ng pasilyo, at idinikit ito sa modelo ng papel. Pagkatapos, inulit niya ang parehong proseso sa sumunod na piraso, at iba pa, hanggang ang modelo ng papel ay unti-unting nabalot ng mga piraso ng pasilyo...Ang lahat ay tahimik na nanonood habang pinipigilan ang kanilang paghinga sa takot na magambala nila ang kanyang proseso ng pag-aayos.Mabilis na lumipas ang kalahating oras.Nang tu
Nagulantang si Raymond!Kailanman ay hindi niya naisip, kahit sa kanyang panaginip, na ang pasilyo ay magbabago at magiging mas mahalagang kayamanan pagkatapos ayusin gamit ang ilang itlog!Tinuro niya si Charlie at sinabi, “Miss, ito ang lalaking umayos ng pasilyo…”Habang sumulyap si Jasmine kay Charlie, hindi niya maiwasang isipin kung paano nalaman ng isang batang lalaki ang matagal nang nawawalang pamamaraan ng pag-aayos ng isang kultural na relikya!Sa kabila ng kanyang pagdududa, nakapaglas siya ng isang magalang na ngiti at tinanong, “Hi, ako si Jasmine Moore. Paano dapat kita tawagin? Maaari ko bang malaman kung kanino mo natutunan ang pamamaraan ng pag-aayos ng relikya?”Si Jacob, na nanginginig pa rin sa gilid, ay nagulantang nang marini ang pangalan ni Jasmine Moore.Ang pamilya Moore!Ang pamilya Moore ang pinakamataas na pamilya sa Aurous Hill! Ang kanilang impluwensya ay hindi maikukumpara sa mga matataas na pamilya ng Eastcliff, pero sa Aurous Hill, sila ang nasa
Tumango si Charlie. “Naiintindihan ko.”Ang matandang lalaki ay naglabas ng isang malalim na buntong hininga, ibinulong niya, “Kung alam ko lang na may ganito kang kasanayan, hindi sana ako susugod sa’yo! Ngayon, hindi lang ako sobrang napagod, nasampal pa ako nang ilang beses! P*cha, malas naman!”Nagpatuloy siya, “Namumula pa rin ba ang mukha ko?”Sumagot si Charlie, “Kaunti.”Nagreklamo muli ang matandang lalaki. “Sabihin mo sa ina mo na nauntog ako sa poste kung itatanong niya.” Nang dumating siya sa bahay, agad na pumunta si Charlie sa supermarket upang bumili ng mga pagkain at gumawa ng hapunan para sa pamilya.Pagkatapos ay tinawagan niya ang kanyang asawa, si Claire Wilson, kung sakaling may gusto siyang kainin. Gayunpaman, may plano pala siya sa paparating na proyekto kasama si Doris Young sa gabing iyon, kaya inimbita niya si Claire upang maghapunan sa Emgrand Group.Nang marinig ang sinabi niya, sinubukan din ni Doris Young at sinabi, “Sir, ang proyekto ay isinasag
Pagdating sa Silverwing Hospital, makikita si Douglas na nakahiga sa isa sa mga kama sa may ward, nababalot ng gasgas at sugat. Mayroon din siyang cast sa kanyang kanang binti, at mukha siyang miserable. Hindi maiwasang makiramay ni Charlie. Ang lalaking ito ay niloko, nasira ang puso, at ngayon ay nababalot ng sugat.Nang makita ang pagdating ni Charlie, ang mga namamagang mata ni Douglas ay napuno, luha ang dumadaloy sa kanyang mga pisngi na parang isang ilog. “Charlie…” Napahagulgol sa iyak si Douglas.Mabagal siyang nilapitan ni Charlie at sinabi nang malambot, “Ayos lang yan, isa lang siyang asong babae, hindi siya karapat-dapat.”Nagpatuloy si Douglas, “Niligawan ko siya nang tatlong taon, halos itapon ko na ang dignidad ko sa basurahan para sa kanya! Pakiramdam ko ay isa lang akong mababang aso na nakakapit sa lahat ng makakaya ko, pero ngayon, napagtanto ko na wala akong kahit ano sa simula palang…”Tila ba nabubulunan si Douglas sa kanyang luha. “Hindi lang gustong makip
