Bandang tanghali, maingat na nagtanong si Arianne kay Helen, “Gusto mo bang kumain? O ng inumin? Kukuha ako nito para say."Tiningnan siya ni Helen ng malamig at malayong titig at sinabing, “May puso ako, hindi tulad mo. Hindi ako pwedeng kumain o uminom habang nangyayari ito."Ang huling ugat ni Arianne ay malapit nang maputol. “Pwede bang itigil mo ang pagiging masungit mo? Kasalanan ni Seaton kung bakit naging ganito si Aery, hindi namin ito kasalanan ni Mark. Kung may sasabihin ka sa amin, sabihin mo na lang!"Lalong nagalit si Helen. “Sabihin ko na lang? Okay, sasabihin ko na lang. Bakit hinayaan nila Mark at Alejandro na masaktan si Aery sa paghahanap nila kay Seaton? Napakaraming tao ang nakapalibot sa kanila, ngunit nakahanap pa rin ng pagkakataon si Seaton na saktan si Aery. Hindi nila ginawa ng maayos ang trabaho nila. Walang kinalaman dito si Aery; ikaw ang gustong makuha ni Seaton. Si Aery ang nagdusa para sayo, at kahit na hindi ka nagsisisi sa mga nangyari, hindi ka da
Anong nagawa niyang mali? Ano bang nagawang mali ni Mark?Gusto niyang umalis, ngunit lumambot ang kanyang puso. Hindi niya kayang iwan si Helen na mag-isa, kaya sinamahan niya ito sa ospital buong araw at gabi na siya umalis. Iniwan pa niya si Helen ng pagkain at inumin, kahit na tumanggi si Helen na tingnan man lang siya. Muntikan na niyang itapon ang inumin at pagkain sa harapan ng kanyang nanay.Pagod na siya pero ginawa niya ang kanyang makakaya.Kinaladkad niya ang kanyang pagod na katawan pabalik sa Tremont Estate. Gising pa si Mark at kausap nito si Alejandro sa telepono habang abala sila na pag-usapan ang tungkol kay Seaton. Mula kagabi ay hinahabol na ni Alejandro si Seaton. Hindi pa rin nila nahuli ang lalaking, ngunit hindi sila naglakas-loob na ibaba ang kanilang mga depensa. Malapit na nilang makuha ang lalaking iyon. Kung susuko sila, masasayang lang ang kanilang mga pagsisikap.Hindi lang sina Mark at Arianne ang nakakaramdam ng pagod. Hindi pa rin natutulog si Alej
Sinadya ni Arianne na kumain na puno ng pagkatakam. Sapat na ang halimuyak mula sa pagkain para maakit ang isang babaeng kumakalam ang tiyan. Hindi nagtagal, sumuko na si Helen at nagsimulang kumain.Nakahinga ng maluwag si Arianne nang makitang kumain ito, at sa parehong pagkakataon ay wala rin siyang magawa.Sa ikatlong araw, nagpadala ng update si Alejandro na nahuli na nila si Seaton S. Bart.Hindi personal na pumunta doon si Arianne. Hindi na rin sumipot si Mark dahil may emergency siya sa opisina. Ang ginawa na lamang niya ay hilingin kay Henry na harapin ito. Mas masahol pa sa kondisyon ni Aery ang nangyari kay Seaton. Walang makakapansin kapag nawala ang isang lalaking walang kahalagahan.Mahabang labanan ang hinaharap ni Aery. Sa simula, nanatili si Helen at napuyat para alagaan si Aery, ngunit habang tumatagal, hindi na niya kayang makatagal. Higit sa lahat, hindi maginhawa para sa kanya na maligo at ayaw niyang magpakita na magulo ang kanyang itsura. Gayunpaman, hindi si
Napangiti si Tiffany. "Shh, lumabas lang ako ng walang pahintulot! Busy siya sa opisina niya ngayon, kaya hindi niya alam na nasa labas ako. Seryoso, ako ay isang normal at functional adult! Bakit hindi ako pwedeng mag-shopping kahit minsan, huh?" sabi niya bago idinagdag, “Alam mo ba kung gaano kakulit si baby P habang tumatanda siya? Nagkakaroon ng migraine ang mama ni Jackson dahil sa kulit niya. Naisip namin na mas mabait siya noong baby pa lamang siya, lalo na’t tumatakbo na siya kung saan-saan ngayon! Diyos ko, ang pagsisikap na hulihin siya ng mag-isa ay kinakain ang isang taon ng buhay mo!”"'Sup?" biglang bati ni Sylvain habang papalapit sa mga babae.Nag pout si Tiffany. “Hoy, girl talk ito, bawal ang lalaki, mister! Anyway, kumain ka ng ilang roasted almonds. Bago ito kaya masarap.”Kumuha si Sylvain ng isang almond mula sa pile at sinuri ito, ang kanyang mga mata ay may pagdududa. "Talaga? Ang maliit na bagay na ito? Hindi ko alam, sis, hindi ko pa ito natitikman noon.
