Tinitigang maigi ni Jeremy si Madeline. Tila biglang naglaho ang galit sa mga mata niya. Lumapit siya kay Madeline. Pagkatapos, hinawi niya ang buhok ni Madeline. Naging mahinahon at malambing ang tono niya nang magsalita siya. "Sabi mo pinagbubuntis mo ang anak ko bago ka nakulong. Anong nangyari sa bata?" Ayos lang sana kung hindi siya nagtanong. Subalit, noong sandaling tinanong niya ito kay Madeline, tila muling bumuka ang mga sugat sa puso ni Madeline. Nagdurugo ng husto ang kanyang sugatang puso.Natatawa siyang tumingin kay Jeremy. "Gaya ng sabi mo, Mr. Whitman. Patay na siya, kaya bakit ka pa magtatanong? Mabubuhay ba siya kapag nagtanong ka?" "Madeline, sagutin mo 'ko." Tumingin si Jeremy kay Madeline na may pekeng ngiti sa kanyang mukha. Para bang pinipilipit ng husto ang puso ni Madeline. "Mr. Whitman, ang galing mo talagang magpahirap ng tao." Nang-iinsultong ngumiti si Madeline, mapula ang mga mata niya at patuloy ang pagtulo ng kanyang mga luha. Hindi na niya m
Ngumiti si Madeline. Paalis na sana siya nang makita niyang nakatingin sa kanya si Jeremy. "Mag-almusal ka muna." Ano? Hindi makapaniwala si Madeline sa kanyang narinig. Kailan pa siya natutong makipag-usap ng maayos sa kanya at kailan pa ba siya nakakain ng kasama siya, lalong-lalo na sa agahan?"Madam, nakahanda na po ang almusal niyo." Ngumiti si Mrs. Hughes kay Madeline. Pagkatapos niyang mag-alinlangan sandali, lumapit na rin si Madeline para kumain. Tiningnan niya ang hapagkainan. May nakahaing cereal at toast at pati na rin ang tinapay na gawa mismo ni Mrs. Hughes. Gusto ni Madeline ang ganitong almusal. "Umupo ka dito." Hinila ni Jeremy ang bangko sa tabi niya. Tumingin si Madeline sa kanya at sinabing, "Hindi, masyadong malapit. Baka madumihan kita, Mr. Whitman."Pagkatapos, umupo siya sa bangko na salungat sa inuupuan ni Jeremy. Agad na dumilim ang mukha ni Jeremy. Para bang may nagbabadyang bagyo. Kinabahan si Madeline nang makita niya ang reaksyon ni Jer
Noong marinig iyon ni Meredith, hindi na siya nakapagpigil pa. "Jeremy, hinanap kita agad paggising ko. Hindi nga ako nakapag-almusal. Anong gagawin ko kapag umalis ka?"Hindi lumingon si Jeremy. "Pwede kang mag-almusal ngayon." "..." Natulala si Meredith sa kinatatayuan niya. Pinanood niya si Jeremy na lumapit kay Madeline at balewalain siya. Humigpit lalo ang hawak niya sa kanyang pitaka, para bang sasabog na siya ano mang oras. Nagulat din si Madeline sa mga ikinilos ni Jeremy. Subalit, mukhang seryoso siya sa mga sinabi niya. Sinadya niyang bagalan ang lakad niya at tumingin kay Madeline pagdaan niya. "Sumama ka sakin." Hindi maintindihan ni Madeline kung bakit ginagawa 'to ni Jeremy, pero nang makita niya ang nanggigigil na mukha ni Meredith, ngumiti siya at sumunod kay Jeremy. Sumakay siya sa kotse ni Jeremy. Para hindi na sila magtalo, hindi na nagsalita pa si Madeline habang nasa biyahe sila. Hindi rin nagsalita si Jeremy. Sinilip ni Madeline si Jeremy at nakita niya
Sumama na ang loob ni Madeline. Paano siya makakaramdam ng pagsisisi? Kahit na magawa niya pa, huli na ang lahat. … Unti-unting nasanay si Madeline sa kanyang pinagtatrabahuan. Palakaibigan ang kanyang mga katrabaho at pinag-uusapan nila ang tungkol sa isang pagdiriwang para kay Madeline habang tanghalian. Nang tanghalian na, nag-uusap ang lahat na gusto nilang kumain nang lumapit ang department manager na si Elizabeth Snow. Maganda at bata pa si Elizabeth Snow. Maestilo din ang kanyang kasuotan. Paglapit niya, pinagsaklob niya ang kanyang kamay at seryosong sinabi. "Nakatanggap tayo ng isang napakahalagang proyekto. Ang kasalukuyang pausbong na influencer na si Lolly Tate ay ikakasal na sa kanyang kasintahan. Pumunta sila kina Mr. Whitman at nakiusap sa amin na magdisenyo ng isang pares ng couple rings, isang kwintas, at isang pulseras para sa kanila. Naglagay sila ng sampung milyong dolyar na customization fee. Kung makukuha natin ang deal na ito, makakakuha ang department
