Kabanata 7

Nilabas ni Alex ang kanyang smartphone at pinindot niya ang fast call number 9.

“Good day, Mr. Leonhart. Ako po si Julia, ang inong First Royal Mastercard personal concierge. Paano ko po kayo matutulungan?”

“Alam mo ba kung nasaan ako ngayon?”

“Opo, ang card niyo ay may GPS. Kayo po ay nasa Noble Knight Club ng Vancouver.”

“Gusto ko maging isang miyembro.”

“Pinoproseso na po namin ito ngayon. Pwede niyo po gamitin ang inyong Mastercard bilang membership card,” Ang sagot ni Julia.

Biglang bumukas ang glass door.

“Approved na po ang inyong membership. May kailangan pa po ba kayo, sir?”

“Wala na, salamat.”

Binalik ni Alex ang kanyang smartphone sa kanyang bulsa at naglakad papasok sa club.

Ang guard ay mabilis na humarang sa kanyang daan.

“Sa tingin ko ay may error sa system. Hind ka pwedeng pumasok.”

“Isa akong miyembro dito,” Ang paliwanag ni Alex. “Bakit sa tingin mo ay pinayagan ako ng system na pumasok?”

Ang guard ay nalilito, ngunit nagtanong siya ulit, “Meron ka bang membership card? Gusto kong tingnan. Kung wala ka, makakaalis ka na.”

Nilabas ni Alex ang kanyang First Royal Mastercard.

Ang guard ay hindi pa nakita ang ganitong klase ng card noon.

“Sir, sa tingin ko ay hindi ito isang membership card. Hindi kayo pwedeng pumasok.”

“I-scan mo na lang, o gusto mo bang tawagin ko ang manager mo?”

Ang guard ay may masamang kutob dahil mukhang mamahalin ang card.

Nagdadalawang isip siya, hindi alam kung ano ang maaaring mangyari, ngunit nang dumating ang manager, maaaring maging masama ito.

Pinili niyang iscan ang card.

Ang scanner ay tumunog at nagdisplay ng pagkakakilanlan ng miyembro.

Nabigla ang guard.

Binasa niya ang pagkakakilanlan, at namutla ang mukha niya.

Hindi nagdalawang isip, mabilis siyang lumuhod.

“Paumanhin po at hindi ko po nakilala ang isang top member. Pakiusap, patawarin niyo po ako.”

Ang guard ay napahinto sa takot, kakatapos niya lang laitin ang isang top member.

Maaaring masisante siya, at ang pamilya niya ng limang tao ay magdurusa.

“Wala kang nakita, naiintindihan mo?” Ang sabi ni Alex.

“Yes, sir, wala po akong nakita.”

“Sabihin mo sa akin, saan pumunta ang dalawang babae?”

***

Sina Sophia at Lyra ay winelcome habang pumasok sila sa main hall ng club.

Nakipagbatian sila hanggang sa mapansin ni Lyra ang takot na guard na ginagabayan si Alex papunta sa hall.

“Lintik,” Ang bulong ni Lyra kay Sophia, “Mukhang gusto magpasikat sa atin ang guard sa pagpasok ng guard sa kanya. Dapat ba akong tumawag ng manager para palayasin siya?”

“Hayaan mo siya,” Ang sagot ni Sophia.

“Tama ka, si Chris ang bahala sa kanya mamaya,” Ang sabi ni Lyra, at nagpanggap sila na hindi nila kilala si Alex.

Tingnan mo! Si Chris ay nagsimula ng kanyang world rank competition sa online!”

Nakita ni Alex ang tila isang tunay na virtual hologram: isang lalaki na may espada na kinakalaban ang isang lalaking may isang spear.

Ang swordsman sa loob ng ring ay inatake ng mahusay ang kanyang kalaban.

Apat na kilos lamang ito, ang spearman ay nahiwa sa dalawa, at nasira ang hologram.

“Nanalo si Chris ng 1,467th Rank!”

Napalakpakan ang buong hall.