Pumasok si Arianne sa bahay pagkaalis ni Helen at ibinigay kay Mary ang pinatamis na roasted almond na binili niya. Pumasok lang si Mark pagkatapos niyang iparada ang kanyang sasakyan, “Pumunta ba siya dito kanina para magpaalam?”Nagkunwaring walang pakialam si Arianne. "Oo, pero inasahan ko na sa simula pa lang na aalis din siya. Sa tingin ko ay ito na ang pinakamagandang ending para sa aming dalawa. Sa ganitong paraan, wala na kaming obligasyon na pangalagaan ang isa't isa; magiging parang strangers na lang kami. Ganito naman na ang buhay ko sa loob ng maraming taon. Wala akong sama ng loob."Ngumiti si Mark at ginulo ang buhok niya. Hindi niya ito ginawa para i-comfort ang asawa, kundi para asarin ito. "Maliligo muna ako."……Sa bahay ng pamilyang Cox, magkasamang nanonood ng TV sina Sylvain at Mr. Cox.Hindi mahalaga kung ano ang nasa telebisyon; Wala dito ang atensyon ni Sylvain. Sa halip, ang kanyang isip ay abala sa kung ano ang masasabi ni Mr. Cox, kaya agad siyang nakapa
Nagalit si Ursula nang marinig ito. "Pwede mong sabihin ito sa sarili mong paraan, pero tama ka… nanay mo ako. Kung wala ako, wala ka. At sa ngayon, sa tingin ko mayroon kang napakagandang lugar dito; Wala akong nakikitang dahilan kung bakit kailangan mong gumastos ng pera para lang maghanap ng ibang matutuluyan para sa akin. At saka, kababalak ko lang, okay? Lahat ng bagay dito ay bago at kakaiba sa akin, at saka… hindi ako nagtrabaho sa nakalipas na maraming taon. Kaya paano mo naisip na magtatrabaho ako ngayon? Wala akong experience kaya imposible ito... Speaking of which, hindi ka ba kasal sa Robin Cox na iyon? Nasaan siya? Hindi ba dapat pumunta siya sa akin ngayon at kamustahin ang kanyang biyenan? Grabe, anong klaseng manugang ang hindi lalabas dito at batiin ang kanyang biyenan?”Kumunot ang noo ni Sylvain. “Hindi siya nakatira kasama ko sa ngayon, pero pwede ba? Pwede bang ‘wag mong pakialaman ang relasyon namin? Sa totoo lang, sa tingin ko ay wala siyang obligasyon na makita
Ang pasensya ni Sylvain ay malapit nang maubos. Naisip niyang lumabas ng restaurant kasama si Robin, ngunit isinantabi niya ito sa abot ng kanyang makakaya.Gayunpaman, naisip ni Ursula na isang tagumpay ang kawalan ng reaksyon ni Sylvain. Nagningning ang kanyang mukha habang sinasabi, "Nabalitaan ko na hindi kayo magkasama ni Sylvain sa iisang bahay. Bakit nga ba? Hindi ka ba kasal sa kanya? O ikaw ba ay masyadong malapit sa pamilya mo na hindi mo sila kayang iwan?"Nahirapan si Robin na sagutin siya, ngunit alam niyang hindi niya kailanman maibubunyag ang katotohanan. Hindi niya pwedeng sabihin sa kanya na ang isa sa mga miyembro ng kanyang pamilya ay hindi sang-ayon kay Sylvain, hindi ba? Lalong magagalit si Ursula sa kanya kung sabihin niya ito. "Uh, hindi yun..."Napansin ni Sylvain ang kanyang paghihirap at iniligtas siya sa pamamagitan ng pagsagot sa kanyang ina. "Mas malapit kasi ang bahay niya sa opisina niya, okay? Mahalaga ba kung saan siya nakatira? Sasabihin ko ulit say
Tinapik ni Robin ang likuran ni Sylvain, “Shh, sinisiguro ko sayo na okay lang ako. Wala akong lakas ng loob na kalabanin siya dahil alam kong ganyan ang ugali niya. Sinisisi niya ako na ako ang sumira sa tsansa niyong magpakasal ng stepdaughter niya, kaya ngayon ay sinusubukan niyang sirain ang marriage natin. Desisyon mong pakasalan ako at wala tayong problema doon. Ang alam ko lang ay kasal tayo at masaya ako na makasama ka sa buong buhay ko. Wala akong pakialam sa opinyon ng ibang tao. Sa tingin ko tama na ang problema para sa araw na ito, tama? Magpahinga ka na at ang kinabukasan ay panibagong simula. Pupuntahan kita sa weekend para masamahan ka. Ano sa tingin mo?”Hinigpitan ni Sylvain ang yakap at hindi siya bumitaw. "Pero ayokong umalis ka. Huwag mo akong iwan, Robin. Gusto natin ng sarili nating anak, hindi ba? Kung buntis ka, baka hindi ka na tumira sa nanay mo, at baka… Hay! Ang gusto ko lang ay mamuhay tayo ng magkasama, alam mo ba? Isang buhay na tayong dalawa lang ang ma