Hinawakan ni Madeline ang kanyang masakit na kanang pisngi. Naguguluhan siya. "Madeline, napakasama mong babae! Bruha ka!" Sigaw ni Eloise nang ituro niya ang ilong ni Madeline. Hindi maunawaan ni Madeline kung bakit ang sama ng pakiramdam niya nang makita niya ang tumatagos na titig ni Eloise. *Mrs. Montgomery, bakit mo ako sinampal?" Sinubukan ni Madeline na manatiling kalma ngunit ang lakas ng tibok ng puso niya. "May kapal ka pa ng mukha na tanungin ako kung bakit?" Galit na tinuro ni Eloise si Madeline. "Dinakip mo ang apo ko kasama ang isang tao at inapi mo ang pinakamamahal kong anak na si Meredith! Ngayon pinapakampi mo pa sa iyo ang isa pang lalaki. Pinadalhan niya si Mer ng isang sulat mula sa abogado at sinabing sinadya niya daw na buhusan ng mainit na kape ang isang tao!" Nang sabihin niya ito, galit niyang ibinato ang sulat sa mukha ni Madeline. "Madeline, isa kang napakasamang babae! Salamat sa Diyos at maagang namatay ang magulang mo. Kung hindi, mamamatay si
Nagtataka si Madeline kung may Multiple Personality Disorder ba si Elizabeth. Pabago-bago ang trato sa kanya nito. Sa sandaling ito, isang matangkad at mapayat na tao ang lumitaw sa pinto. Lumiwanag ang mga mata ni Elizabeth. "Mr. Whitman, bakit ka naparito?" Nagbago ang ugali niya. Napakahinhin na niya ngayon. Nang marinig ito ng ibang mga empleyado, inipalag nila ang kanilang mga bag at magalang na ngumiti kay Felipe. "Mr. Whitman." Nakabalik na sa ulirat si Madeline. Subalit, tapos na ang lahat na batiin ito. Magmumukhang gusto niyang magpasikat kung babatiin niya ito ngayon. Kaya tumango na lamang siya at nginitian si Felipe. Nginitian ni Felipe si Madeline bago pumasok. Mukha siyang maringal. Napakagwapo at elegante niya. "Maraming salamat sa pagtitiyaga niyong lahat. Good luck sa bago niyong proyekto," mahinhin niyang sinabi. Tinignan ni Elizabeth ang kanyang mga katrabaho at kaagad naunawaan ng lahat ang ibig-sabihin niya. "Maraming salamat sa iyong pag-aalala Mr
Nang makita nito si Felipe na nakatayo kasama si Madeline, kaagad na nagkaroon ng lamig sa mga mata ni Jeremy. Tumingala siya upang tumingin at naramdaman ni Madeline na lumaktaw ang tibok ng kanyang puso. Kahit na hindi ito ang lalaking minahal niya, sinasabi pa rin sa kanya ng katawan niya na hindi pa rin siya makaalis sa anino nito. "Jeremy?" Lumabas ng elevator sa gulat si Felipe. "Nandito ka ba para sunduin si Maddie?" "Wala ka nang pake dun." Galit ang tono ni Jeremy. Tumingin siya sa mukha ni Madeline. "Bakit mo ako binabaan ng linya?" "Ikaw pala yung tumawag kay Maddie kanina lang?" Natatawang sinabi ni Felipe. "Biro pa ni Maddie na scam caller daw yun at ibinaba ang linya. Nag-away ba kayong dalawa?" Pagkatapos niyang sabihin iyon, nakita ni Madeline na nagdilim ang mukha ni Jeremy. Tinitigan siya nito. "Ano pang hinihintay mo? Tara na." Sinabi ni Jeremy at hinablot niya ang kamay ni Madeline. Taglamig na at napakalamig. Subalit nararamdaman ni Madeline na na
Nang makita ni Meredith si Jeremy at Madeline na magkasamang pumasok, galit na galit siya na nakatikom na ang kanyang mga kamao. May poot sa kanyang mga mata pero wala siyang magawa dito. Subalit nang makita niya si Felipe, gulat na gulat siya! Ang lalaking ito ang tito ni Jeremy! Nakaramdam siya ng labis na pagkabahala. Hindi niya inasahan na ang tito ni Jeremy ang magtatanggol kay Madeline noong raw na iyon. Atsaka, binigyan pa siya ng lalaking ito ng sulat mula sa isang abogado para kasuhan siya! Kabado siyang tumingin kay Felipe. Tumayo siya sa isang tabi at nagpanggap na walang nangyari. Nakita din ni Felipe si Meredith. Kalmado niyang inialis ang kantang tingin. Hinili ni Jeremy si Madeline sa tabi nito. Sa kabilang banda, umupo si Meredith sa kabilang tabi ni Jeremy. Sa sandaling umupo siya, nagsalin siya ng wine at kumuha ng pagkain para kay Jeremy na parang isang perpektong asawa. Pakiramdam ni Madeline na masakit siya sa mata. Lahat ng klaseng pagkain ay nasa