“Siya ang pinakamahusay sa Vancouver, lumagpas siya sa 1,500 rank.”

“Walang kahit sino sa Vancouver ang kanyang lumagpas sa rank na ito.”

“Oo, mula sa 10 billion na tao, siya ay may rank na mas mataas sa 1,500.”

“Siya ay mayaman, malakas, at gwapo. Ang sinumang magpakasal sa kanya ay magiging napakasaya!”

“Oo, sino ang hindi mababaliw para sa kanya?”

Naging masaya din si Sophia para kay Chris.

Naglakad si Chris mula sa isang kwarto suot ang isang special combat suit na kaya siyang ikonekta sa kahit sinong kalaban sa mundo.

Nakita niya si Sophia at lumapit siya dito ng nakangiti.

“Sophia, Lyra, masaya ako na nandito kayo.”

Sa sandaling yun, napunta ang mga mata ni Chris kay Alex.

“So, siya ang basura?”

“Oo, ang basura na sinabi ko sayo, Alex.” Ngumisi si Lyra.

Kumibot ang muscle sa panga ni Chris habang nakatitig siya ng malamig kay Alex.

Bakit may lakas ng loob ang loser na ito para pakasalan ang sweetheart ko?

“So, ikaw ang insekto. Makipag divorce ka na ngayon kay Sophia habang mabait pa rin ako sayo.”

“Bakit?” Malamig na tanong ni Alex.

“Hindi ba halata o tanga ka lang para maintindihan? Hindi ka nararapat sa kanya!”

“Sa opinyon ko, kabaliktaran ito. Naniniwala ako, sa kahit anong paraan, nararapat ako sa kanya.”

Lumaki ang mga mata ni Sophia sa walang hiyang komento ni Alex.

“Wala kang alam! Wala ka man lang sapat na yaman para maging bagay sa kanya.” Ngumisi si Chris.

“Maniwala ka sa akin, mas mahirap ka pa kaysa sa akin ng sanlibong beses pagdating sa yaman.”

Kumunot ang noo ni Chris at tumingin ng masama kay Alex.

Totoo nga, ang lalaking ito ay walang alam at walang hiya.

“Alam mo, kung lalaki ka, papayag ka sa isang laban sa akin.”

Umiling si Alex.

“Hindi ako nakikipaglaro sa mga bata. Sasabihin ng mga tao na isa akong bully.”

“BOO! Nakakahiya ka!”

Ang ilan sa mga fans ni Chris ay nagalit.

“Walang lakas ng loob ang duwag na ito!”

“Kung takot ka, sabihin mo lang.”

“Oo, hindi mo na kailangan itanggi! Lintik ka.”

“Takot ka siguro, no?” Panlalait ni Chris.

“Takot? Sayo?” Tumawa si Alex. “Ang cute naman.”

Naging pula ang mga mata ni Chris sa galit.

“Ang isang lalaki ay pwedeng sirain, pero hindi insultuhin. Kung matapang ka, patunayan mo! Maglaban tayo dito.”

“Kapag natalo ka, gusto kong makipag divorce ka kay Sophia, ngayon din.” Ang dagdag ni Chris, ibinunyag ang layunin niya.

“Paano kung nanalo ako?” Ang tanong ni Alex.

“Kapag nanalo ka?” Ngumisi ng nanunuya si Chris.

Paano naman mangyayari yun? Hindi niya man lang ito naisip.

Walang kahit sino sa Vancouver ang kaya siyang talunin sa virtual combat.

Samantala, nagtawanan ang buong club.

“Diyos ko! Walang hiya talaga at napakayabang!”

“Chris, turuan mo ng tamang asal ang probinsyanong ito.”

“Ano ang gusto mo?” Suminghal si Chris.

“Meron ka bang isang bahay sa Vancouver? Ipusta mo ang pinakamalaki.”

Tumingin si Alex kay Chris ng walang ekspresyon at sinabi niya, “Dahil gusto mong ipahiya ang sarili mo, bahala ka.”