Galit na sinabi ni Lily. “Itigil mo na ang kalokohan na ito. Ang restaurant ay walang kinalaman sa iyo. Huwag kang umasa na babayaran kita ni singko! Ang painting ay pagmamay-ari ng restaurant, kung hindi mo ibibigay iyon ngayon din, tatawagan ko ang pulis at idedemanda ka sa pagnanakaw!”Si Jerome, na nakatayo sa tabi ni Lily, ay kinutya rin. “Makinig ka, bata. Pinapayuhan kita na makipagtulungan ka sa amin. Ang koneksyon ko sa Aurous Hill ay isang bagay na hindi mo gustong subukan, hindi ba? Kung hindi mo ibibigay ang painting, kailangan ko lang bisitahin ang public security bureau at ikukulong ka agad nila! Sa halagang iyon, makukulong ka sa pinakamababang sampung taon!”Ang mga luha ni Douglas ay dumaloy na parang ulan, at tinanong niya si Lily, “Wala akong ginawa kundi kabutihan sa iyo sa mga nakaraang taon, binigay ko sa’yo ang lahat ng mayroon ako! Ayos lang kung hindi mo talaga ako mahal, pero bakit mo kailangang gawin sa akin ‘to!?”Naglabas nang malamig na hagikgik si Lily
Agad na tumawag si Jerome sa kanyang selpon at sumigaw, “Zaz, nasa Silverwing Hospital ako ngayon. Magdala ka ng mga tauhan mo, may papatayin tayong bata!”Si Charlie naman, sa kabilang dako, ay hindi nag-abalang tumawag. Sa halip, nag-text siya kay Albert Rhodes: [Pumunta ka sa Silverwing Hospital, may gustong pumatay sa akin.]Agad siyang tinawagan ni Don Albert.“Mr. Wade, sino ang p*tang inang iyan?”Sumagot si Charlie nang walang pakialam, “Huwag na masyadong magsalita, basta pumunta ka.”Sumagot si Don Albert, “Huwag kang mag-alala Mr. Wade, nandyan na ako sa ilang minuto.”Nang napagtanto ni Jerome na nakikipag-usap din si Charlie sa selpon, kinutya niya. “Hah, huwag mong sabihin na may pinapunta ka bilang backup. Anong biro!”Hindi siya pinansin ni Charlie at ngumiti. “Gaya ng sabi ko kanina, mamamatay kayo sa pinakamasakit na paraan.”Tumawa si Jerome na tila ba narinig niya ang pinaka nakakatawang biro sa buong planeta. “Sino ka ba sa tingin mo? Walang mangangahas na
Pagkatapos, nag-text si Charlie kay Isaac Cameron ng Shangri-La: [Sino itong Jerome Hunt?]Halos sumagot agad si Isaac. [Ang kanyang pamilya ay may negosyo, karamihan sa negosyo nila ay sa industriya ng jade. Bumibili sila ng mga stock o binebenta nila. Ang kanilang kapangyarihan sa lugar ay katulad din ng sinasabi ng iba. Bakit mo tinanong? Ginalit ka ba niya?]Sumagot si Charlie: [Oo. Sinabihan ko na si Albert na tulungan ako. Pero kailangan ko ng pabor mula sa iyo.]Sumagot si Isaac: [Kahit ano, young master!]Inutos ni Charlie: [Dalhin mo ang ama ni Jerome sa hospital. Ah, at isa pang matandang lalaki na nagsusuri ng mga antigo, ang kanyang pangalan ay Lewis Rhys. Dalhin mo sila sa’kin.]Sumagot si Isaac: [Opo, young master, dadalhin ko sila sa’yo ngayon mismo!]Sumagot si Charlie. [Hindi mo na kailangan, mag-utos ka lang ng tauhan mo. Ayokong mapansin ng mga tao na magkakilala tayo.]Isa pang text ang lumitaw sa kanyang selpon mula kay Isaac. [Sige po, young master. Kailang
Habang umalingawngaw ang boses sa kwarto, si Don Albert, na sinundan nina Bill at malaking grupo ng mga tao, ang pumasok sa kwarto.Pagkapasok, inutusan niya si Bill, “Isara niyo ang pinto, huwag niyong papasukin ang kahit sino sa kwartong ito!”Tumango si Bill. “Masusunod, Don Albert!”Tinitigan ni Zazpi si si Don Albert, gulat pa rin. Tila ba ang kanyang utak ay nakuryente.Si Don Albert Rhodes!Ang hari ng underground sa Aurous Hill!Si Zazpi ay isa lamang mababang pinuno sa loob ng lugar. Gayunpaman, si Don Albert ang hari ng mismong lugar! Alam ng lahat sa siyudad na si Don Albert ang pinakamakapangyarihan!Hindi niya kailanman inaasahan na makikilala niya si Don Albert dahil lamang humingi ng tulong si Jerome sa isang maliit na bagay!Hindi kilala ni Jerome si Don Albert, gayunpaman, nang makita kung gaano nagulat si Zazpi, kumunot ang kanyang mga kilay. “Zaz, anong nangyayari? Sino ang matandang lalaking ito?”Sa sandaling narinig niya ang mga salitang iton, sobrang nat